ඒව මහ භයානක කතන්දර!

චමිත් ට අවුරුදු විසි එකයි. උඩ තට්ටුවෙන් බිමට වැටිලා තිබුණෙ යාලුවොත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න ගිහින්. ඔලුව විතරයි වැදිලා තියෙන්නෙ. හැබැයි එයාට මේ වෙනකොට කරන්න පුලුවන් එකම දේ ඔහේ බලාගත්ත අත බලාගෙන ඉන්න එක විතරයි. තනියම නැගිටින්න, අත පය හොල්ලන්න එයා දන්නෙ නෑ. හැබැයි ප්‍රතිචාර දක්වන්න බැරි වුණාට එයා දන්නෙවා. දැනෙනවා.

Source

චමිත් ගෙ නර්ස් අම්මා එයාගෙ ළඟට වෙලා ඉන්නවා සමහරක් වෙලාවට ඇවිත්. " සුදු මහත්තයා, මේ බලන්න ඔයාගෙ යාලුවො ඇවිත්"! කියලා අපිට කතා කරන්න බල කරනවා.මොනව කරන්නද? චමිත් ට ප්‍රතිචාර දක්වන්න බෑ. මොකද එයාගෙ මොළයට වෙලා තියෙන හානිය දරුණුයි. සනීප කරන්න පුලුවන්. හැබැයි දිග කාලයක් යනවා. ඩොක්ටර්ස්ලා කියලා තියෙන්නෙ එහෙමයි.

චමිත් ලබන අවුරුද්දෙ කැම්පස් යන්නයි ඉඳලා තියෙන්නෙ. මුහුදට වැටුණ පැටියව ගොඩ ගන්න මුහුද වල්ගෙන් හිස් කරන්න හිතට ගත්ත ලේන අම්මා වගේ චමිත්ගෙ අම්මයි තාත්තයි එයා වෙනුවෙන් කරන්න පුලුවන් හැමදේම කරනවා. ආදරෙන්! අන්න ඒ ආදරේ තමයි ඇස් තෙත් කරන්නෙ. මේ වෙනකොටත් එයා ලෙඩ ඇඳට වැටිලා මාස හයක්!

Source

මං හිතන් හිටියෙ චතුර කියන්නෙ පුංචි ළමයෙක් කියලා. හැබැයි එයාටත් පහළොවක්. තාත්තා බොහොම අමාරුවෙන් උස්සන් ඇවිත් පුටුව උඩින් තිව්වා, එක්සර්සයිසක් කරවන්න. චතුර පුංචි අසනීප කාරයෙක් වෙලා දැන් අවුරුදු තුනකට වැඩී. එයාට තියෙන්නෙ ජාන වලින් එන Willson's Disease කියන රෝගය. ඒකෙ දුකම දේ තමයි වෙන්න පුලුවන් ඩැමේජ් එක වුණාට පස්සෙ තමයි රෝග ලක්ශණ මතු වෙන්නෙ.

ජාන වලින් එන රෝගයක් නිසා මේ වෙනකොට ඒ ලෙඩේම වැළඳුණ චතුරගෙ පුංචි මල්ලි මේ ලෝකෙ නෑ වගේම ගෙදර ඉන්න නංගිටත් මේ ලෙඩේම තියෙනවා. චතුර ගෙ තාත්තගෙ ආදරේ තරම සහ ඒ ඉවසීම ගැන පුදුමත් හිතෙනවා. අසනීපෙන් ඉන්න අයියවයි නංගිවයි වෙනුවෙන් තාත්තා රස්සාවත් අත් හැරලයි ළඟින් ඉන්නෙ. හරිම ආදරෙනුයි සලකන්නෙ. ඒ වචන වල තියෙන පැහැදිලි ආදරේ හරිම උණුසුම්.

ඔය ඔක්කෝම අස්සෙ මට ගෙදර ඉන්න අම්මවත් මතක් වෙනවා.ඔයා ගැන හිතලම මං පාර පනිනකොට වුණත් පරිස්සම් වෙනවා. මං මටම එහෙම පොරොන්දුවක් දීගන්නවා!නිරෝගී දරුවන්වත් ඉපදුණු ගමන් කොහෙට හරි විසික් කරලා යන ලෝකෙක අසනීප වුණ දරුවෙක් ව ගොඩ ගන්න සටන් කරන්න තීරණය කරපු හැම අම්මෙක්ටම තාත්තෙක්ටම මගෙ හිතේ තියෙන ආදරය ගෞරවය ගැන කියලා තියන්න මම මේක ලියලා තියනවා.!