Hayvanlar, İnsanların Yarattığı Koşullara Uyum Sağlayabilir mi?

Bu ehemmiyetli bir sualdir zira insanlar giderek türlerin önceden yaşamamış oldukları, ancak daha gelişmeye meyilli oldukları bölgelere hareketlerinde rol oynamışlardır. Bu çoğunlukla doğrudur zira insanlar otlak alanlarla beslenirler; bunlar yaygın olarak yaşanabilecek toprakların olduğu her yerde, bilinen habitatlarla karşılaşabilirler. Bu başlangıç ​​hareketi, insanların zirai ortak hayvanlarıyla alakalı yaptıkları diğer şeyler için ehemmiyetli bir önkoşuldur, zira insanların hayvanların alışkanlıklarını değiştirme becerilerinde başlangıçta bir muvaffakiyet göstererek sahneyi oluşturdu. Bununla beraber, hayvanlar yeni bir ülkeye taşındığında ortaya çıkan kimi etmenler her vakit vardır. Bunun güzel bir örneği, üzerinde çalıştığım ilk çiftlikte, rençperin Gürcistan'daki soğuk havaya adapte edilmemiş bazı Afrika cüce keçilerine sahip olması. Bir sabah dışarı çıktığımızda, bebeklerin biri görünüşe göre gecenin ortasında soğuktan can verdi. Kafamın içinden geçen, benim olduğum gibi benim görüşüme göre inatçı olmak, “Elbette, ahmak, Georgia’da Afrika Keçileri’ni tuttuğun şey bu.” Ve haklıydım. İlk başta keçilerin sahibi olmamaktan başka, bu hatayı önlemenin bir yolu yoktu. Bir türün bizimle yaşayabilmesini istediğimiz kolay gerçeği yeterli değil. Resme girmeden önce alışkanlıklarını ve neyi tolere etmek için yaratıldığını anlamamız gerekiyor. Bir hayvanın iyi olmadığını fark edersek, neyi mahvettiğimizi bulmak bizim işimizdir. Bu noktayı göstermek için iyi bir düşünce deneyi, ya Keçiyi soğuk havaya karşı toleranssız kılan etkenleri anlamaya çalışırsak ve sonra Keçiyi adapte etmeye çalışırsak ne olur? Netlikle evrimsel tarihe dalmalı ve bu Keçi türleri ile karşılaştırmalı tahlillere başlamalıyız. Sonra, hızlandırılmış üremeye bakabilir ve adapte edilip edilmediklerini öğrenmek için keçileri yapay olarak yaratılmış şartlara maruz bırakabiliriz. Bu mükemmel. Keçiler biraz alıştırabilir. Ancak şunu unutmayın: evrim milyonlarca sene süresince gerçekleşir ve hayvanlar yolcu şekilleri, seçim perhizleri, su temini ve türlerinin tarihinin genişliğine göre karşılaştıkları hava düzenleri, rastgele bir diş, Yapmaya çalışıyoruz, harbiden, yalnızca bir tür aptal. Bu yüzden, hayvanın nereden geldiğine ve tabii olarak ne yaptığına dikkat etmek zorundayız. O zaman hayvana aynı hayatta kalma mekanizmalarını uygulayabilmesine müsaade veren alışkanlıklar için kalacak yer vermeliyiz, ancak bizim için arkadaşça davranmalı ve kazanmaya çalıştığımız herhangi bir ürünü taşıyabileceğimiz ve depolayabileceğimiz bir yerde biriktirmeliyiz. et, yumurta veya süt.

Bunu nasıl yapabiliriz? Bir hayvanı çeşitli etmenlerde anlamalıyız. İlk olarak perhizini bilmeliyiz. Perhizine dikkat etmeliyiz. Arazi taşıma kapasitesini aşmadan, perhizini paket için yeterli miktarda sağlayabilmeliyiz. Bu, sağladığımız hayvanların, kediler için fareler, köpekler için tavşanlar, tavuklar için kakalar, tavuklar için yılanlar, inekler için samanlar veya ne yapacaksanız yetiştireceğimiz perhiz malzemelerinin sağladığı gibi hudutlu olacaktır. O vakit sosyal alışkanlıklarını bilmeliyiz. Paket hayvanlar yalnız kalmaktan hoşlanmazlar. Yalnız bekçi hayvanlar, paketler içinde tutulmaktan hoşlanmayacaklar. Sosyal alışkanlıklar üreme alışkanlıklarına bağlanır. Bizzat ben iki cinsi hayvanlar arasında ayırmaktan hoşlanmıyorum. Birçoğu, doğurduklarında sene belirli vakitlerine sahiptir ve bu yüzden sene tüm garip vakitlerinde litre sahibi olmayacaklardır. Doğanın cinsiyetlerin tipik olarak ayrı tutulacağı bir mekanizma varsa ve bu yüzden onları tutsaklık altında birleştirmemiz erkeklere hazır ve çoğunlukla kadınlara açık ulaşım sağlayacaktır, o vakit onları ayırmalı ve onları uygun bir vakitte bir araya getirmeliyiz. çoğunlukla birbirlerini bulurlardı. Üreme alışkanlıklarına dikkat edildikten sonra, temizlik ve hijyenlerini anlamamız gerekir, temel olarak bir havuza kazıp kazmamamız gerektiğini bulmak için, ters halde her saat başı toynaklarını ve su kabını koyacaklar. Hayvanların hijyeni sonrasında kış alışkanlıkları ve hayvanların çiftlikten ve ormana koşmasını veyahut can vermesini istemiyorsak ne tür bir barınağa ihtiyacımız var.

Hayvanın alışkanlıklarını gözlemlemeyi bitirdikten sonra, onları savunmak için kullandıkları ortamın hane ortamına ne kadar yakın olduğunu anlamak zorundayız. Adaletli olmak gerekirse, Keçiler Gürcistan’da iyi bir büyüklükte kış hanesi bulunmadığı ve dışına çıkmadıkları tarlaları çorak olduğu ve tamamiyle mısır ve tohumla beslendikleri gerçeğinden başka oldukça iyi bir performans gösterdi. Hane sahibi rençperimin anlamadığı parazit enfeksiyonlarına sebep olan yem. Bu ayrı bir yazının konusu olacak. Bununla birlikte, Keçilerin ortamı, kendi topraklarına oldukça benzerdi, benim tek memnuniyetsizliğim, Afrika'yı ziyaret etme ve onlar için avlanma talihine sahip olma talihim olmadı.