ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

---

---

ေခတ္ကာလသည္ ေျပာင္းလဲေနသည္ျဖစ္ရာ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္စု ကုန္ဆုံးသြားတုိင္းတြင္ အယူအဆမ်ား၊ အေတြး အေခၚမ်ားသည္လည္း ေရႊ႕လ်ားေျပာင္းလဲကုန္ၾကသည္ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာအရာတုိ႔သည္သာ ဆယ္စုႏွစ္ မက ရာစုႏွစ္ ၾကာသည့္တုိင္ေအာင္ လက္ခံေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရပါသည္။ ထုိသုိ႔ရာစုႏွစ္ၾကာသည့္ တုိင္ေအာင္ လက္ခံႏုိင္သည့္အရာမ်ားသည္လည္း ဖန္တီးမႈမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ အလြန္နည္းပါးေသာအေရအတြက္ ျဖစ္လိမ့္မည္ထင္ပါသည္။ ယေန႔ IT နည္းပညာမ်ားျမင့္သထက္ျမင့္ကာ တုိးတက္ေနေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အခ်ဳိ႕ေသာ ဖန္တီးခ်က္မ်ားသည္ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါးျဖစ္သြားၾကပါသည္။ အႏုပညာဖန္တီးမႈမ်ားျဖစ္ေသာ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ စာေရးျခင္းအတတ္ ႏွင့္ အျခားေသာ ဖန္တီးၾကရသည့္ အႏုပညာဖန္တီးမႈအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ လူတို႔၏ အထင္ႀကီးေလးစားျခင္းခံရသည့္အဆင့္မွ ေရႊ႕ေလ်ာကာ အျပင္းေျပစရာ အလုပ္တစ္ခု၊ အျပင္းေျဖစရာ အလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ အခ်ဳိ႕ေသာ လူမႈအသုိင္းမ်ားတြင္ လက္ခံယုံၾကည္လာၾကေၾကာင္းအား ျမင္ေတြ႕ရသည္ ျဖစ္ရာ ဖန္တီးသူ အႏုပညာရွင္တုိ႔အစား ၀မ္းနည္းမႈျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါသည္။ ေခတ္မ်ားေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင့္အမွ် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအသုိင္းအ၀ုိင္းတုိ႔သည္ လုပ္ကုိင္ေသာအလုပ္ကုိၾကည့္ကာ လူတုိ႔၏တန္ဖုိးကုိ သတ္မွတ္လာၾက ေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ဆုိရေသာ္ ဆရာ၀န္၊ အင္ဂ်င္နီယာ ဆုိေသာပညာရွင္တုိ႔အား အေလးထားေလးစားမႈ ႏွင့္ စာေရးဆရာ၊ အေတြးအေခၚပညာရွင္တုိ႔အား ေလးစားမႈသည္ အလြန္ပင္ကြာျခားသြားေၾကာင္း သိသာလွ ေပသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ အေတြးအေခၚပညာရွင္တုိ႔အား အရူးတစ္ေယာက္ကဲ့သုိ႔ပင္ ျပဳမူဆက္ဆံတတ္ေၾကာင္း ကုိ စာမ်ားထဲတြင္ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါသည္။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အား ေလးစားမႈရွိသည္ဟု ဆုိၾကရာတြင္ ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္၊ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ ေလးစားၾကလိမ့္မည္မထင္ပါ။

---

---

အေတြးအေခၚပညာရွင္တစ္ေယာက္၏ အလုပ္သည္ ျပစရာအလုပ္ ေရေရရာရာ ရွိမည္မဟုတ္ဟု ယူဆၾကေပမည္။ ထုိ႔အတူပင္ စာေရးဆရာတုိ႔သည္ စိတ္ကူးပုံေဖာ္ကာ စာေရးျခင္းအလုပ္ထက္ ပုိေသာလုပ္ ေဆာင္ခ်က္မရွိဟု မွတ္ယူထားၾကမည္သာျဖစ္ပါသည္။ အေတြးအေခၚပညာရွင္တစ္ေယာက္၏ စကားလုံးအခ်ဳိ႕ အား ႀကိဳက္ႏွစ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထုိအေတြးအေခၚပညာရွင္သည္ ထုိစကားလုံးႏွင့္ အတူ ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ တည္တံ့ေနႏုိင္ေပမည္။ အသက္ရွင္စဥ္ကာလတြင္မူ ထုိအေတြးအေခၚပညာရွင္သည္ ေလးစားခံရျခင္း အေရးေပးခံရျခင္း ရွိခ်င္မွရွိေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔အတူတူပင္ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္သည္ သူေရးခဲ့ေသာ စာမ်ား အား လူအမ်ားစုက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ စာမ်ားႏွင့္အတူ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္တံ့ေနႏုိင္မည္ျဖစ္ေပ သည္။ ထုိစာေရးဆရာအသက္ရွင္စဥ္ကာလတြင္ စီးပြားေရးအဆင္ေျပေကာင္းမွေျပေပလိမ့္မည္။ တန္ဖုိးထား ေလးစားျခင္းခံရခ်င္မွ ခံၾကရေပလိမ့္မည္။ ပန္းခ်ီ၊ ဂီတ၊ ကဗ်ာ စသည့္ အႏုပညာဖန္တီးခ်က္မ်ားအားလည္း အပ်င္းေျပသေဘာမ်ဳိး အျဖစ္ေလာက္သာ သတ္မွတ္ခံခဲ့ၾကရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီထင္ပါသည္။ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာႏွင့္ အေတြးအေခၚတုိ႔သည္ အျပင္းေျပ ၀ါသနာတစ္ခုသာျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပညာရွင္အျဖစ္လည္း မည္သူကမွ် တန္ဖုိးထား သတ္မွတ္ျခင္းမရွိေတာ့သကဲ့သုိ႔ ေလးစားတန္ဖုိးထားျခင္းလည္း နည္းပါးသြားခဲ့သည္မွာ ရာစုႏွစ္သုိ႔ပင္ ေရာက္ရွိေနၿပီလားမသိႏုိင္ပါ။ ေလးစားမႈရွိသည္ဟု ဆုိေသာ လူမ်ားမွာ လူနည္းစုသာ က်န္ရွိေနေတာ့သည္ဟုလည္း ထင္ျမင္မိပါသည္။ ကဗ်ာဆရာက ကဗ်ာကုိဖန္တီးျခင္းသည္ သူ႕ရင္တြင္းက ခံစားခ်က္ကုိ ေရးသားထုတ္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖန္တီးခ်င္လုိ႔ ဖန္တီးျခင္းသာျဖစ္သည္။ စာေရးဆရာသည္လည္း ထုိ႔အတူ ပန္းခ်ီဆရာ၊ သီခ်င္းေရးဆရာတုိ႔သည္လည္း ထုိ႔အတူတူပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

---

---

ေျပာင္းလဲလာေသာ ေခတ္စနစ္မ်ားႏွင့္ နည္းပညာတုိးတက္လာျခင္းေၾကာင့္ ဖန္တီးမႈမ်ားလည္း ပုိမုိ တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာၾကေပသည္။ တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာေသာ အႏုပညာဖန္တီးသူတုိ႔အား ပုိမုိေလးစား အေရးထားသင့္သည္ဟုလည္း ထင္ျမင္မိပါသည္။ အႏုပညာဟူသည္ အလြယ္တကူဖန္တီးရန္ လြယ္ကူသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆထားၾကေလသည္လားမသိပါ။ လူႀကိဳက္မ်ားေသာ ဖန္တီးမႈတုိ႔၏ ဖန္တီးရွင္တုိ႔သည္ အမ်ားအား ျဖင့္ ပရိႆတ္တုိ႔မ်က္ေစ့ေရွ႕တြင္ရွိမေနတတ္ပါ။ လူမျမင္ သူမျမင္ ကန္႔လာမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္မွ သူတုိ႔၏ ဖန္တီးခ်က္မားအား ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါသည္။ ကုိယ္ပုိင္ေရးဆြဲတည္ေဆာက္လုိက္ေသာအရာ တစ္ခုသည္ အႏုပညာဖန္တီးခ်က္တစ္ခုဟုထင္ပါသည္။ အႏုပညာေရးဆြဲဖန္တီးသူတုိ႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ ေငြေၾကးမေျပလည္သူမ်ားျပားသည္ဟု ထင္ပါသည္။ နာမည္တစ္လုံးျဖစ္ေပၚမလာမခ်င္း ထုိဖန္တီးရွင္သည္ ဒုကၡမ်ဳိးစုံေရာက္ခဲ့ၾကရေပမည္။ ၀မ္းေရးအတြက္ အခက္အခဲျဖစ္ေနတတ္သည္ျဖစ္ရာ မိမိဖန္တီးမႈတုိ႔အား အျခားသူအား ေရာင္းစားလုိက္ရေသာေၾကာင့္ မူရင္း ဖန္တီးသူ၏ နာမည္ မေပၚႏုိင္ေသာ အႏုပညလက္ရာ အမ်ားအျပား ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ရွိခဲ့သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ နာမည္ရလာခ်ိန္တြင္လည္း ကုိယ္ပုိင္နာမည္ရရွိေစရန္အတြက္ ေငြေၾကးမျပည့္စုံပါက မလြယ္ကူႏုိင္ဟုလည္း ထင္ပါသည္။ ေစတနာမွန္ျဖင့္ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးခ်င္ေသာသူသည္လည္း စီးပြားေရးေလာကတြင္ နည္းပါးလိမ့္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ္ပိုင္ဟန္ ကုိယ္ပုိင္အႏုပညာ၊ ကုိယ္ပုိင္ အေတြးအေခၚတုိ႔ျဖင့္ အံတုရင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္မွာ ေငြေၾကး အလုံအေလာက္ရွိေနရန္ လည္း ေသခ်ာေပါက္လုိအပ္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဖန္တီးသူ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ၊ ဂီတဆရာ၊ သီခ်င္းေရးဆရာတုိ႔၏ နာမည္သည္ မည္သူမွ် သိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သူတုိ႔ဖန္တီးခဲ့ ေသာ ကဗ်ာ၊ သီခ်င္း၊ အႏုပညာလက္ရာ၊ ဒီဇုိင္းတုိ႔သည္ ေအာင္ျမင္ေနေသာ္လည္း မူရင္းဆရာအား လူသိလိမ့္ မည္မဟုတ္ပါ။

---

---

ဦးေႏွာက္အား အသုံးျပဳကာ ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ရသည္ႏွင့္တူေသာ အလုပ္အား ခုံမင္ႏွစ္သက္မိေသာ ဖန္တီးသူတုိ႔သည္ကား သူတုိ႔ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ၊ သူတုိ႔၀ါသနာပါေသာ အလုပ္ကုိ လုပ္ရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ လူတုိ႔၏ စိတ္ႏွလုံးအား သိမ္းသြင္းဆြဲေဆာင္ႏုိင္ၾကေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေငြရျခင္း၊ မရျခင္းႏွင့္ နာမည္ရျခင္း၊ မရျခင္းတုိ႔ကုိ အေလးမထားၾကေတာ့သည္ကိုလည္း ေတြ႕ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေတာ္စတိြဳင္းဆုိေသာ ဆရာႀကီးသည္ “အႏုပညာဆုိတာ ဘာလဲ” ဟူသည့္က်မ္းအား ေရးသားေနစဥ္မွာပင္ “အေပ်ာ္သေဘာ ႏွင့္ အသုံးက်မႈသေဘာတုိ႔ ကင္းကြာေနသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ အႏုပညာဟူ၍လည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ေပ” ဟု ထည့္သြင္းေရးသားခဲ့ဖူးေၾကာင္း မွတ္သားခဲ့ဖူးပါသည္။ မည္သုိ႔ပင္ အေပ်ာ္သေဘာျဖင့္ ဖန္တီးျခင္းျဖစ္ေစကာမူ ထုိဖန္တီးခ်က္သည္ အျခားတစ္စုံတစ္ေယာက္အား အက်ဳိးျပဳခဲ့သည္ဆုိျငားအံ့။ အသုံးက်ခဲ့သည္ဆုိျငားအ့ံ။ ထုိဖန္တီးခ်က္အား ေလးစားၾကရမည္ထင္ပါသည္။ တန္ဖုိးထားသင့္သည္ဟုလည္း ထင္ပါသည္။ သိလုိ႔တတ္လုိ႔ကၽြမ္းက်င္လြန္းလို႔ စာေရး ကဗ်ာေရးေနျခင္းမဟုတ္သည့္အတြက္ အမွားအယြင္း မ်ားက ကၽြန္ေတာ္တို႔တြင္ ရွိေနဦးမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ဖန္တီးခ်က္မ်ားသည္လည္း အမွားအယြင္းမ်ား၊ လုိအပ္ခ်က္မ်ားရွိေနဦးမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေတြးမိသမွ် ေရးခ်ျခင္းျဖစ္ရာ အမွန္ျဖစ္သည္ဟု မယူဆႏိုင္ေပ။ မွန္ခ်င္လည္း မွန္မည္။ မွားခ်င္လည္း မွားေနေပလိမ့္မည္။ တန္ဖုိးထားျခင္းခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ မခံရသည္ျဖစ္ေစ စာမ်ားအား ဆက္လက္မွ်ေ၀ေနဦးမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္းေရးသားရင္းရပ္နားလုိက္ပါသည္။

---

ေရးသားသူ(Author) ___

---

---

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

9-Oct-2018 အဂၤါေန႔(Tuesday)