သီတင္းကၽြတ္ၿပီ ျဖစ္၏။ မိုးေလ ကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ဟု ဆိုေသာ္လည္း က်ေနာ္တု႔ိၿမိဳ႕မွာေတာ့ ခုထိ မိုးေလ မျပတ္ေသး။ တခါတေလ တန္ေဆာင္ထိလည္း မိုးရြာေနေလ့ ရွိ၏။ ယခု ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္မ်ားတြင္ ထိုသို႔ ျဖစ္ေနသည္မွာ အေတာ္မ်ားလာ၏။ သၾကၤန္တြင္းႀကီးလည္း မိုးရြာလို႔ ရြာေနတတ္ျပန္၏။ အခါႀကီး ရက္ႀကီးတိိုင္း ထိုသို႔ ျဖစ္ေနသည္မွာ ယခု ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္မ်ားတြင္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လာ၏။ ေဖာက္ျပန္လာေသာ ရာသီဥတု ေၾကာင့္ဟု ဆိုရေပမည္။ ရာသီဥတုမ်ား ေဖာက္ျပန္ရျခင္းမွာလည္း လူသားမ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။

လျပည့္ေန႔ကတည္းက ရြာေသာ မိုးသည္ ယေန႔အထိ မတိတ္ေသးေပ။ ေန႔စဥ္ တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ ရြာေနေတာ့၏။ ရိုးရိုး မရြာေပ။ ေလေအးမ်ားကလည္း တိုက္ေသး၏။ ေအးလြန္းလွ၏။ မေန႔ကလည္း ညေန တပိုင္းလံုး မိုးရြာ၏။ ညဖက္ (၇) နာရီ ေဘာလံုး ကန္ဖို႔ ရွိ၏။ ဒီမိုးႏွင့္ဆို ခက္ၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ ကန္ေနၾက Fustal ကြင္းက အမိုးပါေတာ့ ေတာ္ေသး၏။ ညေနေစာင္းေလာက္မွာ ကြင္းက phone ဆက္ၿပီး ေမးေသး၏။ မိုးေတြ ရြာေနလို႔ က်ေနာ္တို႔ လာမွာ လားေပါ့။ လာမည္ ဟု အေၾကာင္းျပန္လုိက္၏။ ညေန (၆) နာရီခဲြေက်ာ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက Phone ဆက္လာ၏။ မိုးေတြ ရြာေနလို႔ လာေခၚရမလားေပါ့။ ေဘာလံုးကန္ၿပီး တပါတည္း ေရခ်ဳိးမည္ ျဖစ္သျဖင့္ က်ေနာ့္အား ေစာင့္ေနရမည္ကို စိုးေသာေၾကာင့္ ကို္ယ့္ကို လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာရ၏။

မနက္ပိုင္း ကန္လွ်င္ေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ခ်ိဳး၏။ ညပိုင္း ကန္လွ်င္ေတာ့ ကြင္းမွာပင္ တပါတည္း ခ်ိဳး၏။ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ဆိုလွ်င္ လမ္းမွာ ေအးသြားၿပီး ေရခ်ိဳးခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ေပ။ ေခၽြးတရႊဲရႊဲႏွင့္ ဆိုေတာ့လည္း ေရက မခ်ဳိးပဲလည္း မေနႏိုင္ေပ။ ညေနပိုင္း ကတည္းက ရြာေနေသာ မိုးသည္ က်ေနာ္တိုိ႔ ေဘာလံုးကန္ၿပီးသည့္ ည (၉) နာရီထိ ရြာေနေသး၏။ ေဘာလံုးကြင္းေစာင့္ ညီေလးမ်ားက က်ေနာ့္အား အကို ေရခ်ဳိးဦးမွာလားဟု ေမး၏။ က်ေနာ္ အသာ ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးေတြႏွင့္ ၾကည့္ေနၾက၏။ သူတို႔က ေစာင္ႀကီးေတြ ျခံဳလို႔။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုက ေအး၏။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္က လႈပ္လႈပ္ရွားရွား လုပ္ထားသူ ျဖစ္သျဖင့္ သိပ္မသိသာ ျခင္း ျဖစ္၏။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ကိုယ္စီ ျပန္ကုန္ၾကၿပီ ျဖစ္၏။ က်ေနာ္လည္း ေခၽြးတိတ္ေအာင္ ေစာင့္ေနၿပီးမွ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေရခ်ဳိးလုိက္၏။ ေရခ်ဳိးၿပီးေတာ့ ည (၉) နာရီပင္ ခြဲခါနီးေနၿပီ ျဖစ္၏။ phone ထုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ miss call ေတြ (၆) call ေလာက္ ရွိ၏။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေခၚထားျခင္း ျဖစ္၏။ က်ေနာ္ phone မကိုင္လို႔ စိတ္ပူၿပီး တေယာက္ၿပီး တေယာက္ ေခၚထားၾကျခင္း ျဖစ္၏။ က်ေနာ္ ေဘာလံုး ကန္ေနလုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာမွ သက္ျပင္းခ်ၾကေတာ့၏။ Black Label တလံုး ၀ယ္ထားသျဖင့္ လာဦးမလားဟု ေခၚ၏။ အခ်ိန္လည္း သိပ္မေစာေတာ့၊ က်ေနာ္လည္း ေအးေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ မလာေတာ့ပဲ အိမ္သို႔သာ ျပန္ေတာ့မည္ဟု အေၾကာင္းျပန္လိုက္၏။ ထု႔ိေနာက္ အိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့၏။

ေရခ်ဳိးၿပီးမွ ေအးလာ၏။ သို႔ႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းေလး ေမာင္းျပန္လာလိုက္၏။ ျမဴေတြကလည္း က်ေနသည္ကိုး။ ေရွ႕တျပေလာက္ကိိုေတာင္ ေသခ်ာ မျမင္ရေပ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ခဏနား၊ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စား၊ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္လိုက္၏။

မနက္ခင္းမွာလည္း ရာသီဥတုက သိပ္မေကာင္းလွေပ။ မိုးေတာ့ မရြာေပမယ့္ မိုးအံုၿပီး ေအးေန၏။ အိပ္ယာထဲ ေကြးေနခ်င္ေပမယ့္ အလုပ္က ရွိေသး၏။ လူးလဲ ထၿပီး က်ဴရွင္ခန္း ရွိရာသို႔ ဆိုင္ကယ္ေလး ေမာင္းၿပီး သြား၏။ ေအးလိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ စာသင္ခ်ိန္မ်ား ၿပီးေနာက္ အိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့၏။ ရြာေနၾက ကိုယ္ေရႊမိုးက ညေနေစာင္းေတာ့ မပ်က္မကြက္ပင္ ေကာင္းကင္ကေန ဆင္းသက္လာေတာ့၏။ ေန႔လည္ကထက္ ပိုလို႔ပင္ ေအးလာေတာ့၏။ က်ေနာ္လည္း ဒီေန႔အတြက္ promotion အမီတင္ရန္ စာေရးေတာ့၏။ ဒီေန႔မွ ကိုယ္ေရႊ laptop က ဘာေဖာက္မွန္း မသိ။ စာေရးထားသည္မွာ စာလံုးေရ (၂၀၀) ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္ၿပီးကာမွ word 2016 ႀကီး ထဟန္းသြား၏။ ေသေရာ။ က်ေနာ္ မ save ထားရေသးေပ။

photo from Facebook

ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြား၏။ feeling ပ်က္သြား၏။ mood ေအာက္သြား၏။ ျပန္ေရး မလားဆိုေတာ့ မေရးခ်င္ေတာ့။ ျပန္ရင္းလွ်င္ ေစာေစာကလို စာေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းအရာမ်ား ျပန္ရမည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ ေျပာင္းေရးရန္သာ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေတာ့၏။ သို႔ႏွင့္ မဆီမဆိုင္ ရာသီဥတုကို မဲၿပီး ယခုစာကို ေရးလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ စာေရးၿပီးေနာက္ Taunggyi Ocean ၌ KFC သြားစားမည္ဟု ေတြးထား၏။ KFC မွာ promotion လုပ္ေန၏။ တတံုး၀ယ္၊ တတံုးလက္ေဆာင္ ျဖစ္၏။ သာမန္အခ်ိန္ထက္စာလွ်င္ ခုလို promotion အခ်ိန္မွာ ပိုၿပီး သြားစား ျဖစ္၏။ ခုခ်ိန္စားလွ်င္ တန္သည္ကိုး။

ကဲ … ေနာက္ရက္မွ ဟို mood ေပ်ာက္သြားတဲ့ စာေလး ဆက္ေရးေတာ့မယ္။ ခုေတာ့ ၾကက္ေၾကာ္သြားစားလုိက္ဦးမယ္ ဗ်ာ။

Don Jaun

MSC 31