ျမန္မာ ျပန္လာၿပီ (Chapter 1)

donjaun (64)in #myanmar • 5 years ago

မေန႔က ျမန္မာအသင္း မေလးရွားအသင္းႏွင့္ AFF Suzuki Cup အုပ္စု ေနာက္ဆံုးပြဲ ကစား၏။ ယခုပြဲမွာ သေရ က်ရံုႏွင့္ ျမန္မာအသင္း ေနာက္တဆင့္ (Semi Final) သို႔ တက္လွမ္းရမည္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ တကယ့္ တကယ္မွာေတာ့ ျမန္မာအသင္းသည္ မေလးရွား အသင္းကို (၃-၀) ျဖင့္ ဂိုးျပတ္ ရွံုးနိမ့္ခဲ့၏။ ဂိုးျပတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေျခစြမ္းအားျဖင့္ သိပ္မကြာခဲ့ေပ။ မေလးရွားက ပိုေကာင္းေန၍လည္း မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာအသင္းကကို ယခင္ပြဲမ်ားမွာ စြမ္းေဆာင္ျပခဲ့ေသာ ေျခစြမ္းမ်ဳိးကို မရွိေနျခင္း ျဖစ္၏။ မေလးရွားႏွင့္ပြဲမွာ နည္းျပ၏ လူထုတ္ပံုကလည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာမ်ား ရွိေနခဲ့၏။ အဆိုးဆံုးက ျမန္မာကစားသမားေတြ အႏိုင္ယူလိုစိတ္ ေပ်ာက္္ဆံုးေနျခင္းပင္ ျဖစ္၏။

ႏိုင္ငံလက္ေရြးစဥ္ အဆင့္ အသင္းႀကီးကို ေ၀ဖန္ဖို႔ က်ေနာ့္ အသိဥာဏ္ ဗဟုသုတေလးႏွင့္ မရဲေပ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာအသင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမင္ေတြ႕ခံစားေနရသည္ကိုေတာ့ ရင္ဖြင့္လို၏။ ပြဲလည္း ရွံုးခဲ့ၿပီးၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူကိုမွ မွန္တယ္၊ မွားတယ္ မေျပာလိုလွေပ။ က်ေနာ့္ တကိုယ္ထဲ အျမင္ႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာအသင္းသည္ ေဘာလံုး မကစားတတ္ေသးဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။ ဟ ဘယ္လိုႀကီးတုန္း မင္းဟာက လက္ေရြးစဥ္ အသင္းႀကီးကို ေဘာလံုး မကစားတတ္ေသးဘူး ဆိုေတာ့။ ျမန္မာအသင္း ေဘာလံုး မကစားတတ္ေသးဘူးဆိုတာ အမွန္ပင္ ျဖစ္၏။ ျမန္မာအသင္းသည္ ေဘာလံုး ကန္တတ္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ မကစားတတ္ေသးေပ။ ဒါျဖင့္ ေဘာလံုး ကစားတာ ဘယ္လိုမ်ဳိးလည္း ေမးက ေဒသတြင္း ၿပိဳင္ဖက္ျဖစ္သည့္ ထုိင္းအသင္းကို ျပရေပလိမ့္မည္။

ထိုင္းအသင္းသည္ ေဘာလံုးေကာင္းေကာင္း ကစားတတ္၏။ ေဒသတြင္းက အျခားၿပိဳင္ဖက္ေတြထက္ အၿမဲတမ္း ႏွာတဖ်ား သာေနေလ့ ရွိ၏။ ထိုင္းၿပီးလွ်င္ ဗီယက္နမ္ အသင္းကို ျမင္မိ၏။ ေျပာရလွ်င္ မေလး၊ အင္ဒို၊ စကၤာပူ တုိ႔ေတာင္ ျမန္မာအသင္းထက္ ေဘာလံုးကို ကစားတတ္၏။ လက္ရွိ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာအသင္းသည္ ေရႊေခတ္အလြန္၊ ေငြေခတ္အလြန္ကတည္းက ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ အားမနာတမ္း ေျပာရလွ်င္ ေၾကးေခတ္ အဆင့္ေတာင္ မဟုတ္လိုက္ေပ။ တခ်ိန္က အင္အားႀကီး အသင္း ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ခါမွာေတာ့ ဖ်က္ျမင္း အဆင့္ထက္ မပိုခဲ့ေပဟုသာ ရင္နာနာႏွင့္ သံုးသပ္ရေပလိမ့္မည္။

photo from AFF Suzuki Facebook Page

အားကစားကို ေျပာလွ်င္ အားကစားတခုတည္းကိုသာ ကြက္ၿပီး ေျပာေနလို႔ မရေပ။ ႏိုင္ငံလက္ေရြးစဥ္ ျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံ အဆင့္ႏွင့္ ခ်ီၿပီးေျပာမွ ရေပလိမ့္မည္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ အမ်ားစုသည္ ျဖစ္ခ်င္စိတ္က ႀကီးႀကီး၊ လုပ္ခ်င္စိတ္က နည္းနည္း ျဖစ္ေန၏။ အားကစားနည္း တခု ေသခ်ာ ထြန္းေပါက္ ေအာင္ျမင္လာႏိုင္ဖုိ႔ အေျခခံကေန စၿပီး ေသခ်ာ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ လို၏။ အားကစားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံ၏ ပံ့ပိုးႏုိင္စြမ္းက အားရစရာ မရွိလွေပ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနေသး၏။ လိုအပ္ခ်က္ဆိုတာကေတာ့ အၿမဲ ရွိေနမွာပဲေလဟု ေစာဒက တက္စရာ ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ လံုေလာက္ေအာင္ ပံ့ပိုးထားႏိုင္ျခင္း မရွိဆိုသည္ကိုေတာ့ လက္ခံ ရေပလိမ့္မည္။

တျခား အားကစားနည္းမ်ား ခဏထား၊ ျမန္မာလူူမ်ိဳးမ်ား၏ သည္းေျခႀကိဳက္ အားကစား ျဖစ္တဲ့ ေဘာလံုး အေၾကာင္းပဲ ေျပာၾကည့္ရေအာင္။ ျမန္မာမွာ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ေလာက္သည့္ ေလာက္ေလာက္လားလား ေဘာလံုး အကယ္ဒမီ ဘယ္ႏွယ္ခုမ်ား ရွိသနည္း။ အာဆီယံ ေဒသတြင္း ၿပိဳင္ဖက္မ်ားႏွင့္ ပဲ အရင္ ယွဥ္ၾကည့္ေစလို၏။ ေနာက္တခုက အဆင့္မီ ေဘာလံုးကြင္း ဘယ္ႏွယ္ခုမ်ား ရွိသနည္း။ အဆင့္မီ ေဘာလံုးကြင္း မေျပာႏွင့္ ၀ါသနာရွင္ ကေလးငယ္၊ လူငယ္မ်ား လြတ္လပ္စြာ ေလ့က်င့္ ကစားႏိုင္ဖို႔ ေဘာလံုးကြင္း ဘယ္ႏွယ္ကြင္း ရွိသနည္း။ ဘယ္လ္ဂ်ီယံအသင္း ဘယ္လို ဥေရာပ အင္အားႀကီး အသင္းတသင္း ျဖစ္လာေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့လဲ ဆိုတာကို ေလ့လာၾကည့္ေစခ်င္၏။

ဆက္ပါဦးမည္