က်ေနာ့အဖြားရဲ႕ ဘဝအေၾကာင္း (၅)

komoezaw (61)in #myanmar • 6 years ago

Screenshot_2017-12-30-22-42-41-066_com.imaginstudio.imagetools.pixellab.png

ယခင္ေရးသားေသာအပိုင္းဆက္ေလးကို ဆက္ပါအံုးမည္။.....

က်မအဲ့ဒီအိမ္မွာေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဝိရိယပိုထားခဲ့ရပါတယ္။ သူမ်ားအိမ္မွာေနတာဆိုေတာ့ ပိုၿပီးဂ႐ုတစိုက္ေနထိုင္ရပါတယ္။
နံနက္ေလးနာရီထိုးတာနဲ႔ အိပ္ယာကထ၊ မ်က္ႏွာသစ္ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ျပဳတ္ရပါတယ္။ မိုးလင္းတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဆိုင္ကိုေစ်းေရာင္းဖို႔ပစၥည္းေတြပို႔ၿပီးတာနဲ႔ သူမ်ားေစ်းဆိုင္ေတြမွာ သယ္ပိုးစရာပစၥည္းေတြကိုသူ႔ရဲ႕လက္တြန္းလွည္းနဲ႔ပဲလိုက္ပို႔ပါတယ္။ သူမ်ားေတြလုပ္အားခေပးတဲ့ပိုက္ဆံကို ဆယ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ သူ႔ဆီမွာသြားအပ္ၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ျပန္ၿပီး ကေလးေဝယ်ာဝစၥလုပ္ရပါတယ္။ သူ႔ေယာက်ာ္းျပန္လာေတာ့ ထမင္းခူးေကြၽး၊ ၿပီးတာနဲ႔တစ္အိမ္လံုးရဲ႕အဝတ္ေတြကိုေလွ်ာ္ရပါတယ္။အဝတ္ေတြေလွ်ာ္လို႔ၿပီးျပန္တဲ့အခါ နံနက္ထမင္းစားခ်ိန္အမွီ ေစ်းဆိုင္ကိုထမင္းသြားပို႔ရပါတယ္။ထမင္းပို႔ၿပီး အိမ္ျပန္ ထမင္းစားရပါတယ္။
ထမင္းဆိုတာကလည္း ဆန္က႐ွားေတာ့ သူတို႔စားသလိုပဲ ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔စားၾကရတာပါ။ သားမိႏွစ္ေယာက္ ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔စားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်မအလုပ္ေတြကတန္းစီေနပါေသးတယ္။ အိမ္သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္၊ မီးပူတိုက္၊ ဆန္ေထာင္း၊ ဆန္ျပာၿပီးတဲ့အခါ ညေနစာ ခ်က္ျပဳတ္ရျပန္ပါတယ္။ က်မသားလည္း အေမနဲ႔သိပ္ၿပီးအတူမေနရ႐ွာပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာသားက က်မနဲ႔ေတြ႔တာနဲ႔ "အေမက်ေနာ့ေပါင္ကိုၾကည့္ေပးပါ က်ေနာ့ေပါင္ကို သူတို႔အပ္နဲ႔ထိုးထားတာ" ဆိုၿပီး သူ႔ေပါင္ေလးကိုျပ႐ွာပါတယ္။

အဲ့ဒီလိုသားက ျပေတာ့ က်မရင္ထဲမွာဆို႔နင့္ေက်ကြဲစြာနဲ႔ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သူမ်ားအိမ္မွာေနရတာဆိုေတာ့မတက္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ "သား လိမ္လိမ္မာမာေန၊ မငိုနဲ႔မေကာက္နဲ႔ေနာ္။အဲ့ဒါဆို သူတို႔သားကိုဘာမွလုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔" ကေလးကိုေခ်ာ့ၿပီးေျပာရပါတယ္။ ေမွာင္ရီသန္းလာတာနဲ႔ ေစ်းဆုိင္ကပစၥည္းေတြကိုျပန္သိမ္းရပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာင္းဖို႔ေျမပဲတို႔ င႐ုပ္သီးတို႔ထုပ္ရပါတယ္။ ထုပ္ၿပီးလို႔ ညဆယ့္တစ္နာရီခြဲေလာက္မွ ထမင္းစားရျပီး သူတို႔စားထားတဲ့ပန္းကန္ေတြပါေဆးေၾကာၿပီးမွ ညအိပ္ယာဝင္ရပါတယ္။
အဲ့ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ရင္းနဲ႔ ေနာက္သံုးလေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာ က်မရဲ႕ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဳး တစ္မ်ိဳးေျပာင္းလဲခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ က်မကိုေခၚထားတဲ့အစ္မရဲ႕ေယာက်ာ္းက "မတင္ၾကည္..နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္။ ငါ့မိန္းမကငါ့ကိုဂ႐ုလည္းမစိုက္ဘူး သူ႔အလုပ္ပဲသူစိတ္ဝင္စားတာ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုငါစိတ္ကုန္ေနၿပီ။ နင္လက္ခံမယ္ဆိုရင္ သူနဲ႔တရားဝင္ကြာ႐ွင္းၿပီးေတာ့ နင့္ကိုအတည္တက်ေပါင္းပါ့မယ္"လို႔ ဆိုလာပါတယ္။
က်မက.."အစ္ကို႔ကိုလက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ က်မအခုဘဝမွာေတာင္ ဒီေလာက္ဒုကၡေရာက္ေနတာ ၊ သူမ်ားေယာက်ာ္းကိုယူၿပီး သူမ်ားမိသားစုကို တကြဲတျပားျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္ အခုဘဝတင္မကေနာက္ဘဝအထိပါဒုကၡေရာက္ရေတာ့မွာေပါ့။ က်မလက္မခံႏိုင္ပါဘူး"လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူက "နင္ငါ့ကိုလက္မခံရင္ နင္တို႔သားအမိဒုကၡေရာက္မွာေပါ့"တဲ့...
က်မက "က်မေယာကၡမအိမ္ကထြက္လာေတာ့ ေယာကၡမက င႐ုတ္က်ဥ္ေပြ႔သာအတက္ေပါက္ရင္ေပါက္မယ္ နင္တို႔သားအမိ ဘယ္ေတာ့မွလူေမႊးလူေရာင္ေျပာင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာတာကိုခံခဲ့ရတယ္။ အခုလည္းက်မဘဝကိုခက္ခက္ခဲခဲ႐ုန္းကန္ေနရတာပါပဲ က်မအတြက္ေတာ့ ဒုကၡဆိုတာအေဖာ္ျဖစ္ေနၿပီ ကိစၥမ႐ွိပါဘူး"လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်မသားကလည္း သူငယ္နာျပန္တက္ေနလို႔ ဆရာနဲ႔ျပရျပန္ပါတယ္။ ဆရာက က်မတို႔သားအမိကို သနားလို႔ဆိုၿပီး ေဆးဖိုးမယူခဲ့႐ွာပါဘူး။ ဆရာက ရန္ကုန္ကပါပဲ။
ဆရာ့ရဲ႕အမည္က တိုင္းရင္းျမန္မာေဆးဆရာႀကီး ဦးစံရင္တဲ့.........

...ဆက္ပါအံုးမည္ခင္ဗ်ာ

စာလံုးေရ 800ေက်ာ္ပဲ႐ွိတဲ့အတြက္ နားလည္ေပးၾကပါဗ်ာ
ေနာက္တစ္ပတ္ေတာ့ 1000ေက်ာ္ေအာင္ေရးပါ့မယ္ဗ်ာ။