ပင္လယ္ရနံ႔ ဇာတ္သိမ္း

လူေတြဟာ အားလပ္ရက္ေတြမွာ ေခ်ာင္းသာ ေငြေဆာင္ ငပလီ စတဲ႔ ပင္လယ္ကမ္းေျခေတြကိုသြားၿပီး အပန္းေျဖေလ႔ရွိၾကတယ္။ အဲဒီမွယ ပင္လယ္ရဲ႕အရသာတစ္ခုက တေမ်ွာ္တေခၚႀကီး က်ယ္ေၿပာလွတဲ႔ ေရျပင္ျပာႀကီးနဲ႔ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီး ထိေတြ႕သြားသလိုလို ျမင္ေနရတဲ႔ျမင္ကြင္းက်ယ္ႀကီးကို မ်က္စိတဆံုး လွမ္းေမ်ွာ္ႀကည့္ေနရတဲ႔ အရသာတစ္ခုပါပဲ။ အဲဒီၿမင္ကြင္းက ဘ၀ေလာကဓံဆိုးအေမာေတြနဲ႔ မြမ္းက်ပ္ေနတဲ႔စိတ္ေတြ စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ေတြကို ေပါ့ပါးလြတ္လပ္သြားေစတဲ႔ ခံစားမႈမ်ိဳးကိုရတယ္၊ သိပ္ ေ၀းလြန္းတဲ႔အထိ ကြ်န္းေတြဘာေတြ ပိတ္ခံမေနေလ အဲ႔ျမင္ကြင္းက်ယ္ႀကီးကို ၾကည့္ရတာေကာင္းေလေလပါပဲ။

(Author : kyawhlaing)

ေနာက္အရသာတစ္ခုက ပင္လယ္ေန၀င္ခ်ိန္အခိုက္အတံ႔ေလးနဲ႔ ပင္လယ္ေနထြက္ခ်ိန္ တဒဂၤ အခ်ိန္ေလးမွာပါပဲဗ်ာ။ ေန၀င္ကာစ ပင္လယ္ရဲ႕ဆည္းဆာခ်ိန္ေလးဟာ ထက္ေကာင္းကင္ယံမွာ တိမ္လႊာတစ္ခ်ိဳ႕သာရွိေနခ်ိန္ ေနလံုးဟာ ပင္လယ္ဆီကို တျဖည္းျဖည္း နိမ့္ဆင္းလာၿပီး ေကာင္းကင္ဟာ လင္းရာမွ အလင္းတစ္စတစ္စေလ်ာ့က်လာကာ အဲဒီကေန အ၀ါေဖ်ာ့၊ အဲဒီကေန ေရႊအိုေရာင္ အဲဒီကတဆင့္ နီညိဳေရာင္ အေမွာင္ တစ္စတစ္စ စြက္လာပါေတာ့တယ္။ သိပ္ႀကည့္ေကာင္းတာပါပဲ၊ ပင္လယ္ေရျပင္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ျပာႀကည္လဲ႔ေတာက္ပေနရာကေန ေနရဲ႕အလင္းေဖ်ာ့ ေရာင္ျပန္ေၾကာင့္ တစ္ျဖည္းျဖည္း အျပာမွိဳင္းကေန အ၀ါစြက္ ေရႊအိုေရာင္ ေရာင္ျပန္ေတြ ေရျပင္ေပၚျဖာက်ေနရင္း ေနညိဳသလို ေရျပင္ပါညိဳလိုက္လာခဲ့တာမ်ိဳးပဲ။ တစ္ခ်က္ခ်က္ ပင္လယ္ကို ျဖတ္ပ်ံသြားတဲ႔ အိပ္တန္းပ်ံ ငွက္ကေလး တစ္ေကာင္စ ႏွစ္ေကာင္စပါေတြ႔ လိုက္ရတတ္ေသးတယ္။ အဲဒီေနညိဳခ်ိန္ ပင္လယ္အိုခ်ိန္ေလးဟာ သိပ္လြမ္းစရာေကာင္းတဲ႔ အခ်ိန္ေလးပါပဲေလ....။

Images Credit - Original Source
အဲလို ပင္လယ္ေနညိဳခ်ိန္စေလးမွာ ေသာင္ျပင္စပ္ကေန ပင္လယ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူ ေျခစံုရပ္လို႔ ဂ်ာကင္အိပ္ထဲ လက္ႏွဳိက္ၿပီး ဟိုးအေ၀းက ေနညိဳခ်ိန္ ပင္လယ္ျပင္ဆီကို နိမ့္ဆင္းလာတဲ့ ေနလံုးႀကီးနဲ႔ ပင္လယ္ၿပင္ႀကီးကို ေငးေမာႀကည့္ေနရခ်ိန္ေလးကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုလြမ္းေနမိမွန္းမသိေအာင္ အလြမ္းေတြ ရင္မွာအၿပည့္နဲ႔ေပါ့။ အေအးဓာတ္ပါစျပဳလာတဲ႔ ပင္လယ္ေလေလးေတြကလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ကိုယ့္မ်က္ႏွာေတြကို ကလူႀကည္စယ္ လာတိုးေ၀ွ႔သြားတယ္။ ေျခဖ်ားေလးနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေရလွိဳင္းေလးေတြ ေရာက္ေရာက္လာပံုကလည္း ေ၀းသြားလိုက္ နီးလာလိုက္ ကိုယ့္ေျခဖ်ားေလးေတြကိုပဲ ေရထိေတာ့မလိုလိုၿဖစ္လိုက္နဲ႔ ေရလွိဳင္းေလးေတြက အခ်စ္က လူကို လာလာကစားၾကည္စယ္ေနသလိုပါပဲ။ ေႀသာ္….ေနညိဳခ်ိန္ ပင္လယ္လည္း အိုခဲ႔ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လြမ္းရတဲ့အေၾကာင္းေလးေတြနဲ႔ အလြမ္းေတြေတာ့ ႏုပ်ိဳေနဆဲ အခိုက္အတံ႔ကေလးပါပဲေလ…။
မနက္မိုးလင္းရင္ ျပန္ရေတာ့မွာမို႔ ပင္လယ္ေနထြက္ခ်ိန္ကို လြတ္သြားမွာစိုးလို႔ ညဦးယံေလး ခဏေမွးအိပ္အေညာင္းေျဖလိုက္ၿပီး တစ္ညလံုးမအိပ္ေတာ့ပဲ ပင္လယ္ေနထြက္ခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနခဲ႔တယ္။ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ေသာင္ျပင္ကမ္းစပ္နားသြားထိုင္ ေလညွင္းခံလိုက္၊ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္၊ ေကာင္းကင္က လဆုတ္ရက္ တစ္ၿခမ္းပဲ႔ ဆူပါမြန္းက ထိမ္ထိမ္သာလို႔ေပါ့။ နဲနဲေညာင္းလာရင္ အခန္းထဲထခဏျပန္၀င္ေနလိုက္ တီဗြီခဏၾကည့္လိုက္ ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ လုပ္ေနတာေပါ့ေလ။

(Author : kyawhlaing)
ညဖက္ ပင္လယ္က လွိဳင္းလာသံ လွိဳင္းပုတ္သံေတြဟာ ပင္လယ္ေအာ္သံလို႔ တင္စားရေလာက္ေအာင္ က်ယ္တယ္။ အေ၀းကလာေနတဲ႔ လွိဳင္းလိမ့္လာသံဟာ တေ၀ါေ၀ါနဲ႔ ၀မ္းေခါင္းသံ လွိဳင္သံထြက္ေနတာမ်ိဳးပဲ။ ၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး လွိဳင္းသံေတြကလြဲလို႔ ဘာသံမွ မႀကားရေလာက္ေအာင္ ဆိတ္ၿငိမ္လြန္းပါတယ္။ အထီးက်န္တတ္သူေတြအဖို႔ တကယ့္ကို အထီးက်န္စိတ္ေတြျဖစ္လာေစတတ္တဲ႔ ပင္လယ္ေသာင္စပ္က ညမ်ိဳးပါပဲ။ ဟိုးအေ၀းက ေက်ာက္ကလပ္ကပ္ေစတီေတာ္ေလးႏွစ္ဆူနဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းေလးကလည္း အေမွာင္ထဲမွာ၊ ဟိုးအေ၀းက ရြာတန္းရွည္က မီးျပျပေလးေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ ၀ိုးတ၀ါးလွမ္းၿမင္ေနရတယ္၊ ညဖက္ ဒီေရတက္ခ်ိန္ျဖစ္ေနလို႔ ေနမညိဳခင္က ျမင္ေနခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာက္ေဆာင္ေလးေတြကလည္း ေရထဲျမဳတ္ကုန္ၿပီး ေသာင္ျပင္ေပၚ သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္ ေရတိုးေနခဲ႔ၿပီ။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးဖက္မွာေတာ႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လင္းကနဲ လက္ကနဲ မီးေရာင္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုျမင္ေနရတယ္။ ေကာင္းကင္ဟာ ၾကယ္စင္စုေတြရဲ႕ အလင္းေၾကာင့္တင္မကပဲ တစ္ျခမ္းမွိန္ လေရာင္ေၾကာင့္ပါ အလင္းတစ္ခ်ဳိ႕ျဖစ္ေနလို႔ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေတာ့ ေမွာင္မေနခဲ့ပါဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ ညနက္ပိုင္းကို လြန္လာလို႔ အာရုဏ္ဦးအလင္းတစ္ခ်ိဳ႕စေရာက္လာခဲ႔ခ်ိန္မွာေတာ့ လွိဳင္းေခါင္းျဖဴေလးေတြကို ညနက္ပိုင္းကထက္ နဲနဲပိုျမင္သာလာတာေပါ့ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ ညေနကမေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ က်စ္စာတြင္းေလးေတြ ေတြ႔လာရၿပီး က်စ္စာတြင္းေလးေတြက ဂဏန္းမဲမဲေသးေသးေလးေတြ ထြက္လာလိုက္ ျပန္၀င္သြားလိုက္ ေျပးလိုက္ လွိဳင္းအဖံုးမွာ အေကာင္ေလးေတြေရာ တြင္းရာေလးေတြပါ ေပ်ာက္သြားလိုက္နဲ႔လွမ္းၿမင္ေနရတယ္။ ေနထြက္ခ်ိန္ ေနမင္းႀကီးဟာ ေငြေဆာင္ရြာတန္းရွည္ရဲ ့ေနာက္ေက်ာမက်တက်ေလးဖက္ကေန စၿပီး အလင္းေရာင္ေလး စထြက္လာပါတယ္။ ေနညိဳခ်ိန္ ပင္လယ္ထဲ ဆင္းသြားေပမယ့္ ပင္လယ္ထဲက စထြက္လာတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ ေနအလင္းစလာခ်ိန္ဟာလည္း ခပ္ေႏွးေႏွးနဲ႔ အေမွာင္ေဖ်ာ့လာၿပီး အလင္းေရာင္ေလးက ေကာင္းကင္ကို စျဖန္႔ၾကက္လာပါတယ္။ အလင္းဓာတ္ေလး ျဖန္႔ၾကက္လာတာတာနဲ႔ မေရွးမေႏွာင္းေလးမွာပဲ ေနာက္ကပါလာတာက ေရႊေရာင္သန္းေနတဲ႔ အလင္းဓါတ္ေလးပါ။ အေရွ ့ေနေတာ့ ထြက္ခဲ႔ၿပီေပါ့ေလ..။

Images Credit - Original Source
ေရႊေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ေနရဲ႕ေနာက္ခံနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေက်ာက္ကလာပ္ေစတီေတာ္ေလးႏွစ္ဆူနဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းေလးကလည္း တစ္စတစ္စ ျမင္သာလာခဲ႔ပါၿပီ။ အေမွာင္ထုက အၿပီးမကုန္ေသး အလင္းဓာတ္တစ္ခ်ိဳ႕က ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို နဲနဲျမင္သာထင္သာျဖစ္လာေအာင္ နဲနဲခ်င္းျဖာက်လာခ်ိန္ ပင္လယ္ရဲ႕ အေအးဓာတ္ပါတဲ႔ လတ္ဆတ္လြန္းတဲ႔ ပင္လယ္ေလကို ရူရႈိက္ရင္း စိုေနတဲ႔ သဲေသာင္ျပင္ ေရစပ္စပ္မွာ လက္ကေလးပိုက္ ေျခဗလာနဲ႔လမ္းေလ်ွာက္လို႔ ပင္လယ္ရဲ႕ျမဴပါးပါးေလးေတြကို ေငးေမာရင္း ေက်ာက္ကလာပ္ေစတီေလးရွိရာကို လမ္းေလ်ွာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ေန႔သစ္တစ္ေန႔ အစပ်ိဳးခဲ႔ျပန္ၿပီဆိုတဲ႔ခံစားခ်က္က စိတ္ခြန္အားတစ္ခုကို ျဖစ္လာေစတဲ႔ခံစားမႈကို ေပးလာသလိုပါပဲ။ ေနညိဳခ်ိန္နဲ႔ ကြာတဲ႔ခံစားမႈေလးေပါ့။ လူက ပင္လယ္ အေအးဓာတ္ေတြႀကားထဲမွာ စိတ္ထဲ ၿငိမ္းခ်မ္းလို႔ ႏူးညံ့လွတဲ႔ အဖုအထစ္မရွိတဲ႔ ေရစပ္စပ္သဲေသာင္ျပင္ေပၚ ေျခဗလာနဲ႔ လမ္းေလ်ွာက္ရတဲ႔ အရသာကလည္း တစ္မ်ိဳးေလးပါပဲ။ တက္ႀကြျခင္း ရႊင္လန္းေနျခင္းသေဘာေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္ေလးေပါ့ေလ..။

ေက်ာက္ကလာပ္ေစတီကိုေရာက္လို႔ ဦးတိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာပဲ သိန္းထြန္းနဲ႔ မ်ဳိးမင္းတို႔ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ေရာက္ခ်လာၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ႏွစ္ဘီးဆိုင္ကယ္ေရာ၊ ေလးဘီးဆိုင္ကယ္ပါ ငွားတယ္။ စက္ဘီးလည္းငွားတယ္၊ ျမင္းလည္းရွိတယ္။ တစ္နာရီဘယ္ေလာက္ နာရီ၀က္ဘယ္ေလာက္ေပါ့။ ဆိုင္ကယ္ေတြက ကိုယ္တိုင္ေမာင္းခ်င္လည္း ေမာင္းတတ္ရင္ ေရာ့ ယူသြားဆိုၿပီး ေပးလိုက္တာပဲ။ ဒါနဲ႔ စီးဘူးတယ္ရွိေအာင္ဆိုၿပီး ေက်ာက္ကလာပ္ေစတီကေန ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းဖက္ကို ျမင္းစီးလာခဲ႔တယ္။ ဟိုႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ေပါ့။
အဲဒီကျပန္လာၿပီးမွ တည္းတဲ႔ဟိုတယ္မွာ မနက္စာ ဘူေဖးသြားစားၾကတယ္။ ထမင္းေၾကာ္ ၾကာဇံေၾကာ္ မုန္႔ဟင္းခါး လဘက္ရည္ အေအး စမူစာ ၾကက္ဥေၾကာ္ေတြ ဖရဲသီး သေဘာၤသီး သရက္သီးစိတ္ေတြ ေနာက္ ဘာေတြလည္းမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ကိုယ္စားခ်င္တာ စားနဳိင္တာေလာက္ပဲ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေကာက္ထည့္ ၀ါးတီးဆြဲေပါ့ေလ။
ဗိုက္ျဖည့္ၿပီး အခန္းျပန္နားေနတုန္းမွာပဲ ၁၀နာရီခြဲ ကားလာႀကဳိမယ္ အသင့္ေစာင့္ေနပါဆိုၿပီး ကားသမားဖုန္းဆက္လာတာနဲ႔ ပစၥည္းေတြသိမ္း အခန္းအပ္ ခြဲခြါရေတာ့မယ္ ပင္လယ္ျပာႀကီးကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာ ပင္လယ္ရနံ႔ေလးကို တေမ႔တေမာ ရႈရႈိက္ရင္းးးး

Images Credit - Original Source

ၿပီးပါၿပီ

ျမန္မာ steemit မ်ား ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ
@kyawhlaing
MSC - 015