ေခါင္းစဥ္ရွာမရပါေသာ

kyawthuyein (53)in #myanmar • 6 years ago

မနက္ခင္း၏လွပျခင္းကို သူရိန္ေနမင္းၾကီး၏ ေရာင္စဥ္ျဖာ မ်ားနွင့္ စတင္ခဲ႔ပါျပီ။ျပတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ ဝင္လာေသာ ေနျခည္နုနက ပါးျပင္ကို လာေရာက္ထိေတြ႔စဥ္မွပင္ ရွက္ေသြးျဖာေသာ မ်က္နွာျဖင့္ က်ြန္ုပ္အိပ္ရာမွနိုးထလာခဲ႔ပါသည္။ညက သန္းေခါင္ယံေက်ာ္သည္အထိ မအိပ္စက္ခဲ႔ျခင္းက ဒီမနက္ နိုးထျခင္းကို ေနာက္က်ေစခဲ႔၏။ထိုေၾကာင့္ ေရခ်ိဳး သန့္စင္ျခင္းကို ဝွစ္ကနဲ ဝွစ္ကနဲ လုပ္လိုက္ရ၏။မနက္စာ ေအးေဆးထိုင္စားနိုင္ေသာ အခ်ိန္သည္ က်ြန္ုပ္တို့တြင္ နတၱိျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေန့လည္စာနွင့္ တစ္ခါတည္းေပါင္းစားခဲ႔သည္မွာလည္း ၾကာခဲ႔ျပီကိုး။
က်ြန္ုပ္၏ မနက္ခင္းကိုစတင္ျခင္းထံုးစံျဖစ္ေနသာ ေက်ာင္းပို့ျခင္းကို ျပဳလုပ္ရင္း က်ြန္ုပ္ပါ ေက်ာင္းသို့သြားျခင္းကိုတစ္ပါတည္းျပဳလုပ္ရ၏။ဒီကေန့ ရာသီဥတုက ၾကည္လင္လန္းဆန္းေနေသာေၾကာင့္ ရာသီဥတုနွင့္အတူ က်ြန္ုပ္စိတ္ပါ ၾကည္လင္လန္းဆန္းရပါသည္။မေတြ႔ရတာ ၾကာျပီျဖစ္၍ ေခါင္းေပၚက်ေရာက္လာသည့္ ေနျခည္ေႏြး
ေႏြးကို တဝၾကီး ခံယူပစ္လိုက္သည္။ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို
ခရီးအေဝးၾကီးျဖတ္၍ တိုက္ခတ္လာရေသာ ေလေျပနုနု
ကို အားနာလွေသာေၾကာင့္ စီးနွင္းလာေသာ ဆိုင္ကယ္ကို ေခတၱရပ္ကာ အားရပါးရ ရႈရႈိက္ပစ္လိုက္သည္။
ရတုန္းျဖစ္ေသာ သဘာဝေလကို ရႈရႈိက္ထားမွပါေလ။
ျမိဳ႕ျပမွ ျမိဳ႕ၾကီးျဖစ္လာသည့္အခါ ထိုကဲ႔သိုေသာ ေလမ်ိဳးမရႈရႈိက္ရေတာ့မွာစိုးလွသည္။
ပင္လယ္ျပင္ၾကီးဆီ က်ေရာက္ေနေသာ ေရာင္စဥ္ျဖာေလးမ်ားသည္ ေလေျပေလးက ျဖတ္တိုက္ခတ္လိုက္ေသာအခါ လိႈင္းလံုးေလးမ်ားနွင့္အတူ လင္းလက္သြားသည္။အို...ပနံရလိုက္ေလျခင္း။ခံစားမိလိုက္၍ထင္၏။ပံုမန္ခုန္ေနေသာ နွလံုးသည္ နွစ္ဆ ျမန္သြား၏။နွလံုးကိုလည္း သနားမိျပန္ပါသည္။က်ြန္ုပ္တို့
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ဝမ္းနည္းျခင္း၊လြမ္းေဆြးျခင္း၊ပီတိျဖစ္ျခင္း၊ၾကည္နူးျခင္းမ်ားျဖစ္သည့္အခါတိုင္း သူ့ခမ်ာ တိုး၍တိုး၍အလုပ္လုပ္ရရွာသည္။အလုပ္လုပ္ရ မ်ားလာသည္နွင့္အမ်ွ ပင္ပန္းလာသည့္အခါ လံုးဝအနားယူသြားမွာလည္း စိုးရိမ္စရာေကာင္းလွ၏။
အို...အေတြးေတြ လြန္ေနတာ ေက်ာင္းေနာက္က်ေနပါပီေကာ။ဆိုင္ကယ္ေသာ့ကို ဖြင့္လိုက္ရင္း ထိုပင္လယ္ၾကီးကို ေက်ာခိုင္းကာ ထြက္လာခဲ႔လိုက္သည္။လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးစံုကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ေခါင္းထဲ ေတြးလာမိသည္ကား ေငြရွာသည့္ကိစၥပင္။ေငြရနုိင္ေသာ နည္းလမ္းေပါင္းမ်ားစြာကို အေျဖရွာရင္း အေတြးအခ်ိဳ႕ကလည္း စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လွသည္။ျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိေသာ နည္းလမ္းထက္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာ နည္းလမ္းက ပို၍
ေက်နပ္စရာေကာင္းေနျပန္၏။ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္။
ခုတေလာ အခ်ိန္တိုင္းေတြးမိေနတာက သို့ေလာ
သို့ေလာေသာ အေတြးမ်ား။ေကာင္းေသာအေတြးေလးမ်ားကို အမိအရဖမ္းဆုပ္မိလိုက္တာလည္းရွိသည္။ဖမ္း
ဆုပ္မမိခင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အေတြးေကာင္းမ်ားလည္းရွိသည္။မီးခဲေပၚ ယင္နားသကဲ႔သို့ေသာ အေတြးမ်က ပို၍ မ်ားသည္ထင္ပါသည္။ဤကဲ႔သို့ေသာ အဆံုးအစမရွိသည့္ အေတြးမ်ားကို ေတြးရင္း ...ေတြးရင္း...ေတြးရင္း...။