လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ခဲ႔သည္

မနက္အိပ္ရာနိုးသည္နွင့္ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
၆နာရီခြဲရွိေလျပီ။ေနာက္က်ေနျပီျဖစ္၍ ကပ်ာကယာထ
လိုက္သည္။စိတ္ကူးမိသည္ကား ဘုရားသြားရန္ျဖစ္၏။
ေနမင္းၾကီးကား အိပ္စက္ေနဆဲျဖစ္၍ စိတ္ေက်နပ္မိလိုက္သည္။ေနမထြက္မွီေမွာင္ရီဝိုးတဝါးအခ်ိန္ ျမဴတဆိုင္းဆိုင္းနွင့္ ဘုရားသြားရေသာ အရသာသည္လည္း ဘာနဲ႔မွမလွဲနိုင္ေသာ အရသာတစ္ခုျဖစ္သည္။ထိုေၾကာင့္ ေနမင္းၾကီးမထြက္ေပၚလာေသးသည္ကိုသေဘာက်ျခင္းျဖစ္၏။သို့ေသာ္သည္ေန့ကား ၆နာရီေတာင္ခြဲျပီျဖစ္၍
ဝိုးတဝါးအခ်ိန္သည္ က်ြန္ုပ္အတြက္မဟုတ္ေတာ့ေပ။
ကိုယ္လက္သန့္စင္ျခင္းကို ျပဳလုပ္၍ အက် ၤ ီျဖဴ လက္ရွည္လည္ကတံုးနွင့္မန္းက်ည္းေရာင္ ပုဆိုးကို ဝတ္
ဆင္ကာ စီးေတာ္ျမင္းကိုထုတ္၍ ျမို့ျပင္မေရာက္မွီဘုရား
တစ္ဆူဆီသို့ ဦးတည္ထြက္ခြာလာလိုက္သည္။က်ြန္ုပ္ကံေကာင္းသည္ဟုဆိုရမည္ျဖစ္၏။ျမိဳ႕ထဲလမ္းမမ်ားသည္ ျမဴအနည္းငယ္ျဖင့္ အုပ္ဆုိင္းေနေသး၍ က်ြန္ုပ္ကို စိတ္ေက်နပ္မႈရရွိေစ၏။ဘုရားမေရာက္မွီ ျမဴမ်ားေပ်ာက္ဆံုးသြားမည္စိုး၍ စီးေတာ္ျမင္းကို ကီလို၇၀မ်ွ အရွိန္တင္၍ေမာင္းနွင္လိုက္သည္။မၾကာမွီတြင္ပင္ ျမို့ထဲလမ္းမၾကီးကို ေက်ာ္လြန္၍ ျမို့ျပင္လမ္းမေပၚသို့ေရာက္ရွိလာခဲ႔၏။ျမို့ျပင္ေရာက္လာသည္နွင့္အမ်ွ ျမဴမႈန္မ်ားသည္ တိုး၍တိုး၍ မ်ားလာသည္ဟုထင္မိ၏။လမ္းေဘးဝဲဟာတဖက္တခ်က္တြင္ ျမဴမႈန္မ်ားျဖင့္အုံ႔ဆိုင္းကာ လွပေန၏။က်ြန္ုပ္စိတ္သည္ကား ၾကည္နူးမဆံုးေတာ့ေပ။
နာရီဝက္ခန့္ ေမာင္းနွင္ျပီးေနာက္ က်ြန္ုပ္ဦးတည္ရာ
သာသနာျပဳေတာင္လမ္းခ်ိဳးသို့ေရာက္ရွိလာပါသည္။လမ္းခ်ိဳ႕သို့ ခ်ိဳးဝင္လိုက္သည္နွင့္ ေဆာက္လက္စမုဒ္ဦးၾကီး
နွင့္ လမ္းေဘးဝဲယာတေလ်ွာက္ စိုက္ထူထားေသာ သာသနာ့အလံမ်ားကို ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာေတြ႔လိုက္ရသည္။
လမ္းကေလးအတိုင္း ၅မိနစ္ခန့္ ဝင္လာျပီးေနာက္ သာ
သနာ့အလံၾကီးမ်ား စိုက္ထူထားေသာ ကမ႓ာေအးသာသနာ့ျပဳ ေတာင္ဆီသို့ေရာက္ရွိလာခဲ႔ပါသည္။ထိုဘုရားသို့
မေရာက္ခဲ႔သည္မွာ လအနည္းငယ္ၾကာျမင့္ျပီျဖစ္၍ ေျပာင္းလဲေနေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္း အံၾသေနမိသည္။

ေတာင္ေပၚဆီသို့ လွမ္းဝင္လိုက္သည္နွင့္ပင္ ဥာဏ္ေတာ္ျမင့္မားေသာရပ္ေတာ္မူဘုရားၾကီးကို ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဖူးေတြ႔ရ၏။ၾကီးမားေသာ သာသနာ့အလံၾကီးမ်ားကေဝဟင္တြင္ တလူလူလႊင့္ပ်ံေနသည္။ေဆာက္လက္စ
သာသနာ့အေဆာက္အဦးမ်ား၊တည္လက္စ ဘုရားေစတီမ်ား၊ျပီးစီးပီးေသာ ဘုရားပုထိုးမ်ားျဖင့္ ခမ္းနားထည္ဝါ
ေနသည္။ထိုျမင္ကြင္းမ်ားကို တအံတၾသ ေငးေမာဖူး
ေမ်ွာ္ရင္း ယခင္ မူလ ေရွးဦးတည္ရွိစဥ္ တည္ထားကိုးကြယ္ထားေသာ ေတာင္ထိပ္ရွိ ကမ႓ာလံုးေစတီဆီသို့ တက္လာခဲ႔၏။ေတာင္ထိပ္သို့ေရာက္သည္နွင့္ လတ္ဆတ္ေသာ ေလနုနုကို တဝၾကီး ရႈရႈိက္ခြင့္ရ၏။ေတာင္ေအာက္တြင္ ၾကီးမားက်ယ္ျပန့္ေသာ စိမ္းလန္းစိုေျပေသာ လယ္ကြင္းျပင္ၾကီးကို မ်က္စိတဆံုး ေငးေမာၾကည့္ခြင့္ရသည္။ထိုေနာက္ ေစတီရင္ျပင္ေပၚသို့ တက္ေရာက္လာခဲ႔၏။ဘုရားရင္ျပင္ေပၚသို့ ေရာက္ရွိေသာအခါ ယင္ကရင္ျပင္ၾကမ္းခင္း ေၾကြျပားမ်ားေနရာတြင္ ပါေကးပံုသဏၭာန္ ခင္းျပားမ်ားေျပာင္းလဲခင္းထားသည္ကိုေတြ႔ရ၏။


ညကမိုးရြာထား၍ ရင္ျပင္ၾကမ္းခင္းမ်ားသည္ စုိစြတ္ေန၏။ထိုေၾကာင့္ သင့္ေတာ္ရာ ေနရာတစ္ေနရာတြင္
ၾကည္ညိုဖြယ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးကို လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုး၍ ရွိခိုးဦးခ်လိုက္သည္။စိတ္သည္ လန္းဆန္း
သထက္ လန္းဆန္းျခင္းကို ခံစားလိုက္ရ၏။ထို့အခိုက္
ေလေျပနုနုကလည္း တိုက္ခိုက္ေနသည္ျဖစ္၍ အျပင္ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း ေအးျမျခင္းကို ခံစားရ၏။အတြင္း အျပင္ ေအးခ်မ္းျခင္းကို ခံစားရ၍ က်ြန္ုပ္၏ တေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ ပူပင္ေသာကမ်ားကို တစ္ေန့တာ ေအးမ်ွေစခဲ႔ပါသည္။ဘုရားဝတ္ျပုျပီးေနာက္ ေတာင္ေအာက္ရွိ ျမင္ကြင္းမ်ားကို စိန္နေျပ ၾကည့္ရႈခံစားေနလိုက္သည္။ဝန္းက်င္တခြင္တြင္ျမဴမႈန္မ်ားသည္ မေပ်ာက္ေသး၍ စိမ္းလန္းစိုေျပလွေသာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္နွင့္
ပနံရကာ အလွပၾကီးလွပေနပါေတာ့သည္။

စပါးပင္မ်ားစိုက္ပ်ိဳးထားျပီးျဖစ္ေသာလယ္ကြင္းျပင္မ်ားနွင့္ လယ္ေစာင့္တဲေလးမ်ားကို ေတြ႔ရ၏။ထိုမ်က္စိတဆံုးလယ္ကြင္းျပင္ၾကီးအလြန္တြင္ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကိုလည္းေတြ႔ရ၏။ခ်က္ခ်င္းဆိုသလုိအေတြးမ်ားသည္ ထိုလယ္ကြင္းျပင္ဆီေရာက္ရွိသြားပါေတာ့သည္။စိတ္ကူးထဲတြင္ကား ေကာက္လိႈင္းမ်ားရိတ္သိမ္းျခင္း၊ေကာက္ရုိးပံုေပၚတြင္ေျပးလႊားေဆာ့ကစားျခင္း၊လယ္ကြင္းေဘးတြင္ ထမင္းျမိန္ျမိန္ စားေသာက္ျခင္းမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျပဳလုပ္ေနရသလို ခံစားေနမိသည္။လယ္ကြင္းျပင္ၾကီးတြင္ အုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းသစ္ပင္ကေလးမ်ား၊ထန္းပင္အခ်ိဳ့ကိုလည္းေတြ႔ရ၏။စိတ္သည္ေအးခ်မ္းျခင္း၊ေအးခ်မ္းသထက္ေအးခ်မ္းျခင္း၊ၾကည္နူးျခင္း၊ၾကည္နူးသထက္ၾကည္နူးျခင္းမ်ားသည္ ရုိးတြင္းခ်ဥ္ဆီဆီမွ တိုး၍တိုး၍ လိႈက္ဖိုတက္လာပါေတာ့သည္။

ယေန့အဖို့ က်ြန္ုပ္အတြက္ကား လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္
ျပီဟုဆိုခ်င္ပါသည္။ေန့စဥ္ ေလာက၏ေသာကအပူမ်ား
ရုိက္ခတ္၍ ႏြမ္းလ်က်ေနေသာ စိတ္နွလံုးအစံုသည္
နတ္ေရစင္နွင့္ျဖန္းပက္သကဲ႔သို့ အနူးညံ႔ဆံုးေအးခ်မ္းခဲ႔ရပါျပီ။ျဖစ္နိုင္လ်ွင္ တစ္ရက္တာပတ္လံုး မျပန္ဘဲနွင့္ထိုေနရာ၌ပင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနလိုက္ခ်င္ပါသည္။သို့ေသာ္ ေန့စဥ္ဒူဝ လုပ္ေနရေသာ အလုပ္မ်ားက ရွိေနေသး၍ ေတြးလက္စအေတြးမ်ားကိုေဖ်ာက္ကာ ေစတီေတာ္ျမတ္အား ဖူးေမ်ွာ္ဦးခ်၍ ထိုသာသနာျပဳေတာင္ဆီမွ
ျပန္လည္ထြက္ခြာလာခဲ႔ပါေတာ့သည္။လမ္းေဘးဝဲယာတဖက္တခ်က္တြင္ကား ျမဴမႈန္အၾကြင္းအက်န္မ်ား လႊင့္ပ်ံလ်က္။

-ေလးစားစြာျဖင့္
-ေႏြဦးသစ္
-@kyawthuyein
-MSC-252