ကိုလွနဲ႔မျမ အပိုင္း (၂)

ဒီလိုနဲ႔ကိုလွနဲ႔မျမတို႔ႏွစ္ေယာက္ မျမအေမကမျမကိုဆူလိုက္ မျမကကိုလွကိုအဆက္ျဖတ္လိုက္ ကိုလွအေမကခ်ဳပ္ရမယ့္ပုဆိုးေလးယူလာပီး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲသမီးရယ္ဆိုတာနဲ႔ မျမတစ္ေယာက္စိတ္ျပန္ယိုင္သြားလိုက္နဲ႔ မျမနဲ႔ကိုလွတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္သူသက္တမ္းကလည္း ရက္မွလ လမွႏွစ္သို႔ေျပာင္းလာခဲ့ပါတယ္။

မျမရဲ႕အေမကလည္းမေလ်ွာ့ပါဘူး ကိုလွကလြဲပီးဘယ္သူနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္သေဘာတူပါသတဲ့။ေနာက္ဆံုးေတာ့ မျမတစ္ေယာက္ကိုလွေနာက္ကိုလိုက္ေျပးသြားပါေတာ့တယ္။မျမကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကိုေျပာျပရင္း ေမာသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ ေရတစ္ခြက္ကိုအားရပါးရေသာက္ေနတုန္း ကိုယ္ကလည္းမျမကိုေမးခြန္းတစ္ခုေမးလိုက္မိပါတယ္ "မျမ ကိုလွေနာက္ကိုလိုက္သြားတဲ့ေန႔တုန္းက ေပ်ာ္ေနမွာပဲေနာ္ "ဆိုေတာ့ မျမက" အမေလးေအ မေျပာခ်င္ပါဘူး က်ဳပ္မွာမိဘသေဘာမတူတဲ့ေယာက္က်ားေနာက္ကို လိုက္ေျပးလို႔ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ လန္႔ေနပါတယ္ဆိုမွ တည္းခိုခန္းမွာေနတဲ့ သံုးရက္စလံုး ဝမ္းေတြသြားလို႔ အိမ္သာထဲကကိုမထြက္ရပါဘူူးတဲ့" ေလ။

ခိုးရာလိုက္ေျပးလို႔ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ မျမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုလွတို႔အိိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ကိုလွအေမက မျမအေမဆီကိုရပ္ကြက္လူႀကီးေတြေခၚပီး သြားကမ္းလွမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ မျမအေမကလက္သင့္မခံပါဘူး။မဂၤလာလည္းေဆာင္ခ်င္တဲ့ဆီမွာေဆာင္ပါ သူကေတာ့မလာနိုင္ပါဆိုပီး ေျပာလႊတ္လိုက္ပါတယ္။မျမတစ္ေယာက္မွာေတာ့ မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ေပါ့။

ကိုလွနဲ႔မျမမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔မေရာက္ခင္ အႀကိဳေန႔မွာေတာ့ မျမရဲ႕အေမကို သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ေဆြမ်ိဳးေတြက မဂၤလာပြဲကိုေတာ့ သြားလိုက္ပါ ေနာက္မွမေခၚခ်င္ေတာ့လည္း မေခၚနဲ႔ေပါ့လို႔ ဝိုင္းေျပာၾကပါတယ္။မဂၤလာေဆာင္မယ့္ရက္မွာေတာ့ မျမတစ္ေယာက္ သူရဲ႕အေမကိုေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဝမ္းသာသြားခဲ့မိပါတယ္။
ကိုလွေရာမျမမွာပါ အေဖမရွိၾကေတာ့ မဂၤလာပြဲမွာ အေမႏွစ္ေယာက္ရွိေနတာကို ကိုလွေရာမျမပါ လိုခ်င္ခဲ့ၾကတာေလ။

မဂၤလာပြဲပီးလို႔ ငါးလေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မျမရဲ႕အေမေနမေကာင္းလို႔ဆိုတဲ့သတင္းကို မျမၾကားခဲ့မိပါတယ္။ႏွားေစးေခ်ာင္းဆိုးေတာင္မျဖစ္လြယ္တဲ့ အေမအတြက္ မျမတစ္ေယာက္စိတ္ပူသြားခဲ့မိပါတယ္။မေရာက္တာၾကာပီျဖစ္တဲ့အေမ့အိမ္ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မျမနဲ႔သူမရဲ႕အေမတို႔ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ရည္ကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မျမရဲ႕အေမကမျမကိုျပန္လက္ခံခဲ့ေပမယ့္ ကိုလွကိုေတာ့လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ဒီလိုနဲ႔မျမအေမရဲ႕ေရာဂါကပိုဆိုးလာခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မျမအေမရဲ႕ေရာဂါကိုဆရာဝန္က သားအိမ္ကင္ဆာအျဖစ္နာမည္တပ္ခဲ့ပါတယ္။အသက္ငါးဆယ္ေတာင္မျပည့္ေသးတဲ့ သူမရဲ႕အေမအတြက္ မျမတစ္ေယာက္ေျဖမဆည္နိုင္ေပါ့။

မျမရဲ႕အေမရဲ႕ေရာဂါအတြက္ မျမတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ ရန္ကုန္ကိုလာရမယ့္အခ်ိန္မွာ ကိုလွကသူပါလိုက္ခဲ့ရမလားလို႔ေမးခဲ့ပါတယ္။အသိမိတ္ေဆြမရွိတဲ့ ရန္ကုန္လိုေနရာမ်ိဳးကို သူမတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္တည္းသြားရမယ့္္အခ်ိန္မွာ မျမရဲ႕အေမလည္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ပါလာေတာ့ အားရွိေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ပါတယ္။မျမကေတာ့ဝမ္းသားအားရနဲ႔ ေခါင္းကိုၿငိမ့္ခဲ့မိတာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ရန္ကုန္မွာကင္ဆာေဆးသြင္းလိုက္ မေကြးကိုျပန္လာလိုက္နဲ႔ ႏွစ္ေခါက္သံုးေခါက္ေလာက္လုပ္ပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မျမရဲ႕အေမတစ္ေယာက္ သူမကပစ္ပစ္ခါခါျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ေရာဂါျဖစ္ေနတဲ့သူမအေပၚ လူငယ္တစ္ေယာက္က ေစတနာအျပည့္နဲ႔ေစာင့္ေရွာက္ေနတာကို ခံစားမိတဲ့အခ်ိန္မွာ သူမရဲ႕လုပ္ရက္ေတြအတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။သူမရဲ႕သားမက္အေပၚအျမင္ေတြၾကည္လင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ေရာဂါကလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုဆိုးလာခဲ့သည္ေပါ့။

@leeshang
MSC -230