Desire to LIVE !

sawlwin (58)in #myanmar • 6 years ago (edited)

ရွင္သန္မႈတဲ့ ...

ေၾသာ္ ... ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ... ဖရန္ကင္စတိန္းရဲ႕ လက္ရာ အီေဂါလား ...
မ်က္လံုးထဲကို ၾကည့္လိုက္တယ္ ... ဘယ္မွာလဲ ရွင္သန္မႈအျမင္ ... ေသြးေၾကာေတြ ဆက္ထားတယ္ ... ႏွလံုးသားကို ပြားထားတယ္ ... ပံုေသမူတစ္ခုက သူ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို ျဖစ္သြားေစတယ္ ... သူ႔ဆီမွာ ေျခရွိတယ္ ... လက္ရွိတယ္ ... ေခါင္းလည္း ရွိတယ္ ... ဦးေႏွာက္နဲ႔ ေသြးေၾကာေတြပါ ထည့္ထားတယ္ ... မ်က္စိ ႏွာေခါင္း ... အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္း ... ဒါေပမဲ့ တစ္ခုပဲ လိုသြားတယ္ ...

စၾကာဝ႒ာရဲ႕ဖန္တီးရွင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အရာ ...

အဲဒါကေတာ့ ရွင္သန္လိုစိတ္...

Source

အမိဝမ္းကေန ကၽြတ္လာတယ္ ... ေလာကကို အူဝဲေအာ္သံနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တယ္ ... အျပင္ေလာကကို ဘာမွ မသိဘူး ... ဒါေပမဲ့ ငါ့အတြင္းေလာကကိုေတာ့ အသိဥာဏ္ေလး တစ္ပဲသားနဲ႔ နားလည္တယ္ ... ငါ့ရဲ႕အဆင္မေျပမႈေတြက ငါ့လိုအပ္တာေတြကို သိေစတယ္ ... အဆင္မေျပတုိင္း ငိုတယ္ ... ဒါကပဲ ငါ့ရဲ႕အားကိုးစရာ ရွိခဲ့တယ္ ... အဆင္ေျပသြားတုိင္း ဒါဟာ ငါ့လိုအပ္ခ်က္ပဲလို႔ မွတ္ထားလိုက္ျပီ ... ေျခလက္ေတြ လႈပ္ရွားတယ္ ... မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္ထားတယ္ ... အသိဥာဏ္ရွိလာတာနဲ႔အမွ် ငါ ရွင္သန္ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္က ပိုပိုရွိလာတယ္ ... မဟုတ္ရင္ ဘာလို႔ လႈပ္ရွားေနဦးမွာလဲ ... လႈပ္ရွားေနရင္လည္း နာရီစည္းခ်က္လိုပဲ မေျပာင္းမလဲ တစ္သမတ္တည္း ျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့ ...

ဒီေကြ႕မွာ ဒီတက္ ... ဟိုေကြ႕ေရာက္ရင္ ေနာက္တစ္နည္း တြက္ခ်က္ျပီး ရွင္သန္မႈအတြက္ မိမိကိုယ္ကို လိုသလို ပံုေျပာင္းေနမယ္ ... အခက္အခဲေတြ အက်ပ္အတည္းေတြ အနႏၱနဲ႔ စၾကာဝ႒ာက ထက္ေကာင္းကင္ယံက ၾကယ္ပြင့္ေတြေတာင္ ငါ့ဒုကၡေလာက္ မမ်ားဘူး ... ငါ့မွာ ဘာရွိသလဲ ... သဘာဝအဝတ္အစားက အေတြ႕အၾကံဳေၾကာင့္ သံခ်ပ္ကာေတြ ျဖစ္လာတယ္ ... ေျခလက္ေတြက လက္နက္ေတြ ... ဦးေႏွာက္က ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း ကိုယ့္ရဲ႕အတၱကိုယ္ကို လႈပ္ရွားသြားလာေစတယ္ ... လိုအပ္သမွ် ေလာင္စာကို ရွာေဖြတယ္ ... သို႔ေပမယ့္ မိုက္မဲမႈ တိမ္သလႅာေတြက ကိုယ့္ရဲ႕ တကယ့္လိုအပ္ခ်က္ကို မသိေအာင္ ဖံုးကြယ္ထားတယ္ ...

အဲဒါကေတာ့ တကယ့္ရွင္သန္လိုစိတ္ ...

လူဆိုးလူမိုက္တစ္ေယာက္က ဘာအတြက္ ဒီလိုျဖစ္သြားတာလဲ ... သူ႔ရဲ႕ရွင္သန္ပံုနည္းလမ္းေၾကာင့္ ...

လူေကာင္းနဲ႔ လူလိမၼာ ဘာေတြ ကြာျခားလဲ ... ရွင္သန္လိုစိတ္ရဲ႕ ေမာင္းႏွင္ပံုပါပဲ ... မ်က္လံုးထဲမွာ ရွင္သန္လိုစိတ္ျပင္းျပသြားတဲ့အခါ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ တကယ္ျဖစ္လာတယ္ ... အသက္ဇီဝဓာတ္ကို ဖန္တီးမရေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္တာက တကယ္ျဖစ္လာျပီး ငါဆိုတဲ့ လူ႔ေလာကသားတစ္ဦး ေပၚေပါက္လာတယ္ ... ကိုယ့့္မွာ ရွင္သန္လိုစိတ္မရွိရင္ ဘာျဖစ္လာမလဲ ... လက္ေလွ်ာ့မႈက ကိုယ့့္ကို သတ္သြားမွာပဲ ... သူတစ္ပါးထက္ ပိုသာခ်င္စိတ္နဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ၾကီး ျဖစ္သြားသလိုပဲ ... ႏုိင္ငံတကာက အလိုရွိတဲ့ ဘိန္းေမွာင္ခိုသမားျဖစ္သြားတယ္ ... ျဖစ္လာပံုခ်င္း မတူေပမယ့္ သူတို႔မွာ ရွင္သန္လုိစိတ္ကေတာ့ တူညီတယ္ ...

နာမည္ၾကီးအဆိုေတာ္ေတြ ဘာလို႔ သတ္ေသသလဲ ... ရွင္သန္လိုစိတ္ ကင္းမဲ့တာေၾကာင့္ေပါ့ ... ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေက်ာ္ၾကားမႈေတြ အမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္ သူတို႔ အဓိကလိုအပ္တဲ့အရာက မရွိသေလာက္ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္ ...

ရွင္သန္ျခင္းမွာ သူေ႒း ဆင္းရဲသား မခြဲျခားဘူး ... ပင္လယ္ျပင္ထဲမွာ ကမ္းမျမင္ လမ္းေပ်ာက္ေနေပမယ့္ ရွင္သန္လိုစိတ္ ျပင္းျပေနရင္ ေျခက်င္းဝတ္ေလာက္ ေရအိုင္ထဲမွာ နစ္ေနသူတာကို ဒုကၡမ်ားေနျပီ ထင္သူထက္ေတာ့ အသက္ရွင္လမ္း ပိုမိုမ်ားျပားပါတယ္ ...

ဒီေတာ့ ဘာပဲ ျဖစ္ေနပါေစ အေလွ်ာ့မေပးတဲ့စိတ္ကို ေမြးျမဴၾကပါစို႔ ...

အခက္အခဲက မိုးေလာက္ပဲ ၾကီးပါေစ ကိုယ့္ရဲ႕ရွင္သန္လိုစိတ္က စၾကာဝ႒ာၾကီးအလား ၄င္းအေပၚကေန ဖံုးလႊမ္းသြားပါေစ ...

မ်က္ဝန္းထဲကေန အျပင္ကို ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ လွ်ံထြက္ေနေအာင္ ရွင္သန္လိုစိတ္ ျပင္းျပပါေစ ...

အရာရာတုိင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ပါ ...