Why?

shankhunsam (46)in #myanmar • 6 years ago (edited)

ဒီပို႔စ္ေလးရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကို Why "ဘာေၾကာင့္လဲ" လို႔ အမည္ေပးခ်င္ပါတယ္။

ဆိုေတာ့ ဘာေၾကာင့္ေပးတာလဲ?

မိတ္ေဆြတို႔ေရာ လူမႈဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝန္း မိသားစု မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းၾကားမွာ WHY? လို႔ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ခဲ့ၾကဖူးလား?

အျဖစ္အပ်က္ကေလး တစ္ခုကို ဦးစြာ ေျပာျပပါရေစ။

လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ နည္းပညာ တကၠသုိလ္ကေန ဘြဲ႕ရၿပီးေနာက္ ကုမၸဏီႀကီး တစ္ခုမွာ ဝင္အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ကုမၸဏီကေန ပို႔ခ်တဲ့ ဝန္ထမ္းစြမ္းေဆာင္ရည္ ျမွင့္တင္ေရး သင္တန္းေတြကိုလည္း အခါအားေလ်ာ္စြာ တက္ေရာက္ရတာေပါ့။

သင္တန္းမွာ လာေရာက္ပို႔ခ်တဲ့ ဆရာတစ္ဦးက ခုလို Activity ေလးတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ခိုင္ပါတယ္။

သင္တန္းသား အေယာက္တိုင္းစီကို ဗူေပါင္း တစ္ခုစီေပးပါတယ္။ ယင္းဗူေပါင္းေတြကို ေလမႈတ္သြင္းခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေနာက္ ဗူးေပါင္းေတြကို အပ္နဲ႔ေဖာက္ခိုင္းပါတယ္။ သင္တန္းသား အေယာက္တုိင္းစီကလည္း ဆရာေျပာတဲ့အတုိင္း တေသြမတိမ္း လိုက္လုပ္ၾကပါတယ္။ အားလံုးလည္း ၿပီးေရာ ဆရာက ခုလိုေျပာပါတယ္။

သူခုလို လုပ္ခုိင္းတာကို ဘာေၾကာင့္ လိုက္လုပ္တာလဲ လို႔ ေမးခြန္းျပန္ထုတ္ပါတယ္။ သင္တန္းသားမ်ားကလည္း ဆရာခိုင္းတဲ့အတုိင္းပဲ လုပ္တာပါလို႔ ျပန္ေျဖၾကတယ္။

အဲ့ဒီမွာ ဆရာက ခုလိုေျပာပါတယ္။ ဆရာက ဗူေပါင္းေတြကို ေလမႈတ္ခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ တပင္တပန္း မႈတ္ထားတဲ့ ဗူေပါင္းေတြကို အပ္နဲ႔ေဖာက္ခုိင္းတယ္။ မည္သူတစ္ဦးတစ္္ေယာက္ကမွ် ဘာေၾကာင့္ လဲ လို႔ တစ္ခြန္းမွ ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္တာမ်ိဳး မလုပ္ၾကဘူး။ အဲ့တာပဲ ဆရာတို႔ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းက ေမးခြန္း ထုတ္ရမွာကို အရမ္းေၾကာက္ေနၾကတယ္။ ေက်ာင္းမွာေရာ အျပင္မွာေရာ လူတိုင္းက မိမိဘာေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္သင့္သလဲဆိုတာကို ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္ရမွာကို ဝန္ေလးသလို ႏႈတ္ေတြက ဆြံ႕ေနၾကတယ္။ ဒါဟာ မေကာင္းပါဘူး။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဆရာေျပာသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းႀကီးမွာ လူအမ်ားစုက ျပန္လွန္ ေမးခြန္းထုတ္ရဲတဲ့ အေလ့အက်င့္အရမ္းနည္းပါတယ္။ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ျမန္မာ့ ဓေလ့ထံုးတမ္းအရ လူႀကီးမိဘဆရာသမားကို ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ကို အားမေပးသလို ေမးခြန္းထုတ္တဲ့ သူဟာလည္း အာခံတတ္တဲ့ ရိုင္းစိုင္းတဲ့ အျပဳအမူလို႔ ယူဆၾကတတ္လို႔ပါပဲ။

ေက်ာင္းမွာလည္း ဒီလိုပဲ အိမ္မွာလည္း ဒီလိုပဲ။ မိသားစုမွာလည္း ဒီလိုပဲ။ အရြယ္ေရာက္ လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္ေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ။ အဲ့ဒီေတာ့ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ေမးခြန္းထုတ္ခြင့္မရဘဲ လက္ညိဳးေထာင္ ေခါင္းညိမ့္ မလုပ္မရႈပ္မျပဳတ္ဆိုတဲ့သူေတြ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းမွာ မ်ားျပားလာေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ ဒီလိုလူေတြမ်ားလာတဲ့အခါ တိုင္းျပည္အေနနဲ႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေကာင္းမြန္ျခင္းရွိလာမွွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငေတမာ ၿပီးေရာဆိုတဲ့သူေတြ မ်ားလာေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ျခားမၾကည့္ပါနဲ႔ ေဖ့ဘုတ္လို လူမႈကြန္ရက္မွာေတာင္ ေမးခြန္းထုတ္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္မရွိလို႔ မလိုလားအပ္ဘဲ ေကာလဟလကစလို႔ အမိႈက္စက ျပႆာဒ္မီးေလာင္ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းပါပဲ။

သူတစ္ပါးေတာင္ မေျပာနဲ႔ မိမိကိုယ္ကိုေတာင္ ေမးခြန္းထုတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြ အားနည္း ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ေတာ့တာပါပဲ။

ေစာနက ဆရာသည္လည္းပဲ ေမးခြန္းမထုတ္တတ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမွာ ရွင္သန္ႀကီးျပင္းခဲ့ေပမယ့္ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္တတ္တဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း ပညာေရးနဲ႔ ထိေတြခခဲ့ရၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းရဲက တန္ဖိုးနဲ႔ ေမးခြန္းမထုတ္တတ္တဲ့ အားနည္းခ်က္ကို သိရွွိလာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြလည္း ေမးခြန္းထုတ္တတ္ပါေစ။ အားမနာပါနဲ႔။ ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းဟာ သူတစ္ပါးကို "အာရံုစားဖို႔မဟုတ္ပါဘူး" WHY ဘာေၾကာင့္လုပ္သင့္တာလဲ ဆိုတာကို တိတိက်က်သိရွိၿပီး အမွန္အမွားကိုခြဲျခားလို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အျမင္ေတြ အၾကံအစည္ အလုပ္ ေတြ ျဖစ္လာဖို႔အတြက္သာ ျဖစ္သင့္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။