ခိုလံႈရာ ရိပ္ျမံဳ ( ဇာတ္သိမ္း )

'' အေမ တကယ္သြားဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာလား''

'' အေမ့ ဘဝ ေနာက္ဆံုးရက္ေတြကို ေအးခ်မ္းခ်င္လို႔ပါ သားရယ္
အေမ မေသခင္ တရားအားထုတ္ခ်င္တယ္''

'' အေမ ဆံုးျဖတ္တယ္ဆိုလည္း သား မတားေတာ့ပါဘူး အေမ ဒါေပမ့ဲ အေမ ဟိုမွာ အဆင္ရင္ သားတို႔ဆီ ျပန္လာခ့ဲပါ''

'' ေကာင္းပါျပီ သားရယ္''

ထိုညက သားလည္း အိပ္ေပ်ာ္ဟန္မရွိ။ သက္ျပင္းခ်သံကို ေဒၚၾကည္ေအး ၾကားေနရေလသည္။ မနက္ေစာေစာထကာ ေဒၚၾကည္ေအးသည္ ကိုယ္လက္သန္႕စင္ကာ မိမိတြင္ရွိေသာ အေကာင္းဆံုး ေရာဂီထဘီႏွင့္ အက်ီၤအျဖဴ ရင္ဖံုးလက္ရွည္ေလးကို ဝတ္ဆင္ထားလိုက္သည္။ မလိမ္းတာၾကာျပီျဖစ္ေသာ မ်က္ႏွာျပင္ထက္ကို ရွင္မေတာင္ သနပ္ခါးရည္က်ဲေလး လိမ္းက်ံလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဖြာလန္က်ဲေနေသာ ဆံပင္ျဖဴျဖဴမ်ားကို အုန္းဆီထည့္ကာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဖီးသင္ျပီး ဝါးဘီးေလးႏွင့္ တပတ္လ်ွိဳကာ ထံုးလိုက္သည္။ ေျမြေရခြံ႔အိမ္ဟု ေခၚေသာ ပလက္စတစ္လက္ဆြဲအိပ္ေလးထဲသို႔ မိမိ မသံုးအေဆာင္ေလးမ်ားကို ထည့္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ သားတို႕မိသားစု ဓာတ္ပံုေလးႏွင့္ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေသာ ခင္ပြန္း၏ ဓာတ္ပံုကိုထည့္သည္။ ျပင္ဆင္ျပီးေသာအခ်ိန္တြင္ ပရဟိတကားေလးသည္ လမ္းထိပ္တြင္ ထိုးဆိုက္လာေလသည္။ ပရဟိတအသင္း တူညီ ဝတ္စံုမ်ားကို ဝတ္ထားေသာ လူငယ္ေလးတစ္သိုက္သည္ လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း ရြံ႔အိုင္မ်ားကို ေရွာင္ကာ ဝင္လာက်ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ အိမ္ေရွ႔တြင္ပင္ရပ္ကာ စကားေျပာက်ေလသည္။

source

'' အကိုတို႕ အမတို႕ အဘြားကို ရိပ္သာကို ေခၚသြားဖို႕ ခြင့္ျပဳပါသလား''

သားျဖစ္သူက ပါးစပ္သာ ဟလာျပီး စကားတစ္လံုးမွ ထြက္မလာေပ။ ေခ်ြးမျဖစ္သူမွသာ မိမိတို႕သည္ စီးပြားေရး အဆင္မေျပေၾကာင္း ကေလးမ်ားႏွင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရေၾကာင္း အေမသည္ က်န္းမာေရးလည္း ခ်ဴ ျခာလာေသာၾကာင့္ မိမိတို႕သည္ ေဆးဖိုးဝါးခမတက္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားျပီး လက္ခံပါသည္ဟု ေျပာေလသည္။ သား ျဖစ္သူမွာ အင္းမလႈပ္ အဲမလႈပ္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးမွ ေခါင္းတစ္ခ်က္သာ ညိမ့္ေလသည္။ သို႔ႏွင့္ ေဒၚၾကည္ေအး၏ အထုတ္ကေလးကို သားျဖစ္သူက ကိုင္ကာတင္ေပးရင္ မ်က္ရည္မ်ားဝဲေနေလသည္။

'' အေမ အဆင္မေျပရင္ ျပန္လာခ့ဲေနာ္''

'' ေအးပါ သားရယ္ အေမ့သားေလး က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ ေျမးေလးေတြကိုလည္း ဂရုစိုက္ပါ ကဲ အေမ သြားျပီ သား''

သားျဖစ္သည္ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာကာ ေဒၚၾကည္ေအးကို ေတြေတြၾကီး စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။ ေျမးမအၾကီးမွလည္း အိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္လာကာ

'' ဘြားဘြားၾကီး မသြားရဘူး သမီးတို႕နဲ႕ဘဲ ေနရမယ္ ''ဟုဆိုကာ ေဒၚၾကည္ေအးကို ဖက္ကာ ငိုေလသည္။ ေဒၚၾကည္ေအးသည္ ေျမးေလးကို ေျဖာင္းဖ်ျပီး ကားေပၚသို႔တက္လိုက္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ေဒၚၾကည္ေအးကို ေခၚေဆာင္သြားေသာ ကားေလးသည္ သံေယာဇဥ္မ်ားတည္ရွိရာ အိမ္ေလးႏွင့္ ေဝး၍ ေဝး၍ သြားျပီးလွ်င္ ခိုလံႈရာ သစ္ဆီသို႕....

source

ထိုေနရာေလးသည္ ေအးခ်မ္း၏ တိတ္ဆိတ္၏ ထိုေနရာေလးသည္ သန္႔ရွင္း၏ သပ္ရပ္၏ ထိုေနရာေလးသည္ တရားဓမၼသံမ်ားျဖင့္ သင္းထံု၏ ထိုေနရာေလးသည္ စားစရာ မပူရ။ ဝတ္စရာ မပူရ။ က်န္းမာေရးမေကာင္းလ်ွင္ ေဆးဝါးမပူရ။ ေလာကအပူ ေသာကအပူ ေဒါသအပူ အပူအားလံုး ျငိမ္းေစ၏ ထိုေနရာေလးသည္ ျငဴ စူသူ အလ်ဥ္းမရွိ။ ထိုေနရာေလးသည္ ေအးခ်မ္းျခင္း အစစ္အမွန္ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေနရာေလးတြင္ တရားဘာဝနာပြားမ်ားရင္း အိမ္ျပန္မည့္ သူမ်ားမ်ားျပားလွေပသည္။ သို႕ေသာ္ ဆူညံ႕ျခင္း တိတ္ဆိတ္ျခင္း ပူပန္ျခင္းကင္းလ်ွက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနက်သည္။ ထိုေနရာေလးတြင္ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ကပ္ထားသည္။

'' သင္လည္း တစ္ေန႔ အိုရမယ္''

''သင္လည္း တစ္ေန႕ နာရမည္''

'' သင္လည္း တစ္ေန႔ ေသရမည္''

ခိုလံႈရာ ရိပ္ျမံဳ ဘိုးဘြားေစာင့္ေရွာက္ေရး ေဂဟာ

ျပီးပါျပီ။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္လ်ွက္

@suhlaing
msc 175