စိတၱဇ ဒဏ္ရာ...( ၁၄ )

ကားနားေရာက္ေတာ့ က်မသည္ ကားမွန္အျပည့္တင္ထားေသာ ထို အမ်ိဳးသမီး၏ ေရွ႕ဘက္ကားမွန္ကို ကိုင္လာေသာဒုတ္ျဖင့္ ရိုက္ခြဲလိုက္ေလသည္။ ကားေရွ႕မွန္ သည္ ကြဲမသြားေသာ္လည္း ပင့္ကူအိမ္သဖြယ္ ကြဲအက္သြားေလသည္။ က်မသည္ မီးျခစ္ကို ထုတ္ကာ ကားကို မီးရိႈ႕ဟန္ျပင္လိုက္ျပီး ထို အမ်ိဳးသမီးကို ကားထဲမွ ဆင္းလာရန္ အခ်က္ျပလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ကားတံခါးပြင့္လာျပီး ထို အမ်ိဳးသမီးသည္ ဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ ကားထဲမွ ထြက္လာေလသည္။ က်မသည္ ထို အမ်ိဳးသမီး၏ တံေခါက္ေကြးေနရာကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္သည္။ ဒူးေထာက္လဲက်လာေသာ သူမကို ဆံပင္မွ ဆြဲေဆာင့္ျပီး ေခါင္းေမာ့ေစလ်ွက္ျဖင့္

'' ဟယ္ရီ နင္ ငါ့ကို မွတ္မိလား ''

သူမသည္ ကားမီးေရာင္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို ေမွးစင္းလိုက္ရင္း က်မ မ်က္ႏွာကို ၾကိဳးစားၾကည့္ေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အံ႔ၾသေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္

'' နင္ အန္ကယ္ေလး သမီး မဟုတ္လား''

က်မသည္ ဟက္ဟက္ပတ္ပတ္ရယ္ေမာလိုက္ရင္းက

'' သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ ဒါေၾကာင့္ နင့္ကို ဆံုးမဖို႔ ဒီညကို ငါ ဖန္တီး ခ့ဲတာဘဲ အခု နင္ ငါ့ကို ေပးဆပ္ရေတာ့မယ္ ''

က်မသည္ ေျပာလည္းေျပာ လက္ထဲက တုတ္ႏွင့္လည္း မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္ေလသည္။ ထို အမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ႏွာသည္လည္ထြက္သြားကာ ႏွာေခါင္းထဲမွေသြးမ်ား ျဖာကနဲက်လာေလသည္။ ေကာင္းေဇက က်မကို လွမ္းသတိေပးရင္း လက္ထဲမွ တုတ္ကို ဆြဲယူလိုက္ေလသည္။

'' ေတာ္ေတာ့ သီရိ လက္လြန္သြားမယ္ ''

source

က်မသည္ အၾကံတစ္ခုရသြားကာ က်မ၏ ရိုက္ခ်က္ျဖင့္ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ သူမကို သူမကားထဲသို႕ ေကာင္းေဇႏွင့္ စစ္မင္းကို တြဲပို႕ေစေလသည္။ ထို အမ်ိဳးသမီးသည္ ကားထဲေရာက္သည့္တိုင္ သတိလည္လာျခင္း မရွိေပ။ မူးေနသည့္ အရွိန္လည္း ပါေပမည္။ ထို႕ေနာက္ က်မသည္ က်မ ကားဆီသို႕ ျပန္လာကာ ကားကို သူမကားဆီသို႕ ျဖည္းညွင္းသြား ေမာင္းလိုက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ သူမ ကားကို တျဖည္းျဖည္း ေရကန္ေစာင္းဆီသို႕ တြန္းခ်လိုက္ေလသည္။ ထို အမ်ိဳးအသမီးကားသည္ ေရထဲသို႕ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးက် နစ္ျမွပ္သြားေလသည္။ က်မ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ပထမေတာ့ က်မ ဘာလုပ္သည္ကို မသိရွိဘဲ ဝိုင္း၍ ၾကည့္ေနက်ေလသည္။ ေနာက္မွ က်မ ကားဆီ ေျပးလာက်ကာ တားဟန္ျပဳသည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္က်သြားေပျပီ။

ဝင့္ဝါႏွင့္ ယြန္းသည္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္ကာ က်မကို ၾကည့္ေနက်ေလသည္။ စစ္မင္းက ေဒါသသံျဖင့္

'' သီရိ နင္ ဘာလုပ္တာလည္း ဒါ လူသတ္မႈေနာ္ နင္ ေျပာေတာ့ ပညာေပးရံုဆို အခု ဘယ္လို လုပ္က်မလဲ''

က်မသည္ ေအးစက္ေသာ ေလသံျဖင့္

'' ဘာလုပ္ရမွာလည္း စစ္မင္း အားလံုး ဒီေနရာကေန လစ္က်တာေပါ့ ေနာက္မွ ငါ ဆက္ေျပာမယ္''

က်မတို႕ အဖြဲ႕သည္ ထိုေနရာႏွင့္ ေဝးႏိုင္သမ်ွ ေဝးေဝး ေျပးခ့ဲက်ေလသည္။ ထို ညမွ စ၍ စိတၱဇ ဒဏ္ရာကို ျဖစ္ေစေသာ အိမ္မက္ဆိုးမ်ားသည္ ညတိုင္းလိုလို ေျခာက္လန္႔ေနခ့ဲပါေတာ့သည္။

source

ဆက္ရန္...

@suhlaing
msc 175