ماهی در رژیم غذایی

ماهی به دلیل داشتن مواد غذایی بسیار مقوی برای بدن نقش مهمی در سلامت بدن دارد. پروتئین‌ها، انواع مواد غذایی مقوی، نیاسین، ویتامین B12، روی، منیزیم از ترکیبات مغذی موجود در ماهی هستند.

همچنین ماهی به مقدار زیادی حاوی ویتامین‌های محلول در چربی A وD است. ماهی به دلیل داشتن کلسیم فراوان می‌تواند برای تأمین منابع کلسیم بدن بسیار کمک کننده باشد.

از نظر کلسیم، ماهی قزل‌آلا، ماهی آزاد، و ماهی ساردین دارای مقادیر حایز اهمیتی کلسیم هستند.

ماهی به میزان قابل ملاحظه‌ای پروتئین دارد. با توجه به تیغه‌ای شکل بودن اسکلت ماهی نسبت به جانداران خاکی، میزان عضله بیشتری در بدن ماهی وجود دارد، که می‌تواند تا حدود زیادی پروتئین مورد نیاز بدن را تأمین کند.

بعضی از افراد معتقدند که تیره‌تر بودن ماهی به معنای چرب‌تر بودن آن است، در حالی که این چنین نیست. رنگ تیره در ماهی به علت وجود ماده‌ای به نام میوگلوبین بوده که رنگدانه‌ای است که باعث ذخیره کردن اکسیژن در عضلات ماهی می‌شود. درحالی‌که رنگ صورتی به‌ویژه در گوشت ماهی‌های آزاد و قزل‌آلا به علت وجود ماده‌ای به نام استاکسانتین می‌باشد. این ماده یک از ترکیبات کاروتنوئیدی است که ماهی را در برابر سموم موجود در جانوران سخت‌پوست، خرچنگ‌ها، و حشراتی که مورد تغذیه‌ی ماهی هستند، محافظت می‌کند.

در رژیم غذایی ماهی‌های پرورشی معمولاً کاروتنوئیدهای زیادی افزوده می‌شود تا به رنگ صورتی گوشت این ماهی‌ها بیفزاید.

هیچ تفاوتی بین محتوای مواد مغذی در ماهی‌های پرورشی و ماهی‌های صید شده وجود ندارد. البته برخی از ماهی‌های پرورشی نظیر ماهی آزاد و قزل‌آلا از انواع معادل وحشی، خوش‌طعم‌تر هستند. در مورد ماهی‌های پرورشی این نکته حائز اهمیت است که بعضی از آنها ممکن است حاوی ماده آلوده کننده‌ای به نام PCB باشند. PCB در ماهی‌های آب‌های ساحلی با احتمال بیشتری وجود دارد.