Sıradaki Şarkı 12 ve 13 (freewrite)

Hiçbir son olsun istediğimiz son olmuyor. Çünkü "son olsun" derken defalarca daha olduğunu hayal ediyoruz. Sadece kendimizi kudurtmak için. Kuduruyoruz da olunca.

"Savaşın ortasında dans etmeyi başarıyor kimileri."

Dans edenlerin ortasında savaşmayı başarabiliyorsam tersini de yapabilirim. Ama kimin sikinde? Benim değil ne yaptığım ya da neyi başarabileceğim. Ben zaten başarmak istediğim şeyleri başarıyordum. Karşıma geçip "başarabilirsin" diye konuşmaya başlayanlar asıl başarısız olanlardı. Çünkü beni başarılarımla kabul etmeyip kendi istediklerini de başarmamı istediler. Olmayınca başarısız sayıldım. Canım kafamı yapmak istiyordu, ehliyet almak değil.

Denedim onların istediklerini de. Bazı şeyleri istemeden de olsa yapmak zorunda olduğumuz gerçeğinden haberim vardı çünkü. Ama istemeden de olsa yapmam gerekenler başka şeylerdi. Dayatılan ya da sunulanlar değildi. Disiplinim bazen kafama göre bazen kalbime göre. Ama hiçbir zaman topluma ya da benden başka bir bireye göre olmadı ve olmayacak. İçine girmediğiniz kafaları dışardan anlamanız da yönetmeniz de imkansız. Ya küstürürsünüz ya da öldürürsünüz.

Sıradaki şarkı bana geliyor, en büyük hayranımdan bana ve benden en büyük hayranıma.

Ben paylaşana kadar başka bir şarkı başladı ve ben bunu da paylaşmak istedim.

"Uyuşana dek içerim canım çeker ise"

Bazı sorunlar çözülmeyip örtülerek geçilirse sonradan başa bela olabiliyormuş. İstemediğim hiçbir bela beni bulmadı. İstediklerimse az bile geldi. Annem ekmek almamı istemese daha konuşacaktım. Döndüğümde biraz EOS kazanıp uyuyacam. Bu arada "harameynin adaletine güvenmeyenin a m k"