Gwiazdozbiór Łabędzia pojawia się nad naszymi głowami we wczesnych miesiącach letnich. Miłośnicy nocnego nieba na całym świecie mogą podziwiać dziesiątki pięknych obiektów w tej wielkiej i słynnej konstelacji. Jednym z mniej popularnych obiektów Łabędzia jest Mgławica Półksiężyc (NGC 6888). Obiekt odkrył w 1792 roku William Herschel (odkrywca planety Uran). Mgławica Półksiężyc leży w odległości około 4700 lat świetlnych od naszej planety. Obiekt powstał dzięki jasnemu i gorącemu nadolbrzymowi — gwieździe Wolfa-Rayeta, która leży w sercu tej mgławicy. Gwiazda ta powstała około 4,5 miliona lat temu. Natomiast jakieś 250 tysięcy lat temu gwiezdny nadolbrzym przeszedł z fazy czerwonego karła w gwiazdę Wolfa-Rayeta. Doprowadziło to do odrzucania zewnętrznej powłoki gwiazdy i powstania mgławicy w formie, jaką obecnie widzimy. Większość jasnych mgławic potrzebuje do świecenia źródła energii. Mgławica Półksiężyc czerpie swoją moc z blasku centralnej gwiazdy. Prawdopodobnie gwiazda Wolfa-Rayeta jest obecnie bliska swego końca i zapewne w niedalekiej przyszłości wybuchnie jako supernowa. Zrzuca ona masę w szalonym tempie, z nadolbrzyma zbliżając się do masy Słońca w zaledwie około 10 000 lat.

---

Mgławica Półksiężyc nie jest najprostszym obiektem do zobaczenia. Aby ją odszukać na niebie potrzeba teleskopu o średnicy 8 cali i bardzo ciemnego, czystego nieba z daleka od miejskich świateł. Obiektu szukamy w odległości około 2,5 stopnia na południowy zachód od gwiazdy Sadr (środkowej gwiazdy konstelacji Łabędzia). Mgławica Półksiężyca zajmuje obszar nieba o wymiarach 18' × 13' (minuty kątowe). Użycie teleskopów powyżej 12 cali średnicy powoli zobaczyć kształt podobny do zdjęć. Oczywiście kolorów nie zobaczymy w amatorskim sprzęcie. Jasność obserwowana obiektu wynosi około + 7.5 mag, więc są szanse upolowania tej mgławicy dużą lornetką. Okolice tej mgławicy, jak i cały gwiazdozbiór Łabędzia to wspaniałe, gigantyczne skupisko jasnych gwiazd Drogi Mlecznej. Charakterystyczny krzyż gwiazdozbioru Łabędzia wznosi się wysoko na wschodnim niebie wczesnym latem około północy. Przeglądanie tej części nieba nawet samą lornetką pokazuje taki ogrom gwiazd, że nawet ktoś niemający pojęcia o niebie powie: super! Mam nadzieję, że tych kilka wskazówek okaże się pomocne dla tych z Was, którzy mają możliwość i chęć spoglądania w nocne niebo.