Ostatnio obejrzałem #12 - "Bodyguard"

Nie, nie będzie o pamiętnym filmie z 1992 roku, gdzie główne role zagrali Kevin Costner i Whitney Houston, dziś chciałem przedstawić brytyjski serial "Boudyguard" nakręcony dla Netflixa, który opowiada fikcyjną historię sierżanta Davida Budda (Richard Madden) bohaterskiego, ale co ma się później okazać niestałego weterana wojennego. David po zakończeniu służby wojskowej pracuje jako specjalista do spraw ochrony w londyńskiej Metropolitan Police Service. Dzięki bohaterskiej postawie udaremnia zamach terrorystyczny w pociągu podmiejskim w Londynie, gdzie próbowała wysadzić się młoda muzułmanka Nadia (Anjli Mohindra) przy pomocy pasa Szahida.

Po udanej akcji w pociągu, zostaje przydzielony jako osobista ochrona do ambitnej Minister Spraw Wewnętrznych Julii Montague (Keeley Hawes), konserwatywnego i kontrowersyjnego polityka, David nie jest zachwycony nowym przydziałem, gdyż polityka jaką prowadzi minister jest uosobieniem wszystkiego czym gardzi, jednak z racji, że jest profesjonalistą z pełnym oddaniem wykonuje swoje obowiązki. Minister Montague prowadzi agresywną politykę wewnętrzną, dąży do zaostrzenia prawa do inwigilacji obywateli w imię szeroko rozumianego bezpieczeństwa.

Projekt ustawy RIPA-18, daje ogromne uprawnienia organom śledczym, ma pozwalać monitorować rozmowy telefoniczne, e-maile i media społecznościowe bez nakazu sądowego, forsująca tę ustawę minister Montague narażona jest nie tylko na gniew terrorystów. Projekt przysparza jej wielu przeciwników, którzy są skłonni posunąć się do zamachu na jej życie, co się w końcu zdarza. W przypadku ataku snajpera ginie kierowca minister, a David ratuje Julię, wyprowadzając samochód rządowy poza zasięg strzału snajpera. Następnie udaje się na dach budynku z którego strzelał zamachowiec, gdy zatrzymuje snajpera, okazuje się on weteranem wojennym, z którym sierżant Budd służył w Afganistanie. Snajper Andy Apsted (Tom Brooke) ma wyrzuty do Davida, że ochrania kobietę polityka, która jest odpowiedzialna za wysłanie brytyjskich wojsk do Iraku i Afganistanu, a następnie odbiera sobie życie na jego oczach.

Codzienna bliska wspólna praca i poczucie zagrożenia zbliża tych dwoje do siebie, stają się kochankami, ale zanim ten wątek się rozwinął, został przerwany przez kolejny, tym razem skuteczny, zamach bombowy na minister Montague podczas jej wystąpienia w audytorium. Śmierć minister i wielu innych osób w audytorium doprowadza do śledztwa, które jak się później okazuje łączy się z niedoszłym zamachem w pociągu oraz zamachem terrorystycznym na szkołę podstawową gdzie uczą się dzieci Davida. Bezpośrednio po śmierci minister Montegue David staje się jednym z podejrzanych.

Reżyserzy John Strickland i Thomas Vincent oraz scenarzysta Jed Mercurio świetnie budują napięcie, podsuwają widzowi różne tropy, cały czas trwa również wewnętrzna rywalizacja służb i walka polityczna. Jeszcze przed zamachem szefowa Metropolitan Police Service - Anne Sampson (Gina McKee) zleca Davidowi nieformalne inwigilowanie minister i składanie sobie raportów. Wiele scen poprzedzających zamach może sugerować widzom, że David miał z nim coś wspólnego. Czy tak było w rzeczywistości polecam samemu zobaczyć, nie chcę psuć zabawy.

Jedyne do czego można się przyczepić to zdecydowane obniżenie poziomu w ostatnim odcinku, trochę razi "po Uszach" polityczna poprawność, gdy zamachowca z pociągu określa się jako "dwudziestoletni Azjata", jest to w rzeczywistości mieszkaniec Bliskiego Wschodu, czy takie uszczegółowienie byłoby szkodliwe z uwagi na poprawność polityczną? Trudno powiedzieć, nie znam aż tak dobrze realiów policji londyńskiej. Gdybym usłyszał, że ktoś poszukuje "dwudziestoletniego Azjatę" to rozglądałbym się przede wszystkim za Japończykami lub Chińczykami.

Moja ocena filmu 7.5/10

Oczywiście jest to moja subiektywna ocena, każdy ma prawo do własnej, dlatego polecam obejrzeć ten film i samemu wyrobić sobie własne zdanie. A jeżeli widziałaś/eś już ten film to chętnie poznam Waszą ocenę. filmie