[Zdarzyło to się...] 100 lat temu. Wprowadzenie rangi i stopnii Warrant Officer w US Army
Zdarzyło to się… 100 lat temu, w dniu 9-tego lipca 1918 roku Kongres amerykański oficjalnie zatwierdził rangi i stopnie warrant oficerów (WO) dla nowo powołanej formacji wojskowej – stawiacz min w Korpusie Artylerii Wybrzeża, co zapoczątkowało funkcjonowanie warrant oficerów jako wysokiej klasy specjalistów w wojsku amerykańskim.
To był ostatni rok pierwszej wojny światowej, a armia Stanów Zjednoczonych była w pełni zaangażowana w walkę na froncie zachodnim. Pierwsza wojna światowa kontynuowała rozwój przemysłu obronnego, który w przypadku USA zaczął się od wojny secesyjnej. Jednym z aspektów tego rozwoju było uczynienie wojny bardziej technicznej i coraz bardziej wyspecjalizowaną w jej elementach technicznych.
Oficjalna odznaka U.S. Army Warrant Officer używana w latach 1920 - 2004,
Tak więc w pierwszej połowie XX wieku dokonał się znaczący rozwój militarny Stanów Zjednoczonych, przy czym główny wysiłek poświęcony został obronie kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych (CONUS). Jednym z aspektów tego wysiłku było powołanie korpusów Artylerii Wybrzeża i Artylerii Polowej, stanowiły one odrębne formacje. W przypadku tego drugiego korpusu istnieje i funkcjonuje do dzisiaj, natomiast U.S. Army Coast Artillery Corps (CAC) został rozwiązany w 1950 roku. Niewiele osób zapewne wie, że słynny samolot bombowy B-17 z okresu drugiej wojny światowej został pierwotnie opracowany dla CAC. Warto więc wspomnieć dziś jak Korpus Artylerii Wybrzeża był ważny w pierwszej połowie XX wieku.
W XX wieku zmienił się obraz i przebieg wojen, przestała liczyć się przewaga liczebna walczących armii, zaczęła natomiast liczyć się technika i wyposażenie wojsk. Co za tym idzie zaistniała potrzeba wykorzystania na polu walki ludzi, którzy potrafili obsługiwać i zarządzać urządzeniami technicznymi wspomagającymi ich podczas walki. Ze względu na ogrom wiedzy potrzebnej do obsługi „nowoczesnych” urządzeń, oraz ograniczeń zdolności przyswajania wiedzy przez żołnierzy początku XX wieku, zauważono potrzebę, że dla zapewnienia właściwego wykorzystania nowinek technicznych na polu walki niezbędna jest specjalizacja personelu. Stara maksyma, że „oficer może obsłużyć każdy sprzęt wojskowy, jeżeli posiada instrukcję” traciło sens, z uwagi na coraz większą złożoność techniczną dostarczanego sprzętu. W niektórych korpusach potrzebni byli oficerowie-specjaliści, i ta niedoskonałość została zauważona nawet na poziomie Kongresu Stanów Zjednoczonych.
W dniu 9-go lipca 1918 roku amerykański Kongres oficjalnie zatwierdził stopnie warrant officer (WO) dla nowo powołanej formacji wojskowej – stawiacz min w Korpusie Artylerii Wybrzeża. Wcześniej z racji braku odpowiednio wyszkolonych żołnierzy zadanie to wykonywali cywilni podwykonawcy, ale z uwagi na nieoptymalne wykorzystanie kontrahentów do koncepcji obrony wybrzeża (CONUS) zdecydowano się na powierzenie tej odpowiedzialnej funkcji żołnierzom. Obrona jest zarezerwowana dla wojska i powinna być obowiązkiem armii. Oznaczało to, że żołnierze będę posiadać taką samą wiedzę specjalistyczną, jaką mieli cywilni wykonawcy, jednakże będzie ich cechowała dyscyplina wojskowa i kultura, czego cywilom brakowało. Korpus Artylerii Wybrzeża Armii Stanów Zjednoczonych został wyposażony w okręty wojenne – stawiacze min, których załogę stanowili wyłącznie warrant oficerowie.
Stawiacz min korpusu Artylerii Wybrzeża
Ciekawym szczegółem jest, że, o ile mi wiadomo, Armia Stanów Zjednoczonych (US Army) w dalszym ciągu posiada więcej statków różnego rodzaju niż Marynarka Wojenna (US Navy) dowodzonych przez warrant oficerów. Gdy w 1989 roku wojska amerykańskie przygotowywały się do wojny w Panamie, m.in. do transportu sprzętu 50 i 426 batalionu łączności użyli okrętów Korpusu Transportowego US Army dowodzonych przez warrant oficerów. Wszyscy spisali się wyborowo z tego zadania.
Należy wspomnieć, kim są i jaką rolę pełnią warrant oficerowie w armii amerykańskiej. Według nomenklatury NATO przyjęło się, że są odpowiednikami stopni chorążych w Wojsku Polski, co moim zdaniem czasami może być mylące. Oczywiście zarówno jedni jak i drudzy są specjalistami w swojej dziedzinie, jedni i drudzy mogą dowodzić podległymi żołnierzami za wyjątkiem oficerów.
Jednakże umiejscowienie warrant oficerów w strukturze armii Stanów Zjednoczonych jest zdecydowanie wyżej, ich stopnie są odpowiednikami stopni oficerskich od podporucznika (W-1) do podpułkownika (W-5) jednak ich ranga jest zawsze poniżej oficera, czyli nawet „Chief Warrant Officer 5 (W-5)” nigdy nie będzie wyższy rangą od podporucznika i nigdy nie będzie mógł nim dowodzić.
Stąd może wzięło się przekonanie o równoważności stopni warrant oficerów i polskich chorążych, które miało miejsce po wstąpieniu Polski do NATO, obecnie, gdy lepiej poznajemy struktury naszych sojuszników rzadziej się słyszy polskiego chorążego, który się przedstawia „Warrant Officer…”
Pomocne w lepszym zrozumieniu kim są Warrant Officers będzie film ex-żołnierza Christophera Chaos Explaining US Army Warrant Officer rank. Moim zdaniem bardzo ciekawe przedstawione, niestety po angielsku.
Źródło:
Warrant officer (United States)
Warrant officer
Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji CC0.