Zdarzyło to się... 77 lat temu. Japoński nalot na amerykańskie bazy floty i lotnictwa w Pearl Harbor na Hawajach

in #polish5 years ago (edited)

Europa od ponad dwóch lat pogrążona była w krwawej wojnie, oczywiście teatr wojenny obejmował też inne kontynenty, ale w nieporównywalnym stopniu. Amerykańska administracja unikała bezpośredniego angażowania się w wojnę, jednak wszystko się zmieniło na skutek wydarzeń z dnia 7 grudnia 1941 roku. To właśnie wtedy japońskie siły we wzmożonym ataku bez uprzedzenia zaatakowały amerykańskie okręty wojenne w bazie marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w Pearl Harbor na Hawajach. Naczelne dowództwo sił japońskich zaplanowało wyprzedzający atak, który miał unieszkodliwić flotę USA, a przez to ułatwić Japończykom planowaną ekspansję w Azji południowo-wschodniej na brytyjskie i holenderskie terytoria zamorskie. Ofensywa japońska na Pacyfiku była skoordynowana czasowo, oprócz ataku na Pearl Harbor, w ciągu kilku kolejnych godzin nastąpiły również ataki na siły amerykańskie na Filipinach, Wyspach Guam i Wake oraz na wojska Imperium Brytyjskiego w Malezji, Singapurze i Hong Kongu.

Atak na Pearl Harbor rozpoczął się tuż przed godziną 8 czasu lokalnego, w zmasowanym japońskim ataku wzięło udział ponad 350 myśliwców, bombowców i samolotów torpedowych rozmieszczonych na sześciu lotniskowcach. O ile mi wiadomo, nigdy wcześniej tak dużo jednostek nie użyto w morskim ataku lotniczym. Każdy z ośmiu pancerników US Navy znajdujących się w porcie został uszkodzony, w tym pięć zatopiono. Wszystkie te pancerniki, z wyjątkiem dwóch USS Arizona i USS Oklahoma, zostały później odbudowane, a sześć z nich powróciło do służby i brało udział w działaniach wojennych. Japończycy zatopili lub uszkodzili ponadto trzy krążowniki, trzy niszczyciele, szkoleniowy statek przeciwlotniczy i jeden stawiacz min. Zniszczeniu uległo 188 amerykańskich samolotów, zabitych zostało 2403 amerykanów, a kolejnych 1178 zostało rannych. Straty Japończyków były dużo mniejsze, stracili 29 samolotów, 5 miniaturowych okrętów podwodnych, poległo 64 żołnierzy cesarstwa, jeden oficer marynarki wojennej Ensign Kazuo Sakamaki ocalały z miniaturowej łodzi podwodnej został wzięty do niewoli, gdzie spędził resztę wojny.

Odpowiedzią na tak zuchwały atak ze strony Japończyków, było włączenie się Stanów Zjednoczonych do wojny. W ocenie amerykanów, brak oficjalnego formalnego ostrzeżenia lub wypowiedzenia wojny ze strony Japończyków, został uznany za haniebny akt ze strony Imperium Japonii, w swoim orędziu do narodu w dniu 8 grudnia 1941 roku prezydent Franklin Delano Roosevelt w ostrych słowach potępił atak Japończyków:

Wczoraj, 7 grudnia 1941 roku – w dniu hańby – Stany Zjednoczone Ameryki zostały w niesprowokowanym i tchórzliwym ataku z premedytacją zaatakowane przez morskie i lotnicze siły Cesarstwa Japonii. Z żalem zawiadamiam was, że wielu Amerykanów straciło życie. Wobec tego zwracam się do Kongresu, aby ogłosił stan wojny pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, a Japonią.

A już dzień po ataku Kongres Stanów Zjednoczonych zatwierdził prośbę prezydenta Franklina Delano Roosevelt'a i wypowiedział wojnę Japonii. W głosowaniu w Kongresie uchwała o wypowiedzeniu wojny przeszła niemal jednogłośnie, przeciwna jej była jedynie Jeannette Rankin z Montany, doświadczona, wieloletnia kongresmenka, która również głosowała przeciw zaangażowaniu Stanów Zjednoczonych w I wojnę światową. Wyjaśniła, jednak, dlaczego głosowała przeciw: "Jako kobieta nie mogę iść walczyć na wojnie i odmawiam wysłania kogokolwiek innego".

Współcześnie może wydawać się to dziwne, ale z uwagi, że ataku dokonano bez japońskiej deklaracji wypowiedzenia wojny oraz bez żadnego ostrzeżenia, to atak na Pearl Harbor został oceniony po zakończeniu wojny przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu w Tokio jako zbrodnia wojenna. Cyniczny morał tej historii nigdy nie przegrywaj wojny.

W każdym razie japoński atak na Pearl Harbor miał natychmiastowe konsekwencje, które zapewne nie zostały przewidziane przez Japońskie dowództwo. Według badań opinii publicznej przeprowadzanych wśród amerykanów jeszcze przed atakiem, większość z nich była przeciwna angażowaniu się Stanów Zjednoczonych militarnie w II wojnę światową przeciwko Niemcom i Włochom. Po atakach sytuacja ta zmieniła się diametralnie, społeczeństwo poruszone było bezpośrednim atakiem na amerykańskim terytorium, żądali zdecydowanej reakcji militarnej. Oczywiście zarówno Niemcy i Włochy nie były bezpośrednio zaangażowane w japoński atak na Pearl Harbor, jednak prawdą jest, że państwa te współpracowały ze sobą, na dowód tego oba kraje w dniu 11 grudnia 1941 roku oficjalnie wypowiedziały wojnę Stanom Zjednoczonym. Ciekawostką jest to, że chociaż Niemcy i Włochy miały traktat o wzajemnej obronie z Imperium Japonii, to ten trójstronny pakt nie zobowiązywał ani Niemiec, ani Włoch do wypowiedzenia wojny z USA, chyba że i dopóki USA nie zaatakują lub w tym przypadku kontratakują Japonii. Decyzja ta rozwiała wszelkie wątpliwości dotyczące formalnego zaangażowania militarnego w trwającej wojnie na kontynencie europejskim przez Stany Zjednoczone.

Fakt, że Stany Zjednoczone nie były oficjalnie zaangażowane w II wojnę światową przed atakami na Pearl Harbor, nie zwalniał amerykańskich planistów od opracowania planów awaryjnych. W wyniku wydarzeń w Europie w 1938 i 1939 roku (Anschluss, układ monachijski, niemiecka okupacja Czechosłowacji i pakt Ribbentrop-Mołotow) amerykańscy planiści wojenni zdawali sobie sprawę z tego, że Stany Zjednoczone stoją w obliczu możliwości prowadzenia wojny na wielu frontach przeciwko koalicji wrogów. W tym celu Wspólna Rada Planowania opracowała nową serię planów wojennych, plany "Rainbow". W dniu 4 grudnia 1941 roku, na trzy dni przed japońskim atakiem, jeden z tych planów "Rainbow Five" w wyniku przecieku został upubliczniony w amerykańskiej gazecie "Chicago Tribune". Plan awaryjny "Rainbow Five" miał być podstawą strategii amerykańskiej w II wojnie światowej, zakładał, że Stany Zjednoczone są sprzymierzone z Wielką Brytanią i Francją i zapewniały ofensywne operacje sił amerykańskich w Europie, Afryce lub na obu tych kontynentach. Jak sama nazwa wskazuje był to "plan awaryjny" opracowywany przez zespoły planistyczne wielu armii, w celu przygotowania na wszelki wypadek, z wieloma wariantami, które w chwili konieczności mogą być realizowane znacznie szybciej niż w przypadku, gdyby je trzeba było dopiero opracować. Przeciek do "Chicago Tribune" był wewnętrzną walką polityczną amerykańskiej administracji i miał na celu osłabienie pozycji prezydenta Roosevelta. Oczywiście prezydent Roosevelta już wcześnie stwierdził, że konieczne jest, aby Stany Zjednoczone zaangażowały się w wojnie, tak więc atak na Pearl Harbor przyśpieszył podjęcie zdecydowanej decyzji, a w zasadzie wymusił szybkie działanie i szybkie decyzje, a wcześniejsze planowanie zapewne się przydało.

Dla wszystkich, którzy lubią filmowe prezentacje, do wizualizacji opisanego wydarzenia, to myślę, że ta w najlepszy sposób obrazuje japoński atak na Pearl Harbor:


Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji CC0.

Sort:  

Popraw w górnej części notki rok 1944 na 1941, bo jeszcze jakiś radykalny historyk bez poczucia humoru (może nie wiedzieć, że to literówka, a raczej cyfrówka) się pezyczepi, a takich oszołomów w internecie nie brakuje :)

Bardzo dobry tekst. Zostawiłem upvote i resteem :)

Dzieki, już poprawione 👍

🏆 Hi @lesiopm! You have received 0.1 STEEM reward for this post from the following subscribers: @cardboard
Subscribe: automatically support your favourite steem authors :) | For investors.

Coin Marketplace

STEEM 0.35
TRX 0.12
JST 0.040
BTC 70455.47
ETH 3561.82
USDT 1.00
SBD 4.71