Mały [PORADNIK] w jaki sposób wykorzystać materiały przeznaczone na śmietnik. Zrób to sam. Lustro na taras. Konkurs.

W swojej szopce narzędziowej na działce posiadam wiele niepotrzebnych rzeczy, które czekają na swoją kolej na wskrzeszenie i wykorzystanie.
Od jakiegoś czasu prześladuje mnie chęć zrobienia czegokolwiek z rzeczy, które zalegają i czekają na ich wykorzystanie.
Kilka pomysłów zrealizowałem, a był nim między innymi maszt, z resztek rur, oczywiście grill z pozostałych resztek materiałów budowlanych, lampy ogrodowe ze szrotu, które odzyskały swój blask.
Czas przyszedł na lustro z drewna w formie małej dziupli. Coś podobnego widziałem na giełdzie w Walii podczas mojego urlopu i plan ten tkwił w mojej głowie od maja tego roku.
Czy można to nazwać rękodziełem? Raczej cieńki ze mnie rzemieślnik, ale fakt, że wykonanie jakiegoś cudeńka nawet najmniejszego, sprawia ogromną radość i ta chęć działania w tym temacie tak powoli pcha mnie w tym kierunku.
Pomysłów mam sporo, ale jak zawsze czas trochę ogranicza moje poczynania. Tak zapewne ma wielu. Mimo to staram się zadziałać i coś zdziałać :)

pixabay

Rękodzieło dla wielu jest być albo nie być, ale to już kwestia bardziej zawodowa i tutaj należy pokłonić się takim ludziom, którzy swoje pomysły wcielają w czyn i jest to ich pasja życia.
Pozostali z doskoku próbują i robią wiele pożytecznych rzeczy, czy to z elementów kupnych czy też materiałów z drugiej ręki.
Starajmy się robić cudeńka, których widok cieszy i sprawia nam radość. Tym bardziej jeżeli zobaczymy u innych chociaż małe zainteresowanie lub taki malutki zachwycik - ale ci pięknie to wyszło. Rośniemy wtedy nie tylko w oczach innych ale nawet przybywa nam kilkadziesiąt centymetrów na te kilka minut :)

Działamy więc miedzy innymi malując, rzeźbiąc, tworząc oprogramowania bądź robimy wiele ciekawych rzeczy nie myśląc o tym jako rękodzieło. Takim zostaliśmy stworzeni, że chcemy coś robić.

Moje lustro zrobiłem z desek o grubości 3 centymetrów, które były użyte jako skrzynia do ziemi i przeleżały w szopce dwa lata i dzięki temu, że były dobrze zaimpregnowane przetrwały bez uszczerbku. Natomiast lustro czekało w szopce 10 lat. Jest to lustro, które było na działce jak ją kupiliśmy - doczekało się swojej roli.

Deski docinałem piłą, a następnie zarysowałem kredą kształt jaki miał z nich powstać.

Moja wnuczka jak zwykle jest przy mnie i mi dopinguje.

Następnym krokiem było wycięcie wzoru przy pomocy wyrzynarki, która kupiłem wiosną, stara już padła.

Szlifowanie odbyło się przy pomocy szlifierki kątowej z papierem ściernym segmentowym, a to dlatego, aby powstały małe nierówności i zagłębienia. Taka struktura mnie interesowała, więc szlifierka z dużą ilością obrotów nadawała się idealnie.

Z uwagi na to, że nie miałem szerokiej deski - taka była by najlepsza, deski musiałem połączyć kołkami stolarskimi.

Aby dać lepszy efekt, przy pomocy opalarki elektrycznej potraktowałem deski gorącym powietrzem i troszkę je nadpaliłem.

Dodatkowo wzmocniłem ramę długimi wkrętami do drewna, ale najpierw nawierciłem otwory aby deski nie popękały.

Lustro zamontowałem z tyłu ramy przy pomocy płyty meblowej, która używana jest jako tył szaf czy półek, której kawałki miałem także w szopce.
Wcześniej przy pomocy szlifierki zrobiłem zagłębienia w ramie aby osadzić lustro dla lepszej stabilności.

Rama została pomalowana lakierobejcą koloru jasny dąb, a do dekoracji użyłem gadżety z giełdy, które kupiłem po złotówce za sztukę.
Mała sówka oraz tzw SĘKACZ-BZDĘKACZ, król drzew i opiekun drzew. To taka historyjka w naszej rodzinie o władcy puszczy.
Parę gałązek z wierzby dopełniło dekoracji, którą można zmieniać dowolnie.
Lustro jest już sfatygowane i takie właśnie chciałem mieć. Małżonka była za nowym lustrem, ale nie było by tego efektu. Leśne lustro na moim tarasie. Jak domek będzie otynkowany to na pewno efekt będzie dużo lepszy.