Ścigała mnie duńska policja oraz Bronisław Komorowski

Późna podstawówka to ten okres w życiu młodych przedstawicieli płci brzydkiej (pięknej zapewne również), w którym odkrywają oni w internecie różne zakazane rzeczy. Tak było też i ze mną - pewnego piątkowego popołudnia, w VI klasie szkoły podstawowej, zaprosiłem do siebie kilku kolegów. Chłopaki grzecznie przywitały się z mamą, która poczęstowała ich ciasteczkami i mrożoną herbatą, po czym zasiedliśmy do partyjki Heroes III. W pewnym momencie wyszedłem na chwilę do toalety, a gdy wróciłem, na trop mojego komputera wpadła duńska policja.

Moją uwagę najpierw przykuły przerażone miny kolegów. Siedzieli oni przed komputerem i ewidentnie nie wiedzieli, co się dzieje. Zająłem miejsce przy biurku. Ekran monitora przez chwilę dziwnie mrugał, po czym komputer zrestartował się. Gdy ponownie go włączyliśmy ukazał nam się komunikat w języku duńskim i polskim, głoszący mniej więcej coś takiego.

Policja królestwa Danii wykryła na twoim dysku treści pedofilskie.
Zawartość twojego dysku została zablokowana; zgodnie z obowiązującym
prawem musi Pan/Pani uiścić karę 500 złotych przez Ukash lub
Paysafecard, albo grozi Panu?pani postępowanie karne zagrożone karą
więzienia do lat 20.

Wszystko było oczywiście sygnowane przez jakiegoś komendanta, a obok napisów wklejono kilka poważnie wyglądających logotypów różnych instytucji, w tym polskiej i duńskiej policji, ABW, Interpolu, FBI i czegoś jeszcze. Każdy w miarę ogarniający internet człowiek szybko zrozumiałby, że na komputerze zainstalował się wirus, ale możecie sobie wyobrazić, jakie przerażenie na naszych twarzach wzbudziła ta sytuacja. Okazało się, że koledzy chcieli ściągnąć jakieś nowe mapy do Heroesów i weszli na podejrzaną stronę. Pobrali znajdujący się tam plik, no i cóż, zawirusowali mi komputer. Na szczęście szybko udało mi się usunąć intruza - uruchomiłem komputer w trybie awaryjnym i zainstalowałem Malwarebytes Anti-Malware, który usunął szkodnika. Co najadłem się strachu, to moje, ale sytuacja ta wzbogaciła mnie o jakże istotne doświadczenie z zakresu cyberbezpieczeństwa. Poza tym fajnie się ją wspomina przy piwie.

I choć duńska policja nigdy więcej nie wpadła na mój trop, to nie był jedyny wirus, który złapałem. Pamiętam piękny dzień, w którym grzebałem po jakimś zagranicznym warezie i pobierałem filmy, gdy nagle ekran stał się czarny, a po chwili pojawiła się na nim… wąsata twarz Bronisława Komorowskiego zajmująca pół miejsca, obok której widniał logotyp dziwnej organizacji zwanej “Służba Bezpieczeństwa Polski”. Dawna SB zmartwychwstała na moment, by “zaszyfrować moje dyski twarde ze względu na naruszenia praw autorskich”, oczywiście musiałem również “uiścić opłatę karną w wysokości 1000 zł w kodach Ukash w celu odzyskania komputera”. Gdybym “nie podporządkował się do poleceń Służby Bezpieczeństwa, groziłoby mi 15 lat więzienia za złamanie artykułu 264 KK.”. Oczywiście wyżej wymieniony artykuł został przez autorów wirusa dobrany raczej losowo, bo mówi o nielegalnym przekraczaniu granicy RP. Na szczęście malware nie zaszyfrowało moich dysków, a mi ponownie w trybie awaryjnym udało mi się je usunąć. Historia ta nauczyła mnie dwóch rzeczy - po pierwsze, Avast to beznadziejny antywirus. Po drugie, hakerzy raczej mają albo ograniczoną wyobraźnię, albo naprawdę nikłą wiedzę historyczną, bo ciężko byłoby mi się bać nieistniejącej już od dawna Służby Bezpieczeństwa. Właściwie wyciągnąłem też trzeci wniosek - rozpikselowany wąs Komorowskiego może doprowadzić do niekontrolowanych salw śmiechu.

Oczywiście są o wiele bardziej niebezpieczne wirusy niż ransomware, kilka razy nawet zdarzyło mi się je złapać, ale za każdym razem ratował mnie Bitdefender, który od razu blokował ich działanie. Niestety wraz z postępem technologii malware staje się coraz gorszy i groźniejszy - obecnie większość ransomware faktycznie szyfruje dysk i ciężko jest się go pozbyć. Autorzy wirusów każą sobie teraz płacić okup poprzez kryptowaluty, w szczególności Monero, przez co ciężej jest ich wyśledzić. Tym niemniej jednak od kilku lat nie złapałem żadnego wirusa (komputerowego) i jestem z tego dumny!

Post dotyczy tematu trzeciego #tematygodnia - bezpieczeństwo w sieci.