Az sözle çox şey deyenler.

Belə deyirlər ki, danışmaq gümüşdürsə, susmaq qızıldı. İnsan demədiklərinin ağasıdı, dediklərinin qulu. Bəs söz ustaları. Sözlə yaradanlar? Az sözlə çox şey deyən, bəlkə də elə hər şeyi deyən yazarlardan danışanda ağlıma Ernest Heminquey gelir. Səhv etmirəmsə, bir dəfə yoldaşları ilə mərc edir ki, cəmi 6 kəlmə ilə ölməz əsərlər yarada bilər. Və buna nail olur. Qısa öykülerin ən mükəmməllərini elə Heminquey yaratdı.Bu gün Heminqueyin altı kelimelik öykülərinin bəzilərindən danışmaq istəyirəm. Məsələn,
"Yanlış numara, dedi tanıdığım ses." Bu qısa öyküdə ayrılıq var, qırğınlıq var. Ve ya " Babam savaştan döndü, bayrağa sarılı olarak". Burda da bir şehit övladının acısı var. " Üzgünüm, asker, ayakkabılar çift halında satılır" Bu da vətən uğrunda savaşda ayağını itirmiş əsgərin üzləşdiyi acı gerçək. " "Atladım, ancak yarı yolda pişman oldum". İntihar edənlərin faciəsidi bu. Özünü asmaqla intihar edenlerin son anda əlləri ilə boğazındakı ipi açmağa çabalamaqlarını xatırladır bu öykü. " Bir ömür birlikte ola bilirdik, cesaret edemedi." Bu ise hayal kırıqlığıdı. Bir insanı hayal kırıklığına uğratan birisini qəlbinin harasına yerləşdirməli duyğusu ilə üz üzə qalanların hikayesidi bu.
Bəli, hisslərinizi , duyğularınızı anlatmaq üçün çox danışmağa ehtiyac yoxdu. Bəzən 6 kəlmə yetər.