Çiçeğin Dünyasından Günümüze

114 milyon yıl önce dünyada bir sabah gün doğumunda hemen sonra gezegenin üzerindeki çiçek güneşin ilk ışıklarına almak için açıldı. Bitkilerin yaşamında bir Evrim aşamasında gerçekleştiğini haber veren bu muhteşem olaydan önce, gezegen zaten milyonlarca yıldan beri bitkilerle kaplıydı.

Bir çiçeğin ömrü muhtemelen pek uzun olmazdı ve büyük ortalık olasılıkla çiçekler ender rastlanan canlılardı. Çünkü doğa ve iklim şartları henüz çiçeklerin her tarafa yayılmasına izin verecek kadar iyi değildi,

Yine de bir gün önemli bir ışık noktasına ulaşıldı ve aniden bütün gezegen kokulara ve renklere doldu. Tabii orada buna tavır olacak bir bilinç olsaydı iyi olurdu. Sonraları çiçek dediğimiz bu güzel ve kokulu varlıklar başka canlıların bilinç evriminde önemli bir rol oynadı insanlar giderek artan bir şekilde çiçeklere karşı bir çekim ve hayranlık duyuyordu.

İnsanların bilinç seviyesi geliştikçe şekiller belki de bir işlevi olmayan yani hayatta kalmaları açısından bir önem taşımayan ama değer verdikleri ilk şey oldu. Sayısız sanatçıya şaire ilham kaynağı oldular

Bize çiçekler üzerinde düşünmemizi ve nasıl yaşayacağımızı onlardan öğrenmemizi söylerdi şairler, Onların bir defasında bir şeyi eline alıp bakarken kendinden geçtiğini anlatılırlardı. Bir zaman sonra yanındaki kişilerden biri muhakkak gülümsemeye başlardı çiçekler yüzünden.

 

Şairin söylediğine göre çiçeklerin sessiz vaazını anlayan tek kişi oydu. Efsaneye göre o gülümseme yani anlayış peş peşe gelen yıllar boyunca kuşaktan kuşağa arttırıldı ve sonunda evrenin kökeni oluşturdu.

Source1 Source2