IKAAPAT NA EDISYON NG TAGALOG SERYE: IKALAWANG BAHAGI NG IKALAWANG PANGKAT

Heto na po ang ikalawang bahagi ng Ikalawang pangkat.

Mababasa dito ang unang bahagi.

Malalim ang gabi. Hindi aakalaing sa araw ay nuknukan nang ingay ang lugar na iyon na kung tawagin ng mga residente ay Estero. Ang tanging bumabasag lamang sa katahimikan ay ang kahol ng mga asong gala at kalabog ng mga kahong sa umaga ay nagsisilbing patungan ng paninda ng mga walang pambayad ng pwesto sa palengke. Mula sa di kalayuan ay nabulabog ang mga pusang nagsasalu salo sa pagkaing nakakal nila sa basura. May lalakeng bumalandra sa tumpok ng mga malalaking kahon sa bangketa. Dali dali itong bumangon at walang inaaksayang oras na kumaripas uli ng takbo. Punong puno ng takot itong lumingon, nananalangin na sana’y wala na ang tinatakasan. Sa kasamaang palad, kasunod pa rin niya ang kinatatakutan. Sa sobrang taranta nito ay napatid siyang muli sa mga nakaharang na bariles na kanina’y itinimbuwang ng mga naghaharutang pusa.

Samantala, dahan-dahan lamang na naglalakad ang humahabol, sigurado sabawat hakbang. Planado niya ang bawat mangyayari. Alam niyang tuwing Miyerkules ng gabi ay matatagpuan sa bahay aliwan ang kanyang target. Maaga siyang dumating at naupo sa sulok ng beer house kung saan kitang-kita niya ang lalaking mahigit isang buwan niyang minanmanan. Kitang kita niya nang agawin nito ang hawak na bote ng isang parokyano. Palibahasa’y may kalakihan ang bulto nito, umatras na lamang ang inagawan. Naningkit ang mata ng misteryosong lalaki nang makitang hinawakan ng lalaki ang pang upo ng isa sa mga waitress at di pa nakuntento’y pinisil ito na siyang ikinakislot ng tagasilbi. Nang hindi niya na matiis ang pinapanood ay nilapitan niya ang lalake. Ngayon ko na isasagawa. Hindi ko na ito matitiis, anas niya sa sarili.

Umupo siya sa upuan na katapat ng lalake at pinigilan ang aktong pag inom nito ng alak. Hawak hawak ang bote ng beer, buong kaseryosohang tiningnan ang lalake sa mata. “Namnamin mo ang bote ng alak na ito dahil ito na ang huling lalagukin mo.” At iniwan niya ang lalake sa lamesa.
Nagulat ang lalaki.. Nakakarami na rin siya ng inom, at talaga namang lumalabas na ang kanyang tapang. Nang mahinuha niyang natapakan ang kanyang pagkalalaki ay sinundan niya ang nagbanta. Inabutan niya ito sa likod ng beer house. “Hoy! Anong sinabi mo? Baka di mo alam kung sino ako.” Tuloy-tuloy lang ng lakad ang kinakausap. Sa pikon ng lalaki ay kinuha iya ang bakal na tubo na nakakabit pa sa sirang gripo ng beer house. Inasinta niyang hambalusin ang ulo nito dahil hindi ito katangkaran ngunit nakailag ito at nahawakan ang tubo. Ihinagis nito ng tubo at humarap sa kanya. Bumitaw ito ng isang suntok sa sikmura. Napaluhod siya sa sakit, dala na rin ng kalasingan ay hindi siya nakabawi. Binigyan pa siya ng uppercut na siya niyang ikinatumba.

Nang makahuma ay bumangon siya at muling kinuha ang tubo. Dali-dali niya itong hinampas at tinamaan ito sa braso. Ni hindi man lang ininda ng lalaki ang hampas kaya inulit nya itong hampasin, mas malakas kesa sa una niyang palo. Ngunit parang walang nangyari. Sa sindak niya ay nabitawan niya ang tubo, hindi makapaniwala sa nakikita. Maliit lang itong lalaki ngunit hustong husto ang mga masel sa buong katawan. Siguro kung nabiyayaan ito ng tangkad ay maaari itong maging bouncer sa mismong beerhouse na tambayan niya. Tila pinagpag lang nito ang pinalong braso at buong galit na lumapit sa kanya. Hinawakan siya sa leeg at iniangat siya sa kinatatayuan habang sakal siya. Nagpupumiglas siyang maigi at sinubukang gumanti sa lalaki. Sinusubukan niyang sumuntok ngunit dahil nawawalan na siya ng hininga ay ibinabalik niya rin ang kamay nya sa leeg at tinangkang tanggalin ang kamay ng lalaki sa pagkakasakal sa kanya. Tila malalagutan na siya ng hininga at parang handa na siyang magpaalam sa mundong ibabaw nang binitawan siya nito at binalibag. Uubo ubo siya at naghabol ng hangin. Nagtataka man dahil hindi pa siya tinuluyan nito, nag isip siya nang mabilis. Anong klaseng tao ang ganun kalakas?? Kailangan kong makatakas! Nakita niya ang eskenita at dali daling tumakbo sa pinakamabilis na kaya niya.

Inabutan siya ng humahabol nang natumba siya sa gitna ng kalsada. Gusto man niyang sumigaw ay hapong hapo na siya, wala nang boses na lumalabas sa kanya. Sinubukan niya pang umatras habang nakaupo sa kalsada ngunit nariyan na ang kanyang kalaban. Sinuntok siya nito sa mukha. Tuluyan nang dumilim ang paligid.

Pagmulat ng kanyang mata ay nakagapos siya sa isang lamesa. Walang ibang makikita kundi dingding at ilaw na nakatutok sa kanya. Namalayan niyang wala na siyang saplot. Nakita niya muli ang lalaking dumukot sa kanya, may suot itong gloves at naka-mask na animo’y may ooperahan. Nataranta ang buo niyang pagkatao. “Nasaan ako? Sino ka? Anong gagawin mo sa kin?” Patuloy lang ang lalaki sa ginagawang preparasyon. Humarap ito sa kanyang may hawak na itong scalpel. “Wag! Para mo nang awa! Anong kasalanan ko sayo?”
"Gusto ko ang pagmamakaawa mo. Pero wala ka nang magagawa. Kailangang manaig ang hustisya.” At isinagawa niya na ang kanyang ‘operasyon’.

---

---

“Wake me up! Before you go go! Coz I’m not planning on going solo!”
Napabalikwas si James sa lakas ng tunog ng kanyang cell phone. Kinuha niya ito at bumalik sa pagkakahiga. Nakapikit pa siya nang sumagot.

Masakit ang buong katawan niya at pagod na pagod siya. Napabangon ulit siya nang may bumagsak na malamig na bagay na nakabalot sa plastic sa mukha niya. ”Kailangan ko ng DNA test para sa mga yan. Nababagalan ako sa lab, at dumadalas ang pagpatay na pare-parehong yan ang nakahiwalay sa katawan ng biktima. Magagawan mo ba to ng paraan?” Alam niyang hindi ito tanong at hindi rin ito pakiusap mula sa nagsalita. ”Kuya Leo, ang telepono, ginagamit pag magkalayo ang mag-uusap. Ano ba itong mga ito?” Nanlaki ang mata niya at napasigaw. ”Bakit sa mukha ko kuya?!!” Habang pilit na pinapagpag at pinupunasan ang mukha, punong puno ng pandidiri.
Ngingisi ngisi si Leo pero agad ding sumeryoso nang maulinigan ang balita sa telebisyon. Kailangan niya na talagang malaman kung sino ang pumapatay.
Itutuloy...

---

BILANG NG SALITANG GINAMIT: hindi ko sigurado kung 999 ata.

Mga Karakter
Bida: The Reclusive Genius: Intelligent pero anti-social.( ang makisig na si Leo)

Kontrabida : The Monstrous Adolescent: May taglay na malakas na kakayanan pero lubos na mapanganib.(abangan)

---

UNANG PANGKAT

kalahok	araw
@twotripleow	lunes
@chinitacharmer	martes
@cheche016	miyerkules
@jemzem	huwebes
@johnpd	biyernes

IKALAWANG PANGKAT

kalahok	araw
@itsmejayvee	lunes
@romeskie	martes
@jamesanity06	miyerkules
@julie26	huwebes
@tpkidkai	biyernes

---

@jamesanity06, ikaw naman ang taya. :-)