“เขาบอกว่าเขายังรักฉันนะ” “อือ แล้วไง?”

“เขาบอกว่าเขายังรักฉันนะ”
“อือ แล้วไง?”
“แล้วเขาก็บอกว่ายังห่วงฉัน”
“อือ ก็แล้วไง?”​
“เขาก็ยังบอกด้วยว่ายังอยากให้ฉันอยู่ในชีวิตเขา”
“อือ ก็แล้วไงล่ะ?”
“มันน่าจะแปลว่าแนวโน้มดีใช่ไหมแก?
น่าจะแปลว่าเขาอยากได้ฉันกลับไป
ฉันกับเขาน่าจะมีโอกาสกลับมารีเทริ์นไง”
เจ้หันไปหยิบแก้วน้ำมาหนึ่งใบ
รินน้ำใส่ไป 3/4 แก้ว แล้วยื่นให้เพื่อน
“ไหนแกลองต้มไข่ ด้วยน้ำในแก้วนี่สิ”

………….
เพื่อนเจ้คนหนึ่ง เพิ่งเลิกกับแฟนมาสดๆ แผลยังไม่แห้งดี สายใยยังตัดกันไม่ขาดยังมีส่งข้อความคุยกัน โทรศัพท์หากันบ้าง
แฟนเก่านางบอกกับนางว่า ถึงไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว (ด้วยเหตุผลบางประการ) แต่ก็ยังรักนะ ยังห่วงนะ และยังเป็นพี่ชายได้ ไม่อยากให้นางหายไปจากชีวิต
นางซึ่งเป็นฝ่ายไม่อยากเลิกอยู่เป็นทุนเดิม ได้ฟังคำเหล่านี้ก็ชุ่มชื่นในหัวใจ แล้วก็เอามาเล่าต่อให้เจ้ฟังในวันหนึ่งขณะที่กำลังนั่งกินหมูกระทะกัน
“ฉันว่า .. อย่างน้อยฉันก็มีความหวังแหละแก”
นางคีบหมูใส่จาน ตักน้ำซุปใส่ถ้วย
“แกหวังอะไรเหรอ?”
เจ้คีบหมูใส่จานบ้าง
“หวังว่าเขาจะกลับมาไง”
“แล้วทำไมแกถึงหวังล่ะ?”
“ก็เขาบอกฉันไงว่าเขายังรักฉัน”
“อือ...แล้วไง”
“แล้วเขาก็บอกว่ายังห่วงฉันด้วย”
“อือ...แล้วไง”
“เมื่อวานเขาก็โทรมาถามว่าถึงบ้านยัง?”
“อือ...แล้วไง”
“ทั้งๆที่ไม่ใช่แฟนกันแล้วนะ เขายังห่วง”
“ก็... อือแล้วไงอ่ะ”
“เขาบอกด้วยว่า ยังอยากให้ฉันอยู่ในชีวิตเขา”
“อือ... ก็แล้วไงอ่ะ?”
“ก็ มันน่าจะเป็นสัญญาณที่ดีไม่ใช่เหรอแก ว่าจริงๆแล้วเขาก็ตัดฉันไม่ขาด ลึกๆเขาก็ต้องการฉัน ยังรักฉัน ยังห่วงฉัน มันน่าจะแปลว่าเขายังอยากให้ฉันกลับไปเป็นแฟนเขาเหมือนเดิมอยู่”
“เพราะอะไร ถึงคิดแบบนี้อ่ะ?” เจ้ถาม
“ก็บอกแล้วไง เพราะเขายังรักฉัน” นางตอบ
“แค่นี้เนี่ยเหรอ?” เจ้ถามซ้ำอีกที
“ก็เออน่ะสิ” เพื่อนตอบซ้ำอีกหน
เจ้พยักหน้า หยิบแก้วมาหนึ่งใบ
รินน้ำใส่ลงไป 3/4 แก้วแล้วส่งให้เพื่อน
“อ่ะ ไหนแกต้มไข่ให้สุกด้วยแก้วกับน้ำนี้สิ”
เพื่อนงง “เดี๋ยว ทำไมอ่ะ”
เจ้ยืนยัน “เออน่ะ ต้มไข้ให้ดูหน่อย”
“มันไม่ได้หรอกแก นี่มันแก้วน้ำ”
เพื่อนปฏิเสธ
“ทำไมอ่ะ ต้มไข้มันต้องใช้น้ำ นี่ก็น้ำไง”​
เจ้ยังคงยืนยัน ยื่นแก้วน้ำนั้นให้เพื่อน
“ก็นี่มันแก้ว มันต้มไข่ได้ที่ไหนกันเล่า”
"อ้าว มันก็ใส่น้ำได้ ก็น่าจะต้มไข่ได้ไม่ใช่เหรอ?”
“ถึงมันใส่น้ำได้ แต่นี่มันแก้ว จะต้มไข่มันต้องใช้หม้อไหมแก ภาชนะต่างกัน ถึงใส่น้ำเหมือนกัน มันก็ประโยชน์ใช้สอยต่างกันไหมล่ะ” นางรับแก้วไปวางไว้ข้างตัวแล้ววีนเจ้กลับนิดๆ
เจ้พยักหน้า “ใช่แกพูดถูก ถึงจะบรรจุน้ำเหมือนกัน แต่อันหนึ่งแก้ว อีกอันหนึ่งเป็นหม้อ ถ้าเราจะต้มไข่เราคงไม่ใช้แก้วน้ำต้มหรอก เราต้องใช้หม้อ เพราะมันเป็นภาชนะที่ต่างกัน
แล้วทำไมแกถึงคิดว่า แค่เขารักแก ห่วงแก
มันจะหมายถึงเขาอยากให้แกกลับไปเป็นแฟนล่ะ?
สถานะความสัมพันธ์ มันคือ ภาชนะ
ความรู้สึกรัก หรือห่วง มันก็เหมือน น้ำ
น้ำมันเปลี่ยนภาชนะได้
รัก กับ ห่วง มันก็เปลี่ยนสถานะได้
ข้างในเป็นน้ำเหมือนกัน แต่ภาชนะต่างกัน
มันก็มีที่ใช้ มีหน้าที่ แตกต่างกัน
ข้างในคือความรู้สึก รัก ห่วง เหมือนกัน
แต่มันก็อยู่ในสถานะที่ต่างกันออกไป
สถานะ ที่แกเป็นอยู่ในตอนนี้
สถานะ ที่ ไม่ ใช่ แฟน อีก ต่อ ไป แล้ว
ทำไมเราถึงคิดว่า
พอเลิกกันเขาจะหยุดรัก?
ทำไมเราถึงคิดว่า
พอเลิกกันเขาจะหยุดห่วง?
ทำไมเราถึงคิดว่า
พอเลิกกันต้องต่างคนต่างเดินเสมอไป?
เธอจ๋า ... คนเราคบกัน เคยรักกัน มีเรื่องราวระหว่างกันมานานแล้ว พอเลิกกัน มันใช่ว่าจะต้องหยุดรัก หยุดห่วง และหายไปจากชีวิตของกันและกันเสียเมื่อไหร่ล่ะ มันไม่แปลกหรอกที่เขายังรักยังห่วง และยังแสดงออกแบบนี้ เขาไม่ได้โกหก ไม่ได้หยอด เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
แต่ มันเป็นรักที่อยู่ในสถานะอื่นที่ไม่ใช่คนรัก เหมือนน้ำ ที่อยู่ในภาชนะแก้วน้ำ ถึงข้างในเป็นน้ำเหมือนกับในหม้อ แต่มันใช้ต้มไข่ไม่ได้ไง
ถึงจะรัก และห่วงใยเหมือนกัน
แต่มัน ก็ไม่ใช่ คนรักอีกแล้ว
ความรู้สึกต่อกัน มันคือเรื่องหนึ่ง
ความสัมพันธ์ต่อกัน มันก็อีกเรื่องหนึ่งนะเธอ
เลิกกันใช่จะหมดความรู้สึกดีๆต่อกันและกัน
แต่เราต้องรู้ไว้เสมอว่า ...
น้ำมันอยู่ในแก้ว ไมไ่ด้อยู่ในหม้อ
“รัก” และ “ห่วงใย” ที่เขาบอก
มันไม่ได้อยู่ในภาชนะ “แฟน” อีกแล้ว