ชีวิตติดรีวิว #โอโคโนมิยากิ พิซซ่าญี่ปุ่น

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

ฮัลโหลวววว.... วันศุกร์ที่ 12 ก.ค.62 มาล้าววววว....มาล้าววววว กลับมาพบกันอีกแว้วววว.... ช่วงปลายสัปดาห์ที่โรงเรียนลูกชายคนเล็กมีแข่งกีฬาสีประจำจังหวัด ทางโรงเรียนก็เลยอนุมัติให้หยุดเรียนตั้งแต่ พฤหัสบดียาวไปจนถึงวันอาทิตย์เลยค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะสบายไม่ต้องไปส่งและรับลูกที่โรงเรียน แต่ปรากฎว่าที่สตูดิโอมีลูกค้าจอง 19 วัน บัวก็ต้องรีบตาลีตาเหลือกไปทำความสะอาด และปูเตียง ก่อนที่ลูกค้าจะเข้าพัก เพราะช่วงนี้เป็นช่วงโลซีซั่น ลูกค้าจะห่างๆ หน่อยๆ ไม่เต็มเอี๊ยดเหมือนกับช่วงหน้าไฮซีซั่น พอได้หายใจหายคอไม่ต้องเข้าไปทำความสะอาดบ่อยๆ ก่อนจะเข้าเนื้อหาได้เราก็ต้องมีการเกริ่นนำเรื่องเสียก่อน ขนาดนิยายยังมีอรัมภบท หนังสือยังมีคำนำ เราจะไม่เกริ่นเรื่องก็กระไรอยู่ แม้ว่าเรื่องที่เกริ่นจะไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อเรื่องที่เขียนก็ตาม อิอิ เอาเป็นว่าบอกเล่าสารทุกข์สุกดิบกับเพื่อนๆ ละกันนะคะ แฮร่....แฮร่

ส่วนงานเขียนช่วงเน้.... ยังเดินสายตระเวนกินทั่วโอซาก้า ร้านอาหารที่บัวจะนำเสนอวันเน้.... เป็นร้านอาหารที่บัวประทับใจมากๆ เป็นร้านที่เดินตามลายแทงของอากู๋เลยทีเดียว เป็นปกติล่ะค่ะที่พวกเราไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้วต้องเดิน และก็เดิน ก็จะได้มีอะไรลงท้องก็บ่ายคล้อยของทุกวัน วันนั้นก็เช่นกันค่ะ พวกเราไปสักการะศาลเจ้า Sumiyoshi Taisha ก็เดินทางด้วยรถไฟ ซึ่งสะดวกสบายมากๆ หลังจากลงรถไฟ ก็เดินท่อมๆ ถ่ายรูปแถวๆ นั้นแหล่ะค่ะ ถ่ายรูปไปด้วย เดินตามลายแทงของอากู๋ไปด้วย กว่าจะถึงร้านได้เป็นร้อยเป็นพันรูป

ร้านก็ไม่ไกลจากศาลเจ้า Sumiyoshi Taisha ประมาณ 500 เมตรได้ค่ะ นี่คือหน้าร้านที่ลายแทงนำพาพวกเรามา ไม่ใช่กระท่อมริมทางนาจา.... ถึงแม้ว่าจะตามลายแทงไป แต่ก็ต้องสอดส่ายสายตาดูด้วย เพราะร้านมีขนาดเล็ก หน้าร้านปิดมิดชิด ดูไม่ดีอาจมีเดินผ่านเลยไปเลย เดี๋ยวจะไม่ได้กิน ถ้าเป็นบ้านเราทำแบบนี้รับรองว่าไม่ได้เขายแน่นอน

ภายในร้านก็ไม่ได้ใหญ่ไปกว่าหน้าร้านหรอกค่ะ สามารถนั่งได้ไม่เกิน 9 คน ลักษณะเป็นเคาน์เตอร์บาร์รูปตัวแอล ความพิเศษของเคาน์เตอร์บาร์จะเป็นเหมือนกระทะแบนๆ ไว้สำหรับทำโอโคโนมิยากิค่ะ เรียกได้ว่านั่งชิดติดขอบกระทะกันเลยทีเดียว ได้เห็นทุกขั้นตอนการปรุง

เดินเข้าร้านมาโชคดีที่ยังพอมีที่นั่งเหลือ 5-6 ที่ เจ้าของร้านมีอายุมากหน่อย พูดได้ภาษาเดียว คือภาษาญี่ปุ่น แต่แกน่ารักค่ะ มีเครื่องแปลภาษาไว้คอยสื่อสารกับลูกค้าต่างชาติ ภายในร้านก็มีแต่ลูกค้า สว. ทั้งนั้นค่ะ กินไปคุยกันไป พวกเขาก็คงอยากจะรู้จักพวกเราหมือนกัน จึงพยายามคุยทั้งภาษามือ ออกท่าทาง และใช้ที่แปลภาษาคุยกับพวกเรา พอคุยกันเข้าใจก็หัวเราะชอบใจกันใหญ่ เป็นมิตรภาพที่อบอ่บอุ่นมากๆ ค่ะ พอๆ กับอากาศในร้านเลย

ระหว่างที่รออาหารเจ้าของร้านก็จะเสิร์ฟน้ำเย็นๆ ให้ดื่มแก้กระหายก่อน หรือจะสั่งเบียร์ก็ได้ โชคดีว่าบัวดื่มได้แต่น้ำเปล่า ไปไหนมาไหนก็เลยไม่ต้องสิ้นเปลืองเรื่องเครื่องดื่ม และมีจานเล็กๆ พร้อมด้วยตระเกียบ และที่ตักแซะ

โอโคโนมิยากิ หรือที่เรียกง่ายๆ ว่า พิซซ่าญี่ปุ่น เป็นอาหารญี่ปุ่นที่มีลักษณะเป็นแป้งทอดพร้อมด้วยส่วนผสมต่างๆ ได้แก่ ไข่ กระหล่ำปรีซอย และเนื้อสัตว์ ที่มีทั้ง หมู เบคอน ปลาหมึก กุ้ง และเนื้อ พอนำเครื่องทุกอย่างมาคนรวมกันแล้วเทลงบนกระทะที่อยู่ตรงหน้าเรา ทอดให้เป็นแผ่นกลมชิ้นหนาๆ รอจนสุกทั้งสองด้าน ก็ค่อยทาซอสฉ่ำๆ แล้วราดด้วยมายองเนส โดยหน้าด้วยสาหร่าย ก็เป็นอันเสร็จพิธี รับประทานได้เลย แต่ระวังปากด้วยนาจา.... เพราะมันร้อนม๊วกกกก.... นอกจากอาหารจะร้อนแล้ว บรรยากาศภายในร้านก็ร้อนจนจักกระแร้เปียกเลยค่ะ อันนี้เรื่องจริงไม่ใช่มุก วันนั้นบัวเหนียวตัวไปทั้งวันเลย

หน้าตาพิชซ่าญี่ปุ่น ตอนพร้อมทานหน้าตาก็จะประมาณนี้ค่ะ

ถึงเวลาหม่ำแล้ว ต้องค่อยๆ กินค่ะ เพราะอยู่กับกระทะร้อนๆ ก่อนกินก็ต้องเปล่าให้เย็นไม่งั้นมีปากพองแน่นอน รสชาติหรือคะ สำหรับคนที่ชอบก็ว่าอร่อยค่ะ แต่สำหรับบัวไม่ค่อยถูกจริตกันสักเท่าไหร่ กินไม่หมดเลยให้คุณสาช่วยจัดการต่อที่เหลือ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....