STORY #1 : เรื่องเล่าจาก....คุณย่า

jakkris (59)in #thai • 6 years ago (edited)

สวัสดีเพื่อนๆ ชาว steemians ทุกคคนะครับ

หลายๆคน คงเคยฟังเรื่องราวในอดีตที่ญาติผู้ใหญ่ที่มีอายุเคยเล่าให้ฟังกัน ซึ่งวันนี้ผมนำเรื่องราวในอดีตที่คุณย่าเคยเล่าให้ฟัง ซึ่งเป็นเรื่องของการเดินทางพาคุณพ่อและพี่ๆของคุณพ่อ ย้ายที่อยู่มายังหมู่บ้านที่อยู่ ณ ปัจจุบันครับ เดี๋ยวลองมาอ่านเรื่องราวกันดูนะครับ
ต้องย้อนเรื่องราวไป 40 ปีที่แล้วเลยละครับ ซึ่งตอนนั้นคุณพ่อของผมอายุแค่ 10 ขวบเท่านั้น คุณย่ามีลูกทั้งหมด 10 คน ซึ่งช่วงเวลานั้นคุณย่าบอกว่าเป็นเรื่องปกติของคนสมัยก่อน หลังจากคุณปู่เสียชีวิตลง ทำให้ครอบครัวของคุณย่าลำบากหนักมาก เนื่องจากสมัยก่อนยังคงเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน คุณย่าจึงต้องพาลูกๆ เดินทางไปยังหมู่บ้านอื่น ซึ่งถ้าให้นับการเดินทาง ก็ประมาณ 15 กิโลเมตรเลยละครับ ที่คุณย่าต้องพาลูกๆเดินเท้ามาตามคันนา วันไหนโชคดีหน่อย ก็เดินมาแล้วเจอขนำเล็กๆ ที่เจ้าของนาสร้างไว้ ก็ได้นอนพักบ้าง และขโมยข้าวอ่อนๆ ในนาของชาวบ้านกินประทังชีวิตเอา ซึ่งกว่าจะเดินมาถึงที่ดินที่ไม่มีเจ้าของ นั้นคือต้องเดินเข้าไปในป่า ซึ่งคุณย่าได้พาลูกๆ เข้าไปอยู่ในที่ของป่า ซึ่งไม่มีเจ้าของและมีขนำเล็กๆ ผุพังหลังหนึ่งใช้เป็นที่พักอาศัย ไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีห้องน้ำ อาศัยเก็บมันสำปะหลังป่า ผัก ผลไม้ป่า และถ้าวันไหนโชคดีหน่อย ก็จำไก่ป่า หมูป่ามาปรุงอาหารทานกัน หลังจากได้ที่พักที่ไม่มีเจ้าของแล้ว ก็พยายามซ่อมแซมที่พัก โดยตัดไม้แถวนั้นมากั้น แล้วก็เริ่มถางป่า ซึ่งเมื่อก่อนไม่มีเครื่องตัดย่า รถไถ รถเม็กโค เหมือนสมัยนี้ ต้องใช้จอบ พร้า ในการถางพื้นที่ให้โล่ง เพื่อทำการปลูกยางพารา โดยต้องใช้เมล็ดที่เก็บจากสวนยางพาราของคนอื่นมาปลูกเอา กว่าจะได้กรีดยางใช้เวลาเป็น 10 ปีเลย แต่หลังจากมีสวนยางพาราเป็นของตัวเอง ก็เริ่มมีรายได้ พี่ๆ และตัวพ่อของผมก็เริ่มแต่งงานมีสามี ภรรยากัน ซึ่งพ่อผมก็ได้มาเจอกับแม่ ซึ่งตอนนั้นตากับยาย ก็มีหน้ามีตาในหมู่บ้านหน่อย เพราะทำเหมืองแร่อยู่ในเวลานั้น ทำให้ตากับยายแบ่งขายที่ดินบางส่วนให้พี่ของพ่อผม มายกบ้านได้อยู่อาศัยกัน จากที่เคยอยู่ในป่า คุณย่าบอกว่าช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่ลำบากที่สุดในชีวิตเลยละครับ
ซึ่งช่วงเวลานั้นผมยังไม่เกิด แต่ฟังจากที่คุณย่าเล่าให้ฟัง คือแค่ผู้หญิงตัวคนเดียวต้องพาลูกๆ เดินทางมาเป็น 10 กิโลเมตร โดยที่ไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว แล้วยังต้องมาถางป่า หาของป่ากินเพื่อเอาชีวิตรอด ผมคิดว่าคุณย่าผมเก่งมากๆเลย และยังมีคำสอนของคุณย่าที่ว่า “ลำบากในวันนี้ เราจะสบายในวันหน้า” ซึ่งปัจจุบันคุณย่าของผมยังคงมีชีวิตอยู่ อายุ 90 ปีแล้วละ สายตาเริ่มมองไม่เห็น แต่ยังเคลื่อนไหวไปไหนได้ด้วยตัวเอง และแกยังคงจำลูกหลานได้ทุกคนเลยละครับ ซึ่งหลายๆคนที่มีญาติผู้ใหญ่สูงอายุที่ยังมีชีวิตอยู่ คงคิดถึงท่านกันมากๆเลยใช่ไหมละครับ