ความทรงจำเมื่อวันวาน ตอน ผัดเผ็ดกบ

ความทรงจำเมื่อวันวาน
*ตอนที่ 5 ผัดเผ็ดกบ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ @steemit
หลังจากหายไปหลายวันจากการเดินทางต่างจังหวัด
ก็มีความคิดถึงเพื่อนๆอย่างมากมาย
วันนี้ก็จะมาเล่าความทรงจำในวัยเด็กที่นึกถึงได้อีกเรื่อง..
..ในช่วงเวลาที่ครอบครัวเรายังเคว้งคว้าง
และแม่ได้พาไปเช่าห้องแถวอยู่ดังที่เคยเล่าให้เพื่อนๆฟังกันไปแล้ว
ในขณะที่แม่วุ่นหาเงินนั้น พี่ชายคนที่สามซึ่งตอนนั้นยังเรียนม.ปลาย
พี่ชายคนนี้มีหน้าที่นอกเหนือจากการจัดของ ส่งของแล้ว
ยังมีหน้าทีอีกอย่างคือ ทำกับข้าวให้น้องๆกิน
มีวันหนึ่ง พี่ชายก็ได้ซื้อกบมาจากตลาด
และจะทำผัดเผ็ดกบให้ทานกินกันเป็นอาหารเย็นชองวันนั้น
ช่วงเวลาทำอาหารก็จะเป็นช่วงใกล้มืดพอดี
ในขณะที่เอากบใส่กระทะนั้น ผัดๆคนไปมา
จู่ๆไฟฟ้าก็เกิดดับขึ้นมากระทันหัน
รออยู่พักหนึ่งไฟก็ยังไม่มา พี่ชายก็เลยปิดแก๊ส
เอาฝาหม้อปิดกระทะไว้
แล้วก็ออกไปข้างนอกโดยไม่บอกใคร
พี่ชายคนนี้เป็นคนค่อนข้างดื้อและเกเรบ้าง
สมัยนั้นยังโชคดีหน่อยที่ยาเสพติดยังไม่รุนแรงเท่าทุกวันนี้
แต่ก็จะมีแต่เรื่องชกต่อยกับเด็กวัยรุ่นแถวๆนั้นเป็นส่วนใหญ่
..จนมืดค่ำแล้วไฟก็ยังไม่มา พวกเราซึ่งมีกันสามคนก็เริ่มหิวข้าวแล้ว
จึงได้พากันไปตักผัดเผ็ดกบและจุดเทียนกินข้าวกันก่อน
ก็กินกันด้วยความหิวโหยและก็หมดเกลี้ยงจานโดยไม่สงสัยอะไร
เมื่ออิ่มแล้วก็พากันทำงานต่อ สักพักพี่ชายก็กลับมา
อ้าว!ผัดเผ็ดกบในกระทะหายไปไหนหมด พี่ชายถาม
เราก็ตอบว่า กินกันหมดแล้ว
พี่ชายร้อง หา!กินหมดแล้วเหรอ
ว่าแล้วพี่ชายก็หัวเราะอยู่คนเดียวอย่างขำๆ
แต่ไม่ยอมพูดเหตุผลว่าทำไมจึงหัวเราะ
พวกเราก็ไม่สนใจอะไร
จนวันต่อมา พี่ชายจึงมาบอกว่า
ผัดเผ็ดกบนั้นมันยังไม่สุกเลย เพราะไฟมันดับจึงมองไม่เห็นอะไร
จึงปิดไว้ก่อน พูดแล้วเขาก็หัวเราะแบบขำอยู่อย่างนั้น
แต่พวกเราก็คิด อืม ช่างมันเถอะ ป่านนี้มันย่อยไปหมดแล้ว
คิดว่า ตอนนั้นมันคงไม่สุกดี แต่ก็ไม่ดิบทีเดียว
เพราะถ้าดิบมันน่าจะคาวจนกินไม่ได้เนอะ
เรื่องผัดเผ็ดกบนั้น พี่ชายก็ยังจำได้ดี พอเขาพูดถึงเขาก็หัวเราะทุกครั้ง..