จะเลิกรักเขาแล้ว จะเลิกชอบเขาแล้ว

จะเลิกรักเขาแล้ว
จะเลิกชอบเขาแล้ว
จะเลิกคิดถึงเขาแล้ว
มันก็คงเป็นประโยคที่คนที่จะตัดใจใช้พูดบ่อยๆ

เคยมั๊ย ? บอกจะตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้สักที
ตั้งใจว่าจะตัดใจเกือบทุกครั้ง แต่เผลอไปรู้สึกอีก
เวลาจะตัดอะไรออกจากชีวิตมันก็ยากเหมือนกันนะ

ยากมากที่จะทำใจไม่ให้รู้สึก
ยากมากที่จะสั่งใจไม่ให้คิดถึง
และที่ยากมากไปกว่านั้นคือต้องลืมให้ได้

มันก็คงต้องเจ็บ แต่เจ็บเดี๋ยวมันก็หาย
เจ็บเพราะตัดใจด้วยตัวเอง
มันก็ดีกว่าถูกใครบางคนทำให้เจ็บ

บาดแผลมันมีเวลาของมัน
แค่ต้องใช้เวลา บางคนแผลอาจจะใหญ่
บางคนแผลอาจจะเล็ก แต่ทุกบาดแผลย่อมมีวันหาย
ที่จะเหลือก็มีแค่ แผลเป็นเท่านั้นแหละ

กับคนที่เราแอบชอบ
ก็ชอบไปแล้วอ้ะ มองกี่ทีก็เลือกที่จะชอบคนนี้
มันอาจจะไม่สมหวัง แต่มันก็เป็นความสุขของคนนึง
แม้ว่าความสุขของเรา อาจจะไม่อยู่ในสายตาเขาเลย

กับแฟนเก่า
แค่ขึ้นชื่อว่า แฟนเก่า ก็รู้สึกจุกไปทั้งหัวใจ
เวลาเท่านั้นที่มันจะเยี่ยวยาความรู้สึก
คนเราให้ลืมก็คงยาก มันก็คงจะจำแต่สิ่งดีดีมากกว่า
วันนึงที่ต่างคนต่างโอเค ก็คงจะยิ้มให้กันได้อีกครั้ง

กับคนที่คิดถึง
ให้ห้ามความคิดถึงก็คงไม่ได้
แต่คิดถึงแล้วต้องไม่เศร้า คิดถึงต้องมีความสุขสิ
ถ้าคิดถึงแล้วร้องไห้ จะคิดถึงให้ตัวเองอ่อนแอทำไม
สุดท้ายการตัดใจ ไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำ
แต่บางเรื่องถ้ามันจำเป็นที่จะทำ ยังไงก็ต้องตัดใจ

                                    ''
                  บอกจะตัดใจเป็นร้อยครั้ง
          แต่เราดันไปตกหลุมรักครั้งแล้วครั้งเล่า