My Story​ #188 : ความทรงจำที่ดีเมื่อมีพ่อ

Hi, Dear steemian friends. How are you today?

---

---

.....(โพสที่ 280).....6/10/2019

.....สวัสดีค่ะเพื่อนๆ steemians ที่น่ารักทุกคน 😊😆 สบายดีกันมั้ยคะ......อีกเดือนกว่าๆก็จะสิ้นปีแระ วันเวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ เพื่อนๆเห็นด้วยมั้ยคะ....ผ่านไปปีแล้วปีเล่า ในช่วงชีวิตของคนๆนึง คงจะมีหลายๆเรื่องราวผ่านเข้ามา ทั้งเรื่องดี เรื่องร้าย เรื่องที่ทำให้สุขใจหรือทุกข์ใจ เรื่องที่อยากเก็บไว้เป็นความทรงจำ หรือเรื่องที่อยากจะลืม.....สำหรับบทความนี้จุ๋มขอเล่าเรื่องราวความทรงจำที่ดีเมื่อตอนที่พอยังอยู่

.....จุ๋มเป็นลูกคนกลางในสามคนพี่น้อง เติบโตมาในครอบครัวที่อยู่กันพร้อมหน้า พ่อ แม่ ลูก ในวัยเด็กตั้งแต่จำความได้ พ่อจะเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังทุกคืน.....ไม่มีหรอกหนังสือนิทาน พ่อนอนเล่าปากเปล่านี่แหละ เล่าอยู่ไม่กี่เรื่อง วนไปวนมา จนพวกเราจำได้ขึ้นใจ แต่เราสามคนพี่น้องก็ฟังกันไม่รู้เบื่อ เพราะพ่อเล่านิทานสนุกมาก เป็นแบบนี้ทุกคืน จนพ่อเลิกเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังเมื่อไหร่ จำไม่ได้เลย.....แต่นั่นก็คือความทรงจำที่ดีในวัยเด็ก ที่นึกขึ้นมาทีไรก็สุขใจ

.....พ่อคือครูคนแรก.....จุ๋มกับพี่สาวห่างกัน 3 ปี ก่อนที่จุ๋มจะเข้าโรงเรียน ตอนนั้นก็น่าจะอายุราวๆ 5 ขวบ ช่วงที่พี่สาวทำการบ้าน พ่อก็จะเรียกจุ๋มให้มาหัดเขียน หัดอ่านหนังสือไปด้วย พ่อทำโต๊ะเขียนหนังสือตัวเล็กๆให้ เป็นโต๊ะไม้ ขนาดๆเท่ากับโต๊ะญี่ปุ่น.....สำหรับเด็กวัย 5 ขวบ คงจำทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้หรอก แต่ความทรงจำตอนที่พ่อนั่งสอนหนังสือ ยังคงอยู่ในใจไม่เคยลืม

---

นกกินปลี คอสีน้ำตาล.....ภาพวาดฝีมือพ่อ

---

.....พ่อเขียนสวย และวาดรูปสวย ตามภาพด้านบน นกกินปลี คอสีน้ำตาล พ่อวาดไว้เมื่อปี 2518.....42 ปีที่แล้ว ก่อนจุ๋มเกิดซะอีก ใส่กรอบติดผนัง ตั้งแต่อยู่บ้านหลังเก่า เป็นภาพที่จุ๋มยังจำติดตามาจนถึงทุกวันนี้.....ผ่านไป 42 ปี ภาพวาดนี้ยังคงอยู่ ยังเก็บไว้อย่างดี.....เป็นผลงานอีกชิ้นของพ่อที่มีค่าทางใจกับลูกมากๆ

.....พ่อรักครอบครัว เป็นห่วงแม่และลูกๆตลอด เป็นคนขยัน ทำงานไม่เคยหยุด ทุกสิ่งที่พ่อทำ ที่พ่อสร้างไว้ เพื่อครอบครัว เพื่อลูก เผื่อไปถึงหลาน ท่านคิดว่ายิ่งมีลูกหลานหลายคน ก็ต้องสร้างไว้ให้เยอะ (หมายถึงสร้างเรือกสวนไร่นาอ่ะนะ)​ เพื่อต่อไปข้างหน้าพวกเราจะได้ไม่อด ไม่ลำบาก

---

---

บ้านของพ่อ

---

.....พ่อเป็นช่างไม้ฝีมือดี งานไม้ที่ลูกค้าสั่งทำทุกชิ้น พ่อจะทำออกมาด้วยความตั้งใจ ขัดแล้วขัดอีก เพื่อให้ได้ชิ้นงานออกมาดีที่สุด.....บ้านหลังนี้ บ้านของพ่อ ที่ท่านอยู่จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต บ้านไทยประยุกต์​ทรงใต้ถุน ที่พ่อออกแบบเอง จ้างงานเหล็กงานปูน ส่วนงานไม้เกือบทั้งหมดพ่อทำเอง และมีน้องชายร่วมฝีมือด้วย ไม้ชิ้นเล็กชิ้นน้อย เลื่อยเอง ขัดเอง ทำด้วยใจรัก จนประกอบออกมาเป็นบ้านหลังใหญ่ให้พวกเราได้อยู่ด้วยกันกว่า 10 ชีวิต....พวกเราจะดูแลบ้านของพ่อเป็นอย่างดี ให้ได้อยู่ชั่วลูกชั่วหลานเลยค่ะ

.....27 วันที่พ่อจากพวกเราไป แม้ตัวจากแต่ท่านยังคงอยู่ในใจของลูกเสมอ....ในบทความนี้เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งแห่งความสุขที่พ่อให้ไว้ เป็นความทรงจำที่ดีที่สวยงามเสมอ ภูมิใจทีุ่ดที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อ.....ลูกขอให้พ่อมีความสุขบนสรวงสวรรค์นะคะ

---

ดอกแฮปปี้เนส.....ดอกไม้แห่งความสุข

---

ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามค่ะ

Thank you all for your support and see you soon.

@piyamas(จุ๋ม)​