ได้เวลาเก็บผักขายแต่เกือบไม่ได้ขาย

สวัสดีค่ะเพื่อนชาว steemit ทุกคน เมื่อวานแป้งวุ่นอยู่ที่สวนทั้งวัน ฝนก็ตก ผักก็ต้องเก็บ เลยไม่ได้โพสต์ วันนี้เลยขอเอาเรื่องราวเมื่อวานมาเล่าให้ฟังละกันค่ะ....

หลังจากที่ 2 วันที่แล้ว หยุดไม่ต้องไปไร่ไปสวน เหตุไฉนเมื่อวานซึ่งเป็นวันรุ่งขึ้นต้องตื่นเช้าาด้วยละ เรื่องของเรื่องต้องเล่าเมื่อ 2วันที่แล้ว ลุงที่อยู่ถัดไป 3 หลังในหมู่บ้าน
ลุง : (แว๊นมอเตอร์ไซด์มาเชียว จะแว๊นมาทำไมบ้านก็อยู่แค่นี้😅😅) มีใครอยู่มัง
แป้ง : อยู่ค่ะลุงว่าไง
ลุง : ผักกวางตุ้งที่อยู่ในสวนโตยัง พร้อมเก็บได้ยัง มีคนจะขอซื้อเอาเยอะ
แป้ง : โอเคเลยค่ะ เดียวจัดการให้

ว่าแล้วก็ตกลงราคากัน และจำนวนอีกที นั้นแระที่มาที่ทำให้แป้งต้องนอนแต่ตี 4 ในวันต่อมาคือเมื่อวาน เพื่อเตรียมทำอาหาร ช้าเดียวจะไม่ทันส่งเค้า สู้ๆ เพื่อเงิน เอ้ยปากท้องดีกว่าดูดีกว่ามัง หลังจากกินอาหารเช้ากันเสร็จแล้วก็ออกเดินทางไปสวนกันเลย โดยแป้งขี้มอเตอร์ไซด์นำไปก่อน พ่อแม่และพี่ชายเอากระบะไป ไปถึงก็ลงมือเก็บผัก แล้วชั่งน้ำหนักให้ได้ขนาดตามที่ตกลง แล้วมัด ระหว่างที่เก็บผักก็มีน้องฝนมาเยี่ยมเป็นพักๆ ไม่ต้องมาเยี่ยมพี่บ่อยก็ได้พูดยังไม่ทันขาดคำน้องฝน มาเยี่ยมหนัก ถึงกระนั้นก็หยุดไม่ได้เดียวจะไม่ทัน ที่พีคไปกว่านั้นคือตาลุงข้างบ้านโทรมาหาเบอร์พ่อแต่บังเอิญแป้งเป็นรับพอดี
ลุง : คือว่าจะว่าอะรลุงไหม (แล้วก็เงียบเหมือรดูท่าทีเรา)
แป้ง : ว่าอะไรหรอค่ะ งง
ลุง : คือบอกพ่อเอ็งด้วยพอดีเค้าไม่เอาแล้วยกเลิก แล้วก็ขอโทษขอโพย
แป้ง : อึ้งไป 10 วิ พูดอะไรไม่ออกนึกอะไรไม่ทัน ได้แต่พูดค่ะๆ (จนตาลุงข้างบ้านตีเนียนและวางหูไป)

พอบอกพ่อตอนแรกก็โกรธกัน แต่ทำไงได้ กลัวเสียลูกค้า เพราะลุงข้างบ้านปกติแก่ก็จะสั่งผักกับแป้งเป็นนายขายต่ออีกทีประจำ เลยไม่อยากผิดใจกัน สรุปผักที่เก็บมาก็คงหนีไม่พ้นนางแแงไปขายที่ตลาดอีกตามเคย และเก็บไว้กินบางส่วน

บรรกาศสวนแป้งค่ะ

แล้วนี้ผักที่เก็บและจะเก็บค่ะ

ขนผักขึ้นรถเพื่อจะเอ่ไปขายในตลาด ดีที่เก็บยังไม่ค่อยเยอะ

ขอบคุณทุกโหวตและการติดตามนะค่ะ