เฝ้าดูจิต

สวัสดีค่ะเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่าน วันนี้ เป็นวันอาทิตย์เป็น ที่ลูกสาวคนเล็กไม่ต้องไปโรงเรียน ก็เลยตื่นสาย กันหน่อยค่ะ รู้สึกตื่นตัวได้ยิน
มีรถ มาเก็บขยะหน้าบ้าน ก็เลย ไม่อยากจะลุกจากที่นอนก่อนนอนคิดปรุงต่อไปว่า
จะขึ้นก็ ขี้เกียจนอนต่ออีกนิดดีกว่า ไม่อยากจะลุกหรือเอาสายตาไปมอง ที่นาฬิกา ด้วยซ้ำ ทำให้จิตเริ่มว่างเริ่มปรุงต่อในเรื่องราวที่กระทบมาเมื่อวานเช่นเรื่องข่าวสารที่ไปอ่านมาหรือฟังมาในแต่ละเรื่องเก็บมาปรุงต่อหมดทุกเรื่องกว่าจะดึงสติกลับมาเสียเวลาเป็นชั่วโมงชั่วโมงที่คำว่าคิดจะนอนต่ออีกนิดต้องมาปรุงเรื่องที่กระทบมาจริงๆด้วยจิตนี่ละเอียดอ่อนจริงๆสำหรับฉัน.......
ฉันนอนและคิดใคร่ครวญว่า ตื่นเช้ามาในวันนี้ฉันจะไม่เข้าไปดูอะไรที่ ไม่มีประโยชน์ดีกว่าพอเราไปรับเรื่องราวเหล่านั้นอย่างน้อยเราก็นำมาปรุงต่ออย่างแน่นอน
คิดต่ออย่างแน่นอนเหมือนฉันในเช้านี้คิดว่าจะพักผ่อนต่อแต่ จิตดวงนี้ มีเรื่องก็ไหลวนมาให้คิดอยู่ตลอดเวลา... รู้สึกมีเรื่องคิดกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องไม่ใช่เรื่องของตัวแค่เรื่องไปกระทบมาในมุมต่างๆ เข้ามากระทบทาง หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ แค่นี้....แต่...กว่าจะหลุดมาจากความคิดได้นานพอสมควรค่ะ
ก็เคยคิดเหมือนกันว่าวันๆ นะคะว่าถ้าจะไปรู้เรื่องของใครใคร ขนาดเรื่องของตัวเองวันๆก็มีเรื่องให้คิดและทะเลาะกับตัวเองห้ามใจตัวเองตลอดเวลาเหมือนกันอันนี้ถูกอันนี้ผิดอันนี้ใช่อย่างนั้นไม่ใช่จิตของเราเองมันเหนื่อยเหลือเกินวันๆ กับความคิดของตัวเองที่เล่นผ่านเข้ามา
แล้วจะให้ไปรู้เรื่องราวของคนอื่นอีกหรือ
เรื่องของตัวเองในแต่ละวันก็เอาตัวแทบไม่รอด กว่าจะรู้ผิดรู้ถูกกว่าจะรับได้ในแต่ละวันมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายกับจิตของตัวเราเอง
และความคิดของตัวเองที่ไหลผ่านในแต่ละวันเพราะมันไม่เที่ยง
ฝึกไปเรื่อยๆ ดูจิตไปเรื่อยๆ

สวัสดีค่ะ