"มหาแดง"คำกลอน

in #thai6 years ago (edited)

จะกล่าวถึงเรื่องนี้มีอยู่ว่า
ท่านมหาผู้ปราดเปรื่องเรืองวิถี
มาอาศัยอยู่กรุงใหญ่จนได้ดี
ได้เป็นที่นับถือเลื่องลือนาม

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ก็เช่นเคยนะคะ วันนี้ฉันได้นำเอาเรื่องราวที่มีคติสอนใจมาให้เพื่อนๆได้ฟังกัน ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ฉันชอบมาก ฟังทีไรร้องไห้ทุกทีเรียกว่า"น้ำตาอยู่หม่อ"555หรือพูดเป็นภาษากลางก็บ่อน้ำตาตื้นนั่นเอง สำหรับเรื่องนี้ ฉันฟังจบแล้วเลยนำมาแต่งกลอนค่ะ ซึ่งการแต่งกลอนก็จะไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่ ดูเหมือนว่าจะแต่งยากกว่า"นางปฏาจารา"เสียอีก คงไม่เป็นไรเนาะ มือใหม่หัดแต่ง555 เนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไรนั้น เชิญตามมาเลยนะคะ

20180506_120143.jpg

จะกล่าวถึงตายายอยู่ในบ้าน
สุขสำราญปรีดิ์เปรมเกษมศรี
มีลูกอยู่สองคนจนหลายปี
คนผู้พี่จึงบวชเรียนเพียรวินัย

สองตายายทำนาหน้าหมองคล้ำ
ตัวก็ดำหน้าก็หมองไม่ผ่องใส
ส่วนลูกสาวกำลังเพลินเจริญวัย
ถึงยากไร้แต่น้ำใจหาใครเกิน

คนผู้พี่ไปบวชเรียนในเมืองหลวง
วันปีล่วงเนิ่นนานจนคนสรรเสริญ
จะได้เลื่อนเป็นมหาพาจำเริญ
คนมีเงินเขาบูชาศรัทธาจริง

จะก่อสร้างทำอะไรขอให้บอก
คนร่ำรวยเขาจะออกให้ทุกสิ่ง
เพราะศรัทธาที่มีให้ไม่ประวิง
ได้ทุกสิ่งที่มหาจะว่าไป

ส่วนพ่อแม่อยู่บ้านมานานแล้ว
สิ้นวี่แววมหามาถามไถ่
คงจะยุ่งกับการเรียนหรืออย่างไร
ลูกจึงไม่ส่งข่าวมาหาแม่เลย

อยู่ต่อมาจึงทราบข่าวจากชาวบ้าน
รีบลนลานเร็วไวไม่นิ่งเฉย
ปรึกษากันกับลูกสาวเจ้าทรามเชย
จะเอื้อนเอ่ยวาจาว่าอย่างไร

ส่วนลูกสาวส่งเสียงแจ้วแล้วยิ้มแฉ่ง
หลวงพี่แดงจะเลื่อนยศหรือฉไน
แสนยินดีเริงรื่นชื่นหัวใจ
ชวนมารดาเร็วไวไปเมืองกรุง

ตอนกลางคืนดีใจล้นจนไม่หลับ
กระส่ายกระสับคิดถึงพี่จนเกือบรุ่ง
คิดถึงคราวพี่มาจากเมืองกรุง
น้องยังปรุงทำกับข้าวเอาไว้รอ

พี่ต้องการเงินใช้ไว้ศึกษา
น้องก็หารับจ้างอย่างจดจ่อ
ถึงลำบากมากมีไม่รีรอ
เพียงแต่ขอให้พอใช้ในการเรียน

พี่เคยบอกภูมิใจในตัวน้อง
คอยประคองรักใคร่ไม่แปรเปลี่ยน
จนพี่จบจุดมุ่งหมายในการเรียน
จะได้เลื่อนเป็นมหาน่ายินดี

ครอบครัวเรายากจนทนเอาหน่อย
พี่ยังคอยปลอบใจไม่หมองศรี
ทั้งพ่อแม่ครอบครัวเราเฝ้ายินดี
เฝ้ารอพี่กลับมาหาก็ช้านาน

จนวันนี้มีคนเขาพูดว่า
พี่มหาจะเลื่อนขั้นให้ฝันหวาน
พี่คงจะดีใจได้พบพาน
คนทางบ้านจะไปเยี่ยมเตรียมใจรอ

เสียงไก่ขันตะวันรุ่งสะดุ้งตื่น
โอ้เมื่อคืนเผลอหลับไปยามใดหนอ
รีบปลุกเอาสองราอย่ารีรอ
ประเดี๋ยวก็ไม่ทันรถเดี๋ยวอดไป

พ่อกับแม่ดีใจหาใดเหมือน
จะได้เยือนเมืองสวรรค์อันกว้างใหญ่
ลูกมหาเห็นคราวนี้คงดีใจ
จะรีบไปให้เห็นเป็นบุญตา

ทั้งหอบหิ้วชะลอมพร้อมของใส่
ของชอบใจเอาไปให้ท่านมหา
เพราะอาศัยอยู่ตามดินถิ่นท้องนา
ใส่เสื้อผ้าก็เก่าไปไม่ชวนมอง

พอมาถึงเมืองหลวงอันกว้างใหญ่
พ่อแม่ลูกดีใจไม่มัวหมอง
มองเห็นวัดงดงามตาน่าชวนมอง
คอยสาดส่องสายตาหาลูกชาย

เห็นสามเณรรูปหนึ่งซึ่งยืนอยู่
อยากจะรู้ท่านมหาอยู่ที่ไหน
สามเณรไม่ละเลยเอ่ยออกไป
หลวงพี่ไซร้กำลังคุยลุยเรื่องงาน

ท่านสามคนดูเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า
เดินทางมาจากไหนให้กล่าวขาน
พอรู้เรื่องจึงพามาไม่ช้านาน
ให้ได้พบอาจารย์สมดั่งใจ

พอมาถึงจึงเคาะประตูก่อน
อาจารย์ว่ามีเรื่องร้อนหรือฉไน
ถ้าไม่มีให้รอก่อนอย่าร้อนใจ
เราปรึกษาท่านผู้ใหญ่ไม่ว่างเลย

สามเณรไม่รอช้ามาบอกเล่า
ถึงเรื่องราวความเป็นจริงไม่นิ่งเฉย
คอยดูแลเอาใจใส่ไม่ละเลย
จึงเอื้อนเอ่ยไปพักหน่อยเดี๋ยวค่อยมา

สามเณรดูแลคนแก่เฒ่า
ให้กินข้าวอาบน้ำตามประสา
เสร็จเรียบร้อยจึงไปรับพากลับมา
ถึงกุฏิท่านมหาร่าเริงใจ

ทีนี้ฉันจะมาแปลแบบคร่าวๆเลยนะคะ
มีครอบครัวหนึ่ง อยู่ในถิ่นชนบท ครอบครัวนี้มีกันอยู่4คนคือพ่อ แม่และลูกอีก2คนค่ะ ลูกทั้ง2คนต่างก็ว่านอนสอนง่าย กตัญญูรู้คุณ พอลูกโตพอบวชได้ ก็เลยจัดพิธีบวชเรียบร้อย ลูกชายชื่อแดงค่ะ พระแดงก็สนใจในการเรียน หมั่นอ่านเขียนอยู่เป็นประจำ จนมีวาสนาได้ไปเรียนที่กรุงเทพ พ่อแม่และน้องต่างก็พากันดีอกดีใจหละค่ะ พยายามมหาเงินส่งให้เรียน ก็ถึงว่าเเหละค่ะ...คนบ้านนอกเรา กว่าจะหาเงินมาได้แต่ละบาทเนี่ย...ถ้าเหงื่อไม่ออกก็ยากอยู่ อาชีพหลักของคนบ้านนอกก็คือทำนาค่ะ เหลือกินก็เอาไว้ใช้พอได้ซื้อของใช้ในชีวิตประจำวัน ลูกชายแกเรียนเก่ง พ่อแม่ก็ทุมเทสุดตัว น้องสาวก็ไปหารับจ้างและใช้จ่ายอย่างประหยัด ถ้าเดือนไหนได้เงินไม่เยอะก็อดบ้างอิ่มบ้าง แม้แต่สบู่ก็ไม่กล้าซื้อมาใช้เพราะกลัวจะไม่มีเงินให้พี่ ส่วนพ่อกับแม่ก็ขายไร่ขายนาจนไม่เหลืออะไร หวังจะส่งเสียให้ลูกร่ำเรียนเป็นเจ้าคนนายคน เพราะคนบ้านนอกจะ"สะออน"(ชื่นชม)เจ้าใหญ่นายโต ลูกชายก็ตั้งใจเรียนเป็นอย่างดี ต่อมาได้รู้จักกับคนใญ่คนโต เขาจึงอุปถัมภ์ค้ำชูจนมหาแดงเรียนจบ ซึ่งในระยะนี้จะไม่ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมครอบครัวเหมือนแต่ก่อน พอดีลูกสาวได้ข่าวจากคนที่ไปทำงานอยู่กรุงเทพซึ่งกลับมาเยี่ยมบ้าน ก็รีบวิ่งแจ้นมาบอกพ่อกับแม่ บอกว่าพี่ชายจะได้เลื่อนขั้นเป็นมหา ทำให้ทุกคนปลาบปลื้ม ยินดีปรีดาเป็นอย่างมาก

พอกินข้าวเย็นเสร็จก็พากันวางแผนเดินทางไปกรุงเทพด้วยความตื่นเต้นและดีใจ ดึกพอสมควรจึงแยกย้ายกันเข้านอน ทุกคนต่างก็นอนไม่ค่อยหลับด้วยความตื่นเต้น พอรุ่งเช้าก็พากันออกเดินทาง เป็นธรรมดาของคนบ้านนอกค่ะ ถ้ารู้ว่าคนที่เราจะไปหาชอบกินอะไร ก็จะหาไปฝาก เช่นเดียวกันกับครอบครัวนี้ ที่เตรียมของโปรดไปให้มหาแดง ต่างก็พากันหิ้วชะลอมอิรุงตุงนังไปหมด
ออกเดินทางตั้งแต่เช้า พอถึงจุดหมายก็ใกล้ค่ำ
พอดีมองเห็นสามเณรรูปหนึ่ง ทั้ง3จึงเดินเข้าไปหาและถามถึงมหาแดง สามเณรจึงพาไปพบ พอไปถึงก็เคาะประตูตามมารยาทค่ะ แต่มหาแดงกำลังคุยกับญาติโยมเรื่องการจัดงานอยู่ จึงบอกให้เณรรอก่อน เณรน้อยเห็นว่าทั้ง3พึ่งเดินทางมาถึงคงจะเหนื่อย จึงพาไปอาบน้ำอาบท่ากินข้าวกินปลาให้เรียบร้อยเสียก่อน จากนั้นจึงพามาหามหาแดง พอดีเณรน้อยเห็นท่านนายพลเดินออกมา จึงวานให้ท่านนายพลเรียนมหาแดงด้วย พอมหาแดงได้ยินว่ามีคนมาหาก็เข้าใจว่าเป็นพวกคนรวยจะมาช่วยงาน จึงสั่งให้เข้ามาได้

เรื่องราวกำลังเข้มข้น "มหาแดง"จะจบลงเช่นไร โปรดรอฟังตอน2ซึ่งเป็นตอนอวสาน ก่อนจากกันขอนำเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆมาฝากเพื่อนๆกันค่ะ สำหรับใครที่นอนไม่ค่อยหลับในตอนกลางคืน กระสับกระส่ายพลิกไปพลิกมา เปลี่ยนท่านอนแล้วก็ยังไม่หาย เขาบอกว่าให้ใช้สบู่ก้อนใหม่ไปวางไว้ใต้ที่นอนค่ะ แต่ต้องเปลี่ยนก้อนใหม่ทุกเดือน ลองทำดูนะคะ ฉันเองก็จะลองทำวันนี้เลย เพราะก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน โพสต์นี้เอาไว้แค่นี้ก่อนนะคะ ขอให้ทุกท่านจงมีสุขภาพแข็งแรงกันทุกคน สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะ

ขอบคุณทุกๆกำลังใจและการติดตามนะคะ ทักมาพูดคุยกันนั่นคือกำลังใจที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกๆท่านในชุมชนของเราค่ะ

.

Sort:  

ยังนอนหลับดีสบายจนสายเลยค่ะ 555😁😁

😅😅😅

เขียนเรื่องเล่าได้ดีมากเลยคุณพี่นาง เจี๊ยบอ่านจนเพลินเลยค่ะ 😁😊😍

ขอบคุณจ้ะเจี๊ยบ มือใหม่ก็ตะกุกตะกักอยู่ แต่ใจชอบ😅😅😅

ดีจริงครับ เหมือนไปอยูใน่เหตุการณ์เลยครับ😊

ขอบคุณค่ะ 😊😊

Coin Marketplace

STEEM 0.37
TRX 0.12
JST 0.040
BTC 70162.45
ETH 3540.43
USDT 1.00
SBD 4.79