กั๊กไม่กั๊ก

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ที่น่ารัก ชาว steemit & busy,

วันนี้อากาศร้อนแรงมาก ๆ ที่เกาะพะงัน หลังจากหมดมรสุมจากพายุฝนเข้ามาเมื่อปลายเดือนเมษายน ลามมาถึงวันที่ 2-3 พฤษภาคม ตอนนี้ก็มีแต่แดดกับแดดค่ะ ฟ้าใสสวยงาม วินี้ไม่ต้องไปตากแดดทำผิวแทนเลยค่ะ แค่ขี่มอเตอร์ไซต์ไปกลับท้องศาลา ที่พัก ก็ประมาณ 15 นาทีต่อเที่ยว ก็ได้ผิวเข้มสั่งได้ดั่งใจเลย 555

วันนี้ร้อนแรงมากเลยค่ะ พระอาทิตย์ส่องแสงได้จัดจ้านสุด ๆ

ช่วงนี้เกาะพะงันเข้าสู่หน้าโลว์ซีซั่นอย่างแท้จริง นักท่องเที่ยวเริ่มมาบางตา ร้านรวงต่างๆ บางที่ก็ทยอยปิด เพราะเจ้าของก็ไปเที่ยวหลังจากเปิดตลอดหน้าไฮ ให้ลูกน้องได้พักผ่อนกันบ้าง แต่รีสอร์ทของวิกับยานนิคก็เปิดตลอดค่ะ มีไม่มีลูกค้าเราก็ต้องอยู่โหมดแสตนบายไว้ก่อน เผื่อได้ลูกค้าบุ๊คแบบนาทีสุดท้ายหรือวอคอินเข้ามา ก็สามารถเปิดห้องขายไปได้ค่ะ แล้วร้านเสื้อผ้าวิก็เปิดตลอดเช่นกัน เพราะเสื้อผ้าไม่ได้บูดเน่า แล้วที่วิสั่งมาก็เป็นเสื้อผ้าแนวแฟชั่นต่างประเทศ ก็ไม่ค่อยตกยุคเท่าไหร่ อีกอย่างลูกค้าเป็นขาจรมากกว่าขาประจำก็จะดูมาเสื้อผ้าวิดูไม่เก่าหรือไม่มีแบบใหม่ๆ เข้ามา 555 ตอนนี้ก็ทยอยสั่งซื้อเสื้อผ้ามาแต่ไม่มากเท่าตอนหน้าไฮซีซั่น เน้นสั่งทีละน้อยแต่เอาหลาย ๆ แบบมากกว่าค่ะ ดังนั้นธุรกิจที่ทำตอนนี้ก็ไปเรื่อยๆ ค่ะ สำหรับวินิยามการอยู่รอดในการทำธุรกิจที่เกาะพะงันในช่วงหน้าโลว์ซีซั่น คือ ขยัน อดทน เปิดทุกวัน ไม่กดดันตัวเอง วันนี้ขายได้ก็ดี ขายไม่ได้ก็ไม่เป็นไร มาเขียนหาเงินใน steemit ไปก่อน 555 (เกี่ยวกันไหม)

วันนี้วิเลิกงานเร็วค่ะ เจ้านายบอกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยมีงานให้ทำ ให้กลับบ้านได้เร็วขึ้น เย้ๆ ดีใจ 555 เอ๊ะ อารมณ์ขี้เกียจไหมเรา ไม่ใช่ๆ ก็เจ้านายให้กลับบ้านก่อน ก็ต้องทำตามคำสั่งซิค่ะ ไม่รอช้ารีบบึ่งรถกลับบ้านมานั่งเฝ้ารีสอร์ทแทน จะได้มีเวลามาเขียน steemit เร็วขึ้น เมื่อคืนแอบเกเรไม่ได้ลงโพส เพราะแอบมึนๆ มาร์การิต้าไป 2 แก้ว เลยหลับปุ๋ยข้างเมียรักไปเลย เดี๋ยวนี้น้องเมียน่ารักค่ะ ยอมนอนค้างคืนกับวิและสามีแล้ว แต่ก่อนชอบออกไปนอนข้างนอกประจำ ตอนนี้ยอมอยู่ถึงเกือบรุ่งเช้า วิกับสามีก็กำลังหาทางให้คุณนายอยู่กับเย้าเฝ้ากับเรือนมากกว่าเดิม ว่าจะไปสมุยช่วงกลางเดือนนี้ค่ะ ไปหาซื้อที่ให้แมวปีนเล่นแล้วมีบ้านให้นอน วิก็เรียกไม่ถูกหวังว่าซื้อมาแล้วคุณนายจะยอมตะเกียกตะกายขึ้นไปนอนแอบเล่นนะคะ ไม่งั้นซื้อมาเสียดายของแย่ ก็ต้องรอดูกันต่อไปค่ะ

เมื่อคืนวิออกไปทานอาหารเม็กซิกันอีกแล้วค่ะ แต่ร้านนี้เป็นร้านใหม่พึ่งเปิดได้แค่ 3 เดือน รสชาติอาหารถูกปากค่ะ มีความเป็นเม็กซิกันจริงๆ ถึงจะเป็นสาวไทยทำเองก็เถอะ อร่อยค่ะ เพราะถ้ายานนิคยอมกลับมาทาน 2-3 ครั้งต่ออาทิตย์แสดงว่าอร่อยใช่ได้ แต่ตอนนี้น้องเค้าเปิดได้ไม่นาน บรรยากาศร้านก็จะเงียบๆ เหงาๆ คนไม่ค่อยมี เพราะน้องมาเปิดไม่ใช่ในแหล่งชุมชนเท่าไหร่ ถึงจะมีรีสอร์ทหรือบังกะโลอยู่ใกล้ ๆ แล้ววินี้ก็เป็นคนประเภทถ้าเห็นหน้าแล้วถูกใจ เพราะดูหน่อยก้านน้องผู้หญิงคนนี้พูดจาคล่องแคล่ว ทำอาหารเก่ง ทำเครื่องดื่มค๊อกเทลก็ได้ ถึงจะไม่ใช่ระดับว้าว แต่ก็ดื่มได้อร่อย ได้เมาค่ะ 555 ก็ได้ความว่าน้องเค้าเป็นคนอุดรธานี แต่ก่อนน้องทำงานออฟฟิศนะค่ะ ทำอยู่ที่แท่นขุดบ่อน้ำมัน น้องบอกงานก็ได้เงินดีแต่ไม่ได้สุขภาพเลย เพราะต้องทำงาน 12 ชั่วโมง นั่งเฝ้าหน้าคอมพิวเตอร์ 2-3 ตัว ทำให้มีปัญหาที่หลังเป็นกล้ามเนื้อหลังอักเสบ โรคที่คนทำงานออฟฟิศชอบเป็นกัน (ออฟฟิศซินโดรม) น้องบอกว่าเดินไม่ได้ไปหลายเดือนเลย ก็เลยคิดว่าจะทำอย่างอื่นหนีงานประจำ เค้าก็เลยไปเที่ยวทุกเกาะในไทย แล้วก็มาได้เกาะพะงันเป็นที่พักพิงและทำงานไปด้วย อยู่มาได้ 3 ปีแล้วค่ะ แล้วก็มีครอบครัวมาอยู่ด้วย เพราะพี่สาวได้แฟนเป็นฝรั่งอยู่เกาะพะงันเช่นกัน (วินี้คุยไม่ถึง ชั่วโมงรู้ไปหมด 555 ไม่ได้อยากเสือกเรื่องชาวบ้านนะคะ) วิชอบที่น้องเค้าเป็นผู้หญิงที่ดูกระฉับกระเฉง ดูไม่หน่อมแน้มดีค่ะ อีกอย่างเค้าสอนหลานสาวดีมากค่ะ หลานอายุแค่ 12 ปี แต่ให้ช่วยเสิรฟ์อาหาร ล้างจาน เตรียมของไว้ทำอาหาร คือน้องเค้าบอกว่า ถ้าหลานเค้าอยากได้เงินก็ต้องช่วยทำงาน ไม่งั้นก็เอาแต่เล่นแท็บเล็ต เค้าบอกหลานว่าให้ทิปเธอหมดเลยนะ แต่เธอต้องช่วยเก็บกวาดล้างจาน เห็นแล้วประทับใจค่ะ เพราะน้องหนูดูตั้งใจทำงานมากเลยค่ะ ถึงไม่ได้ภาษาอังกฤษ เพราะพึ่งย้ายจากอุดรบ้านเกิดมา แต่ถ้าเค้าได้ทำงานไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเค้าก็พูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ เด็กจะเรียนรู้ภาษาได้เร็วกว่าผู้ใหญ่ค่ะ ยิ่งถ้ามีเงินมาเป็นแรงกระตุ้นยิ่งมีแรงเรียนรู้เข้าไปใหญ่ วิเลยคิดว่าน้องผู้หญิงคนนี้สอนหลานได้ดีให้หลานรู้จักทำงานแต่ยังเด็ก โตขึ้นจะได้รู้จักถึงความรับผิดชอบและภูมิใจที่ได้หาเงินใช้เองแต่ยังเล็ก

อาหารที่ทานวันนี้ สำหรับวิเป็นข้าวสไตล์เม็กซิกัน ก็จะเน้นพวกมะเขือเทศสด อโวคาโด้ ครีมเปรี้ยว ถั่วแดง ชีส ไก่ แต่วิบอกให้น้องใส่ข้าวนิดเดียวเพราะจะมากเกิน ทานไม่หมดเสียดายของอีก ส่วนยานก็บูริโต้ไก่ (ฺChicken Burrito) คล้ายๆ คิมบับนี้แหละค่ะ ชิ้นเดียวอิ่มรู้เรื่องกันไปเลย

อย่างที่วิได้บอกไปแล้ว ว่าร้านน้องเค้าค่อนข้างจะเงียบเหงา เพราะพึ่งเปิด ที่สำคัญน้องเค้าก็ยังไม่รู้เรื่องการทำการตลาด โดยเฉพาะกับชาวต่างชาตินักท่องเที่ยวจะให้เค้ารู้จักร้านได้รวดเร็วได้ยังไง วิก็เลยแนะนำน้องเค้าเลยค่ะว่า TripAdvisor สำคัญมากๆ ประหนึ่งคำภีร์ไบเบิลของนักท่องเที่ยว วิก็อธิบายให้น้องเค้าฟังว่าเว็บไซต์นี้คืออะไร มีประโยชน์ยังไง นักท่องเที่ยวถ้าเค้าอยากรู้ว่ามีร้านอาหารอะไรดีๆ บนเกาะพะงัน เค้าก็จะเข้าไปเช็คดูใน TripAdvisor กันหมดแล้วค่ะ

วิว่าอาหารน้องเค้าอร่อย แล้ววิก็อยากจะแนะนำสิ่งดีๆ ให้กับเค้า ที่มีประโยชน์กับธุรกิจ วิไม่ได้ให้เงินน้องเค้า วิคิดว่าการช่วยเหลือให้ข้อมูลกันแล้วทำให้เค้ามีหนทางในการทำให้ธุรกิจเค้าเติบโตเป็นสิ่งที่วิชอบนะค่ะ เราช่วยเหลือกันไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องเงินทองเสมอไป น้องเค้าก็ดีใจใหญ่เลยค่ะ เค้าบอกจะรีบถามพี่สาวก่อนว่าถ้าจะทำแบบที่วิกับยานนิคแนะนำได้ไหม วิก็หวังว่าพี่สาวกับพี่เขยจะเห็นด้วยนะค่ะ เพราะว่ามันมีประโยชน์จริงๆ เว็บไซต์นี้ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าไปทานใหม่ แล้วจะไปอัพเดทดูว่าน้องเค้าได้ทำหรือยัง 555 ต้อง follow up กันหน่อย

เอาไปเอามา วิว่าวิเป็นคนไม่หวงข้อมูลนะค่ะ ยิ่งเราให้ข้อมูลที่มีประโยชน์กับคนมากๆ เราก็ยิ่งได้ประโยชน์กลับมา เพราะบางทีบางคำถามที่เค้าถามเรา เราไม่รู้ เราก็จะได้ศึกษาค้นคว้า อีกอย่างวิจำตอนที่ตัวเองเริ่มทำธุรกิจให้ตัวเองใหม่ๆ ทั้งรีสอร์ทหรือร้านเสื้อผ้า วิก็ไม่ได้มีใครมาให้ข้อมูลอะไรเด็ดๆ ดี ๆกับเรามากนัก เราถึงรู้ว่ามันค่อนข้างจะเหนื่อยและยากในการเริ่มต้น พอวิเจอใครที่คล้ายๆ วิช่วงแรกๆ ที่ทำธุรกิจ วิก็อยากจะช่วยเหลือ ด้วยการให้ข้อมูลที่น่าจะดีสำหรับเค้า แต่ถ้าเค้าไม่สนใจไม่รับฟัง เราก็ไม่บังคับไม่โกรธ เพราะทุกคนก็มีความคิดเป็นของตัวเอง วิชอบทำอะไรที่วิสบายใจที่จะทำ ถ้าช่วยใครแล้วเราสบายใจที่จะช่วย วิก็ยินดี แต่ถ้าช่วยไปแล้ว เรามานั่งโวยวายทีหลัง วิเลือกที่จะไม่ช่วยตั้งแต่ต้นจะดีที่สุด สำหรับทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ

วันนี้ขอลาไปก่อนนะคะ ไม่รู้วันนี้จะไปทานข้าวที่ไหน ก็ต้องตามใจสามีค่ะ เพราะคุณชายเวลาถามวิว่าจะไปกินที่ไหน พอวิตอบไปว่าจะกินร้านนี้ เธอก็จะไปอีกร้านแทน 555

ขอบคุณค่ะ

วิ