KAYNAK-1

Kaliteyi aslında bir televizyon ekranlarında almış gibi hissediyorum. Çocukken o evleri görerek, uşakların buz atıp getirdiği limonatayla hissetmişim galiba. Aslında paranın çokluyla bildim gibi geliyor, bana yaşamın güzelliği. Sonuçta ne kadar param olursa o kadar rahat bir şekilde yaşarım. Rahatlıkla kaliteyi karıştırıyorum sanki. Sürekli param çoğaldıkça yaşam kalitemin arttığını hissediyorum.Onun içinde çok çalışıyorum, çalışıyorum, çalışıyorum. Hiçbir işi önemsemeden daha çok kazandıran işleri seçiyorum. Zamanında büyüklerimizde bunun için yönlendirmedi mi bizi ? Neden bilmiyorum , dünyanın parası da geçse elime, işimi sevmiyorum. İşte iken zamanım boşa gidiyormuş gibi hissediyor, işte iken her boş geçirdiğim zaman benim en iyi zamanım o zamanmış gibi geliyor. Aklımı işte unutup evde çalışıyorum. Maaş günü tüm gücü elimde bulundurarak adımlarımı atıyorum. Ayın günlerini kuş gibi tek tek bırakmasıyla, o gücü eriyip bitiriyorum. Sonunda o güçten eser kalmıyor ,bütün kalitem o paranın cebime girdiği ilk hafta bitmiş oluyor. Sonrasında bir hiç olup çıkıyorum. Yada o bir haftayı bile yaşamadan kalitem cebimdeki para edasıyla, gözüm kapalı geziyorum. Doğrumu benim bu şekil de yaşamam kaliteyi, sürekli para da arayıp durmam. Belki de çocukken çizdiğim resim gibi tekrardan çizmeliyim. Gerçi para getirmez ki en ünlü ressamlar bile yaşarken kazanamamışlar ben mi kazanacağım. Sonrasında tekrar para peşinde koşuyorum hayat standartlarımı buna göre şekillendiriyorum.

KAYNAK-2

Yanlış Bir şey olduğunu hissediyorum ne? Acaba yanlış bir standartta mı ilerliyorum ?

...zaman geçiyor ve ömrümü sadece para kazanmak için çalışarak buluyorum. Yatakta canımı verirken hemde. Ömrümün sonun da son nefesimi verdim verecem. O anda kendime ne kadar acıdığımı hissediyorum. Hayatımı keşkelerle dolu bir hayat yaşamışım. Ömrümde harcayamadığım paralarla ısınmak istiyorum ama yapamıyorum. Üşüyorum üstümdeki battaniye yetmiyor gerçi birine seslenip yardım isteyecek gücüm bile yok. Sadece acı veren bir geçmiş aklımda dönüp duruyor.

KAYNAK-3

Çocukluğumdan başlayarak ne yapsam diye düşünüyorum. Elime verilen oyuncakların sınırıyla değil de, terliği elime alıp duvarı masayı yol yaparak sürmek isterdim.Tarağı bebeğim yapıp, terliği yatak yapmak ninni söyleyerek uyutmak isterdim. Daha da büyüdüğüm de, o kadar çok ders çalışmak veya aylak aylak takılmak yerine ,çok seveceğim işi bulmak ister.O İşte yaşadığım süre içerisine sığdıracak bir resme imzamı atardım. Öyle bir atardım ki ders çalışmamın kalitesini de arttırır aylak aylak geçmemi dünya turuna çevirirdi. Dünyanın en zengini olmak için uğraşmaz ,şu anın en zengini olmayı hedeflerdim. Kaliteli yaşadığımı göstermek için A marka araba,elbise,telefon gibi gösteriş yapabileceğim bir şeyden ziyade hayatta ne başardığımı koyardım. Başarım belki Dünyanın kudreti değilde 6 saat uyumam olur, gözleri görmeyen birinin yaya geçidinden karşıya geçirmem olur, belki de küçük bir çocuğa cesaretlendirebilecek bir söz veya bir sakız olurdu.

KAYNAK-4

Belki de yaşamımın kalitesini işimden zevk alarak cevremdekilere yardım ettiğimdeki huzurumla, kendimi bilgilendirerek, bir yemeği fazla yapmak yerine kendime yetecek kadar yaparak, cebime fazladan para değilde kendime yetecek kadar para olmasıyla kaliteli yaşardım. Yani ektiğim tohum kadar ürün alarak yaşarım. Kaliteli yaşamı paraya sahip olarak değilde yaşadığım zamanın değerini bilerek şu küçük zaman dilimini doldururdum.

Okuyum zaman harcıyan herkese teşekkür ederim