Doctor'dan az yazılmış hikaye

İngiltere 2034 yılında, olası bir savaş durumunda güvenebileceği sayıda asker bulundurma amacıyla 30 yaşına gelmiş her erkeği on yıllığına dondurma kararı aldı. İngiltere'de yapılan bu uygulama kısa sürede dünya geneline yayılmış ve tüm devletler kendi donmuş ordusunu yaratmıştı.

_kaynak

Ülkeler, nüfus ve maddi imkanlar doğrultusunda süreci kendilerine göre ayarlamıştı. Türkiye'de bu proje 5 yıllık donma süreleri ile uygulanıyordu. İlk uyuyanlar ise henüz uyanmıştı.

Tolga yaşadığı stres nedeniyle ailesiyle sürekli gerginlik yaşıyordu. Yedi ay sonra buza girecek ve beş yıl boyunca dünyada olup bitenlerden bir haber uyuyacaktı. Bu süre zarfında kendisinin aksine ailesinin hayatı devam edecekti. Döndüğünde onları daha yaşlı bulacak belki de bulamayacaktı. Yıllarca küçük kız kardeşim dediği insan kendisiyle aynı yaşta olacaktı.

Evdeki gergin ortam sebebiyle her şey tartışma konusu olmaya başlamıştı. Tolga ise bu duruma daha fazla dayanamayıp evi terk etti.

Muğla'ya arkadaşının yanına doğru yola çıktı. Hızlı tren ile Ankara'dan 3 saat sürüyordu. Biletinde yazan koltuğu bulup oturdu. Kafasında kurduğu olası senaryoların ve buza girmesine 7 ay kala ailesini terk etmesinin etkisiyle gözleri dolmuştu. Huzursuz hissediyor ama kararından vazgeçmiyordu. Çenesinde duyduğu garip acı ona ağlamasını söylese de ısrarla reddediyordu. Eliyle yüzünü sertçe ovuyor ve kendiyle olan kavgasından galip ayrılmaya çalışıyordu.

Bir süredir Tolga'nın bu halini izleyen Damla, kendi koltuğundan kalktı ve Tolga'nın yanına oturdu. Emniyet kemerini uyarı ışığı yandı. Gözü rahatsız eden bu ışığa tepkili bir ifadeyle emniyet kemerini taktı.

İstatistiklere göre tren ile kaza yapma ihtimalimiz 916.000'de 1 biliyor muydun?

Tolga, Damla'nın varlığını fark etse de ona bakmamıştı. Genç kadının onunla konuştuğunu anlaması da birkaç saniye sürdü. Eliyle gözlerini son bir kez ovup kadına döndü. Normal görünme çabası, fazlasıyla göze batıyordu.

-Bilmiyordum.

Peki bu kaza meydana gelirse emniyet kemerinin hayat kurtarma istatistiğini biliyor musun?

-Sanırım hayır.

Sadece yüzde 26.

Tolga bu konuşmayı neden yaptıklarını sorgularcasına başını sağa sola küçük hareketler ile salladı.

Üç saat boyunca koltuğumda rahat oturabilmeyi tercih ederim. Emniyet kemeri sadece bir gelenek. Saatte 100 km hızla giderken işe yarıyordu. Şimdi benim hayatımı kurtarma ihtimali basit bir matematik ile yüz minyon'da 283.

-Gerçekten basit bir matematikmiş.

Tolga anlık gülümsedi. Bu sırada ilk kez Damla'nın yüzüne bakmıştı.

Söylediğim sayı tam olmayabilir. Aramızda kalsın ama birazcık salladım galiba. Yine de haklıyım. Emniyet kemeri gereksiz.

-Sanırım öyle.
Tolga ne söyleyeceğini bilememiş ve sohbeti bitirmişti. Tekrar az önce boğulduğu düşünce denizine dönüyordu. Fakat Damla'nın bu konuda farklı fikirleri vardı.

Sol elini kullanan insanlar ortalama dokuz yıl daha az yaşıyormuş.

-Ben solak değilim ki!

Tolga nispeten sert bir ifade ile söylemişti. Sohbeti uzatmak için enerjisi yoktu. Damla ise giderek kısılan bir ses ile "ama ben öyleyim" dedi. Kadının sesindeki kırgınlık Tolga'nın davranışını sorgulamasına sebep oldu. Neden sert tepki gösterdiğini bilmiyordu. Cana yakın insanları severdi aslında fakat şu an enerji seviyeleri arasında uçurum vardı. Damla nispeten hızlı konuşan sevimli biriydi ve Tolga bitik bir durumdaydı. Kısa bir muhakemeden sonra yanlış davrandığını düşündüğü kadına;
-Pek iyi bir dönemde değilim. Sert tavrım için özür dilerim.

Ben de her zaman insanlara iyi gelebileceğime inanıyorum. Benim aptallığım dert etme.

-Muhtemelen benim aptallığımdır.

Kendine pek iyi davranmadığın kesin. Gerekçen ne?

-Bilmem. Her şey farklı geliyor.

Buzdan çıkanlardan birisin değil mi?

Tolga bir an duraksadı. Üzerine düşünmüyor sadece boş gözlerle kadına bakıyordu. Sonra artık cevap vermesi gerektiğini düşünüp evet dedi. Cevabı verdiği an kan beynine hücum etmişti. Neden böyle bir yalan söylemişti bilmiyordu. 30 yaşındaki erkeklerin dondurulması bütün sosyal hayatı değiştirmişti. Kadınlar haklı olarak henüz buza girmemiş erkeklerden arkalarına bakmadan kaçıyordu.

Damla, adım Damla

-Memnun oldum Damla.

izin verirsen ben de memnun olmak isterim.

-Efendim? ah evet pardon. Ben de Tolga

Bir hikayeye başlasam mı diye denedim. Biraz distopyaya kayıyor gibi. Beğeni durumunuza göre tamam ya da devam diyebilirsiniz. Milletimiz ne derse o :)

---

Ayrıca hikayedeki potansiyel boşlukların farkındayım. Devam edersem değineceğim.