Kendini keşif -1

Ben babasına aşık bir kız çocuğuydum.Taktir edilmek herkes kadar benim için de çok önemliydi.O kadar fazla taktir edilmek için çabalıyordum ki bir noktadan sonra aslında taktir edilmek için yaptığım şeyler beni yansıtmıyordu ve ben kısa süreli bir taktir duygusuna isteklerimi tercih ediyordum.Seçeceğim mesleği bile babamın gurur duyacağı,benden bahsederken harika hissedeceği bir meslek olmasına dikkat ediyordum.Buraya kadar her şey küçük bir çocuğun kendi iç dünyasında yaşadığı şeylerdi.Taki ben üniversiteye gidene kadar...
Benim için canını ortaya koyacak ailemin,beni başka bir şehir de bırakıp gitmesi bana koymuştu aslında.17 yaşındaydım ve hiç bilmediğim bir yerde tek başına 4 yıl kalacaktım.Babamı asla gururlandırmayan bir okul ve bölüm kazanmıştım ve uzun suredir taktir edilecek bir şey yapmamıştım.Devlet yurdunun tarihini kaçırmıştım ve okuduğum şehir küçük olduğu için beni küçük, merkeze uzak bir yurda yerleştirmek zorunda kalmışlardı.
Tek başınıza kaldığınızda inanın bana hayatınızı düzene sokacak da,işlerinizi halledecek de olan sizsiniz.Yurttan memnun değildim,ailemin o an yardımcı olacak durumu yoktu,daha doğrusu hayatım boyunca şikayet edip benim bir sorunum var diyen bir çocuk olmadım.Bir akşam bu sorunu nasıl çözmem gerektiğini düşünüyordum ve şehrin belediye başkanına bir mesaj gönderdim.Eve çıkacak ne cesaretim ne de maddi kaynağım vardı ve bu yurt benim eğitimime engel oluyordu.Belediye başkanından bana yardımcı olup bir yurt ayarlamasını rica ettim ve tabi bütün arkadaşlarım bu duruma güldü.İki saat sonra belediye başkanı bana döndü ve bunu dilekçe olarak sunmamı isteyip bana yardımcı oldu.Merkezde harika bir yurda yerleştirildim ve ardımdan bir çok arkadaşım belediye başkanını mesaj yağmuruna tuttu.
Babam benden şu şekilde bahsediyordu 'ya gittik yerleştirdik bizim kızı, hemen gitmiş devlet yurdunu ayarlamış bir şeyler yapmış vallahi şaşırdık bizim kız ya '.İşlem tamam.

Bu durumu 3 yıl sonra kullandım.Hangi durumu ? Dilekçe meselesi..
Bize hep isteyin dediler,istersen alırsın ne kadar istersen o kadar isteklerine yaklaşırsın.Peki istemek sadece istiyorum olmalı demek midir? Okul bittikten sonra boşluğa düştüm.İşsizlik parasızlık ve biz Türk toplumlarında belli bir yaşa geldikten sonra babadan para istemek en büyük utanç kaynaklarından biridir.Dua ediyorum planlar yapıyorum ancak hala bir şeyler yolunda gitmiyordu. Elime bir kağıt ve kalem aldım oturdum sakin boş bir odaya.Ben ne istiyorum diye sordum kendime.O sıra bir mülakata hazırlanıyordum ve başarılı olmak istiyordum.İster saçma deyin ister komik...Ama alt yapısı her gün ettiğimiz duayla aynı olan bir sistemle isteklerimi daha net belirttim ve bu çabama çaba kattı.
Olayımın ismi 'Allah'a mektup ya da dilekçe'

Neye inandığınızı bilmiyorum ancak hayatınızda ki en güçlü,en becerikli,en yardımsever ve en destek verici kişide olabilir bu.Mesela 3 yıl önce bir belediye başkanıydı benim için...
Kendime dediğim kelime şuydu,elimde kağıt varken ; 'Allah'ım sen dünyanın evrenin kainatın en büyük yaratıcısısın ve gücün her şeye yeter.Benim ufacık bir isteğimin senin için pirinç tanesi kadar ehemmiyeti yoktur. Allah'ım senden mülakatta bana yardı etmeni ve birde bana geceleri gökyüzüne bakmam için bir teleskop göndermeni istiyorum. Ha birde kredi kartı borcum için bana yardımcı olur musun? '
Mektubun altına gözlerimi kapayıp en sevdiğim insanların imzalarını attırdım ve öyle inanarak kapadım ki size anlatamam.Sanki elimde bir adres var ve mektup ele alınıp gerçekten okunacak.Altına imzamı atıp katladım ve onu sakladım.Bu benim isteklerime somut bir değer katmış oldu.
Peki istekler oldu mu? İnanın bana biraz gecikti diyemeyeceğim çünkü sadece 1 saat sonra mucizeler başladı...
Odama geçtim ve annem içeri girdi.Kızım yarın evde tadilat olacak odada ki kitaplarını kaldır olur mu? Ve babanızın size bir sürprizi var.Ertesi gün tavanımda gök yüzü vardı.Babam odaları boyattıktan sonra tavana gök yüzü teması yaptırmıştı.Bunun teleskopla bir alakası yoktu belki ama ben geceleri gökyüzüne bakmak istemiştim.Allah ise bunu benim odama verdi.Ya ben çok polyanacı bakıyorum hayata ya da her neyse mantığa ihtiyacım yok.Ha unutmadan mülakattan yüz puan aldım :) Bir kaç gün sonra 1 yıl önce arkadaşıma verdiğim borç para geldi ve kredi kartımın ekstresini yatırma sansım oldu.

Ve evet ne isterseniz neye inanırsanız siz osunuz.Neden istemeyelim ki.
Bir kitapta okumuştum.Küçük bir kızın annesinin paraya ihtiyacı varmış.Ve yan komşularına gidip annemin şu kadar paraya ihtiyacı var demiş.Adam küçük kızı para mara yok deyip azarlayıp göndermiş.Başını kaldırdığında küçük kızın gitmediğini görmüş ve 'hala ne istiyorsun ' diye sormuş.Küçük kız annesinin paraya ihtiyacı olduğunu tekrar belirtmiş.Adam sinirlenmiş ve kız hala olduğu yerden kıpırdamıyormuş. En son adam kızın üzerine yürümeye başlamış ancak küçük kız gözlerini adama dikmiş bir şekilde olduğu yerde durmaya devam ediyormuş.Adam en son çıkartıp parayı vermiş ve kız evine doğru gitmiş.Kitapta şöyle diyordu; küçücük bir kız çocuğunun,kocaman elleri olan kızgın bir adamı nasıl alt ettiğini gördüm.İşte istemek bu kadar ince bir nokta ve keşfedilmesi gereken en büyük keşiftir.Çünkü istemek kişisel bir güç değildir.Kullandığın kadardır,kendine biçtiğin değer kadardır.
İlk keşif;hayat kısa ve sen kendin için bir şeyler isteyip küçük kız gibi karşısına dikilmediğin sürece kimse yerinden kalkıp senin için napabileceğini düşünmeyecektir.
Sizi seviyorum :)