Sen ya da Biz

Ben hala hatırlarım, özlerim seni. Sarıldığımda sana ilk defa, asla unutamam o mükemmel hissi hiçbir şeyin bana hayatım boyunca veremediği. O ürkek ellerini ilk defa tutup beraber yürüdüğümüzde,bir an durup, tekrar tekrar bakmıştım sana. İnanamıyordum hala inanmam aşkın bu derece gerçek bir duygu olduğuna. Bundan sonra gerçek olmayan bu dünyada sen ve benden başka kimse olamazdı bizi üzebilecek. Tüm o güzel duygularımızla elele olduktan sonra yoktu hiçbir engel, olmamalıydı da. Teninin o yumuşak ve soğuk hissi hiç çıkmaz aklımdan. Her sarıldığımda, seni her hissettiğimde soyutlanırdım bu dünyadan. Gözlerime kelebeklerin dokuduğu rengarenk bir perde iner başka bir dünyada yaşardım seninleyken. Büyüsü hiç bozulmayan, aynı masallardaki, o kıskanarak baktığımız hayatlardaki gibi saf ve karşılıksız. Gerçekten öyle miydi? Yaşamış mıydım bunları, artık uzak birer hatıra gibi geliyor içimde saklanan, gün yüzüne çıkmaya korkan kuşlar gibi. Tutuyorum onları, izin vermiyorum çünkü korkuyorum. Unuttuğumdan değil ama üzülmek istemiyorum tekrar. İnatçıyım bilirsin, gurur hepsinin ötesine geçebilecek kadar güçlü mü gerçekten? Eğer içimi yakıp kavuran benliğimin özü olmasa, bir çırpıda söndürürdüm bu mahveden paradoksu. Ama eğer o ateş sönerse, ben bir daha ben olamam. Tüm evrenin içime dolup doluşturduğu bu gizem, uzun zaman önce zamanın izinde kaybolup gittiğim zamanlarda beni kendime kavuşturan bu sır. Asla vazgeçmek istemeyeceğim yegane şey. Sen olsan da, olmasan da ben bununla yaşarım, seninle daha güzel yaşardım. Fakat belki de, hala bir umut vardır bizim için, kurtulabilir miyiz bizi bacaklarımızdan zincirlemiş bu prangalardan? Bu dünya da olmasa da diğer dünyada. Ama bu dünyada olsun olur mu? Çok zor biliyorum. Ama ben, yıldız gözlerin, rüzgar ellerim olsun istiyorum. Seninle beraber mutluluk okyanuslarının maviliklerinde boğulmak, siyah gecelerin merhametinde affedilmek istiyorum. Ben sadece seni istiyorum.

Source: 1