Neden anonim kalmayı tercih ediyorum?

Steemit'i tesadüfen keşfettim ve ilk keşfettiğimde açıkça söylemek gerekirse pek de sallamadım. Kötü bir arayüzde insanlar bir şeyler yazıyor, yazıların altında ufak tefek dolarlar gözüküyordu. Epey önce olmalı çünkü o zaman Türkiye'den hiç kullanıcı var mı diye baktığımı ama pek bir şey bulamadığımı hatırlıyorum. Sonra aradan muhtemelen 1 seneden fazla zaman geçti, belki daha da fazla, bir şekilde yolum Steemit'le tekrar kesişti. O ilk karşılaştığımda hesabımı açsaydım muhtemelen kendi adımla, kimliğimle yer alacaktım, bunun nedeni de platformda çok fazla "bizden" insan olmaması olacaktı. Ancak ikinci karşılaşmamızda platformun arayüzü de, yazıların içerikleri de, altlarındaki rakamlar da, yazarların coğrafları da değişmişti ve ben kaydımı yaparken bir karar vermek zorunda kaldım, anonim olmayı tercih ettim.

Anonim olmayı tercih ediyorum çünkü pozitif ya da negatif anlamda önyargılarla insanları değerlendirmek de, değerlendirilmek de istemiyorum. Ne gündelik hayattaki "ben"den gelecek ilgiyi, ne de "kim" olduğumdan oluşacak tavırlarla uğraşmak istemiyorum. Tabii ki burada yazılarım da varlığım da nötr değil, kim olduğuma, ne düşündüğüme, ne iş yaptığıma vs dair pek çok şey içeriyor ama onu da ancak okuyanlar biliyor, yani toplasan "10 kişi". Onlar da bana sadece yazılarım üzerinden bakıyor ki gerçek hayattaki sıfatların üzerinden bakanların yanında benim için çok daha değerliler. Öyle kalsınlar istiyorum.

Anonim olmayı tercih ediyorum çünkü kendime bir network, ortam ya da arkadaş grubu kurma derdim yok. Ona rağmen şanslıyım ki yazdıklarından keyif aldığım, pek çok şey öğrendiğim, ortak bir paydada buluşabildiğim güzel insanlar tanıdım, muhtemelen devamında da tanıyacağım, ama dedim ya, şans. Yalan yok, kendimi şanslı hissediyorum.

Anonim olmayı tercih ediyorum çünkü en önemlisi insanların pek çoğundan sıkılmış haldeyim. Yaptığım iş gereği binlerce insan tanıdım, muhatap oldum, çalıştım ve artık çok sıkıldım. Herkesin kendini en yetenekli, bilgili, farklı ve her şeyi hak eden gördüğü reel dünyamda aynı kişilerin her gün aynı saçmalıkları yapmasından, yiyip içip gezip yalakalık yapmaktan başka bir şey bilmemelerinden, benzer soruları sormasından, hep aynı şeyi tekrarlayıp farklı sonuçlar ummasından, insani vasıflarını kaybettikleri halde en duyarlı gözükmelerinden ve en önemlisi ne mesleki ne de entellektüel ne de kişisel olarak keyif vermemelerinden fena halde sıkıldım. O yüzden en azından burada her gün gelen saçma sapan yüzlerce mesaj olmadan, yaptığım iş ve kim olduğumdan bağımsız “gerçek" ilişkiler kurabileyim, biraz sakin kafayla takılabileyim istiyorum.

Arada discord kanalında yazdıklarını okuyup, tanıma fırsatı bulduğum insanlarla konuşuyoruz. Bazen geyik, bazen ciddi yazışmalar arasında konu bazen anonim olmaya geliyor. Kimim, neyim, neyin nesiyim, in miyim, cin miyim, deli miyim, akıllı mıyım, komik miyim, ciddi miyim, şişko muyum, zayıf mıyım, uzun muyum, kısa mıyım, sıradan mıyım, aykırı mıyım, ünlü müyüm, değil miyim, platin saçlı mıyım, turuncu kafalı mıyım... Bir iki arkadaş isterlerse beni bulabileceklerini düşünüyorlar çünkü yazılarımda aslında çok ince detaylar veriyormuşum. Okurken gülüyorum genelde. Onlar anonim değiller belki ama neredeyse çoğunun yaşını, işlerini, neye benzediğini, nasıl konuştuğunu, nasıl güldüğünü, nelere üzüldüklerini bilmiyorum ama seviyorum. Seviyorum çünkü yazdıklarından kim olduklarını bilmesem de duruşlarını, tavırlarını, düşüncelerini, hislerini anlayabiliyorum. Zaten yazılarında kendinden bir şeyler olmayan insanları pek takip etmiyorum. "Karakterli" insanların "karakterli" yazılarını seviyorum. Kimini kendime yakın buluyorum, kimini kendime yakın bulmasam da duruşuna saygı duyuyorum, kimiyle de muhatap bile olmak istemiyorum. Ama evet kim olduklarını bilmiyorum, söyledilerse de bilmiyorum çünkü adlarının gerçekte ne olduğuyla, hangi şirkette çalıştıklarıyla, instagram hesaplarıyla vs ilgilenmiyorum. Neden mi? Bir insanı tanımak için bunları bilmek gerektiğini düşünecek yaşları çoktan geçtim sanırım. Yaşlı değilim ama konu insanlar olunca -maalesef- epey deneyimliyim. Birinin konuşma şeklinden, yazma tarzından, anlatım biçiminden nasıl biri olduğunu az çok çıkartabiliyorum ve bu deneyimler maalesef beni burada anonim olmaya zorluyor. Bunu da yazmak istedim çünkü sanıldığının aksine kendimi bir şey sandığımdan, ünlü olduğumdan vs değil; insanlara dair umudumu iyileştirebilmek için anonim olmayı tercih ediyorum. Ve bunu hayatınız boyunca hiç anlamak zorunda kalmamanızı temenni ediyorum.

cover photo source