Benimle kayboldun

in #tr5 years ago

Nefes almak, baharın gelişi, bulutların ardına saklanan güneşin ışığını hissetmek, bir akşamüstü şehrin tenha sokağında güvende olduğuna inanarak yürümek, gecenin serinliğinde denizin o kapkaranlık sularına bakıp dalga seslerini dinlemek, kurumuş dalların yeşile durduğu ve insana 'bir umut daha var'ı düşündüren kiraz çiçeklerine dokunmak, hayata tutunacağından endişe ettiğin isimsiz kaktüsün tomurcuklarıyla göz göze geldiğin anlarda yaşadığın mutluluk gibi ve daha nice sayamayacağımız güzellikle sarılmıştır aslında hayat..
Hep yanlış yerlerde arıyoruz, aklımız hep ulaşamadığında. Onu uzakta sandığımız için göremiyoruz sadece.

Kaynak

Bir uçurum kenarında yürüyor gibiyiz, hep kıyısındayız. Emanet alınmış hayatlar yaşıyoruz belki de. Bir türlü üzerimize uymuyor. Sanki daha önce birilerinin yaşadığı şeyleri tekrar tekrar yaşıyormuşuz gibi geliyor. Renkler canlılığını yitirdi, ton farklılıkları kalmadı. Birbirimizden ayırt edilmemizi sağlayan girinti-çıkıntılar giderek düzleşti. Herkesin herkese çok benzediği; ama kimsenin kendisi kalamadığı bir devir bu.
Her şeyi dümdüz görüp duymak istiyoruz. Birisi bize gönlünden çıkan kelimelerle bir şeyler fısıldamaya kalktığında kulaklarımızı tıkıyor; anlamak, anlamaya çalışmayı yük gibi görüyoruz. Çünkü derinliğe dalmaktan korkuyor, duyduklarımızın zihnimizde oluşturduğu kıvrımlarda gezintiye çıkmaktan yoruluyoruz.

Yapmaya mecbur bırakıldıklarımızla, hayalini kurduklarımız arasındaki uçurum giderek artarken, bir gölge gibi geçip gidiyoruzdur belki de. Hiçbir şeye dokunamadan bir iz bırakamadan..

Gölgeme düşüyorum, ufalıp karanlık oluyorum. *

Her gün biraz daha azalarak yürüyoruz o yolu. Bazen yalpalayıp yanlış yollara sapıyor; bazen de çıkmaz sokaklarda bir başımıza kalıyoruz, bizi oradan kurtaracak birini ararcasına..
Hâlimizden anlayan olsaydı belki sabahlara dek anlatırdık, gözyaşlarımızın tadını da ama satırlara gizlemek için yazmayı seçtik. Herhangi bir cümlenin içinde gizli kalmak daha güzel.
Onu dinlediği şarkıdan, okuduğu kitaptan, seyrettiği manzaradan anlayamıyorsa zaten; konuşmanın pek de bir faydası olacağını sanmıyorum.

Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında. **

İçimde bir suskunluk, ıssızlık var. Karanlıkta kalmış, son mumu da sönmüş gibi. Gitmem gereken yerler var; ama yürümek için attığım ilk adım boşlukta asılı kalıyor gibi. Tutunduğum ipin incelip kopmak üzere olduğunu bile bile bırakmamak gibi hayatım.
O anlarda kocaman bir boşluğun uğultusu yayılır içimizden dışımıza doğru ve çepeçevre sarıp tutsak eder.

belki hayat
her gün bir kadının bir sepetle geçtiği uzun caddedir
belki hayat
bir adamın kendini ağaca astığı bir urgandır
okuldan dönen bir çocuktur belki hayat
belki hayat iki kucaklaşmanın rehâveti arasında
bir sigara yakmaktır
payıma düşen,
asılan bir perdenin benden alıp götürdüğü
gökyüzüdür ***

Turgut Uyar'ın "Evet önümüz bahardır biliyorum, leylaklar açacak biliyorum. İyi şeyler söylemek de gerek biliyorum da şimdilik bağışla." dediği yerdeyim. Ellerinin arasından kayıp giderken tutamıyorum..

Anlatamadığım bir şeyler var, hep başka baharlara bıraktığım.
Uçurumları tam aşarken kırılıyor kanatlarım. ****

Anlatsan bile hangisi sensin? Evdeki mi iş yerindeki mi, tanımadığın birinin hayatına dokunurken mi, ıpıssız yolda ellerin cebinde yürürken aklından geçen düşüncelerde mi, gariplikler içinde yer alıp nefes nefese uyandığın rüyalarında mı, yoksa gülümsemeye çalıştığın o fotoğraf karesinde mi?
Hep bir şeylerin peşindeyiz, yetişmeye çalışıyoruz; ama nereye olduğu belli değil.

Dünyanın bilmediğim bir yerindeki yemyeşil dağlarından aşağıya doğru koşan, rüzgarda uçuşan saçlarında o neşeyi kaybetmeyen, kayaları arkadaşı belleyen, bir gün geleceğine inandığı beyaz gemi'ye kavuşmak uğruna, gölde kendi yelkenlerini açıp kanatlanan o çocuğun yerinde olmak isterdim galiba.
Bu kaybolmak değildir işte. Olsa olsa kendini bulmaktır..

benimle kayboldun

Türkçe yazılmış bir şiiri sana çevirircesinden..


*Mustafa Irgat | **İsmet Özel
***Füruğ Ferruhzad | ****Murat Yılmazyıldırım

Sort:  

Nefes almak, baharın gelişi, bulutların ardına saklanan güneşin ışığını hissetmek, bir akşamüstü şehrin tenha sokağında güvende olduğuna inanarak yürümek, gecenin serinliğinde denizin o kapkaranlık sularına bakıp dalga seslerini dinlemek, kurumuş dalların yeşile durduğu ve insana 'bir umut daha var'ı düşündüren kiraz çiçeklerine dokunmak, hayata tutunacağından endişe ettiğin isimsiz kaktüsün tomurcuklarıyla göz göze geldiğin anlarda yaşadığın mutluluk gibi ve daha nice sayamayacağımız güzellikle sarılmıştır aslında hayat..

Ne hayatmış yahu, bilse kendi de mutlu olurdu :)

Yapmaya mecbur bırakıldıklarımızla, hayalini kurduklarımız arasındaki uçurum giderek artarken, bir gölge gibi geçip gidiyoruzdur belki de. Hiçbir şeye dokunamadan bir iz bırakamadan..

Hayatın tanımı aslında bu cümlelerde saklı.

Son paragraftaki çocuk ne kadar güçlüymüş, ben de olmak istedim :) . Güzel bir yazı olmuş hocam elinize sağlık.

teşekkür ederim🌼
o çocuğun hikâyesi biraz acıklı ama yine de onun yerinde olmak isterdim galiba..

You got a 4.40% upvote from @minnowvotes courtesy of @etasarim!

This post has received a 3.13 % upvote from @drotto thanks to: @sudefteri.

:( Allah'ım, her yerdeler!

Birisi bize gönlünden çıkan kelimelerle bir şeyler fısıldamaya kalktığında kulaklarımızı tıkıyor; anlamak, anlamaya çalışmayı yük gibi görüyoruz.

:) ne desem bilemedim, o kadar haklısın ki..

Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by sudefteri from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.

If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.

Herkes anlaşılmayı isterken, başkasının anlaşılma isteğine karşılık vermek sanki kendi anlaşılma talebini sıfırlayacakmış korkusuyla; karşılaştığı anlaşılma isteğini cevapsız bırakıyor belki de. Kimse kendi yarım kalmış duyguları tamamlanmadan, başkasının duygularını tamamlamak istemiyor ve bu sebeple görmemezlikten geliyor. Sanki bir diğerinin duygularını tamamlarken, kendi yarım kalmışlığına ihanet edecek gibi hissetiriliyoruz. Herkes kendi yarımlığıyla uğraşırken de kimse hiçbir zaman tamlanamıyor. Halbuki bir kişi tamlanabilse belki de hepimiz tamlanacağız...

Posted using Partiko Android

benim uzun cümlelerimden de uzun ve daha güzel olmuş bu yorum:)

Halbuki bir kişi tamlanabilse belki de hepimiz tamlanacağız...

işin sırrı burada işte🤷‍♀️
teşekkür ederim, güzeldi🌼

Bazen yarım kalmışlık yüzünden istesen de, denesen de tamamlayamıyorsun başkalarını.

Rasyonel yaklaşımlarıyla seni kızdıran biri olarak söylüyorum; bazen gerçekten deniyorsun ama olmuyor. Sorunu buralarda arıyorsun.

:) denediğini biliyorum, benim söylemim denemeyenlere bunu hiç düşünemeyenlere..

Kendi yarımlığımızla denemelerden hüsranla çıkmak da yorucu elbette.. Belki de mücadele etmek ve başka yarımlıkları tamlamayı denemeye çalışmalı, ya da birinin bizi tamlamasını bekleyeceğiz. Zor işler bu kozmopolit yaşamlarda.

Posted using Partiko Android

Herkesin herkese çok benzediği; ama kimsenin kendisi kalamadığı bir devir bu.

Böyle bir zamana düştü yolumuz, vardır elbet bir sebebi, yine tekrar tekrar okunacak doyumsuz bir yazı olmuş harika olmuş...

aynı düşüncede olmak güzel, çok teşekkür ederim🌼

Herkesin herkese çok benzediği; ama kimsenin kendisi kalamadığı bir devir bu.

Değişmek de özenmek de belki de doğamızın parçasıdır ama ben insanlara baktığımda kendilerine ait bir imza görüyorum.

derinliğe dalmaktan korkuyor, duyduklarımızın zihnimizde oluşturduğu kıvrımlarda gezintiye çıkmaktan yoruluyoruz.

Bunu denemediğimiz için kızgınsan haklısın. Fakat ben deneyip, çokça deneyip yorulanlardanım. Bu yüzden karşıma çıkan insanlara adil davranamamış oluyorum. Ama yoruldum. Adil olmak için enerjim kalmadı. En azından henüz dolmadı.


Su defteri sende iki ruh hali var gibi. Hep aynı kadınla konuşmuyorum sanki.İkisini de seviyorum ama yukarıda kesinlikle ikincisi ağır basıyor.

Ellerine sağlık.

kendilerine ait imzası olanlar tabi ki yok değil ama o kadar azınlıktalar ki sanki tuhaf olan onlarmış gibi görünüyor..

bence sen hep denedin ama enerjini belki de hiç olmayacaklar üzerinde harcadın çünkü imkansızı istedin, değiştirebileceğine inandın..
umarım enerjini daha makûl şeylere harcarsın.


son cümleleri okuyunca şaşırdım aslında, o kadar belli mi etmişim dedim🤷‍♀️
bu iki ayrı ruha ne desem bilemiyorum, bazen hoşuma giderken bazen de çekilmez gibi geliyor, ikilemin içindeyim..

ve teşekkür ederim:)

Çünkü ikincisi güzel cümleler kursa da biraz karanlık. Senin genel ruh halin bu değil bence. Ne bileyim kafamda canlanan sudefteri genelde gülümsüyor :)

Anlatsan bile hangisi sensin? Evdeki mi iş yerindeki mi, tanımadığın birinin hayatına dokunurken mi, ıpıssız yolda ellerin cebinde yürürken aklından geçen düşüncelerde mi, gariplikler içinde yer alıp nefes nefese uyandığın rüyalarında mı, yoksa gülümsemeye çalıştığın o fotoğraf karesinde mi?
Hep bir şeylerin peşindeyiz, yetişmeye çalışıyoruz; ama nereye olduğu belli değil.

Tek kelimeyle harika yazmışsın ellerine sağlık canım, yine herkesin aynı duyguları yaşadığı hislerine tercüman bir yazı olmuş 😍

yine herkesin aynı duyguları yaşadığı hislerine tercüman bir yazı olmuş

gerçekten böyleyse eğer çok mutlu olurum canım çok teşekkür ederim güzel sözlerin için 💐

Nedense yazdığın her yazıda kendimden bir parça buluyorum. Duyguları yazıya dökebilmen çok güzel 😍

Posted using Partiko iOS

çok naziksin ve çok iyisin, hep güzel şeylerin seni bulması dileğiyle💕

Hep yanlış yerlerde arıyoruz, aklımız hep ulaşamadığında. Onu uzakta sandığımız için göremiyoruz sadece.

Evet sevgili @sudefteri gerçekten bakmayı bilmiyoruz.Bakıyor ama göremiyoruz.

Herkesin herkese çok benzediği; ama kimsenin kendisi kalamadığı bir devir bu.
Her şeyi dümdüz görüp duymak istiyoruz. Birisi bize gönlünden çıkan kelimelerle bir şeyler fısıldamaya kalktığında kulaklarımızı tıkıyor; anlamak, anlamaya çalışmayı yük gibi görüyoruz. Çünkü derinliğe dalmaktan korkuyor, duyduklarımızın zihnimizde oluşturduğu kıvrımlarda gezintiye çıkmaktan yoruluyoruz.

O kadar güzel ifade etmişsin ki bu cümlelerin üzerine birşeyler yazmak istemiyorum. Yazdıklarının her bir satırı birbirinden o kadar anlamlı ve değerli ki ruhuna sağlık @sudefteri 👍😊

Posted using Partiko Android

çok teşekkür ederim güzel kalpli ve iyi niyetli oluşun için🌼
elimden geldiğince anlatıp dertleşiyorum aslında sayfamda, okuyup beğenmene mutlu oldum..

Ben teşekkür ederim. Böyle anlamlı bir yazı okunmaz mı ?🤗💕

Posted using Partiko Android


Bu yazı Curation Collective Discord Sunucusunda küratörlere önerilmiş ve manuel inceleme sonrasında @c-squared topluluk hesabından oy ve resteem almıştır.
This post was shared in the #turkish-curation channel in the Curation Collective Discord community for curators, and upvoted and resteemed by the @c-squared community account after manual review.
@c-squared runs a community witness. Please consider using one of your witness votes on us here

Coin Marketplace

STEEM 0.36
TRX 0.12
JST 0.040
BTC 70744.80
ETH 3561.94
USDT 1.00
SBD 4.80