7 - Bir Anlığına Uzun Bir Hikaye(Bölüm 3)

Tuvaletteydim. Bu dinlenme tesisinin tuvaleti önceninkine göre oldukça temizdi. Evet, ben titiz biriyim. Bir iş yerinin tuvaletinin temizliği, o iş yerinin temizlik anlayışını yansıttığına inanırım.

Tuvaletten çıktığımda kibar beyefendi beni bekliyordu. Onun beni beklediğini görünce biraz mahcup olmuştum. İçerde makyajımı tazelemem uzun sürmüştü.

Otobüste yerlerimizi aldık ve Ali anlatmaya devam etti.
"Yedi sayısı eski Mısır'da da önemli bir yer tutmaktaydı. Mısır'da kader tanrıçaları olarak yedi Hathor vardı ve Hathor Rahibelerinin yedi kavanozu vardı.

Mısır Tanrısı Ra'nın yedi kızı, yedi tunikleri üzerine yedi düğüm atmışlardı. Ra'nın yedi şahini yedi bilgeydi.
Öte âlemin yedi evi vardı ve bu evlerin üç kat, yedi kadar girişleri vardı. Mısır'da cennete giden yedi yol ve yedi cennetlik inek vardı. Boğayla birlikte yedi inek doğurganlığı temsil etmekteydi.

Bu sayı Osiris için de kutsaldı. Bir geç dönem demotik metinde Osiris, yer altı dünyasının yedi salonunda babasını dolaştırır. Osiris'in ışığın yedi derecesi denilen yedi basamaklı merdiveni vardı."

"Sanırım anlıyorum. Birbirinden uzak ve birbirinden farklı kültürlerde yedinin özel bir önemi var."

"Evet Ezgi. Kavramaya başlamışsın. Budizm'de de aynen böyleydi. Budizm'de yükselmenin ve en yüksek olana erişmenin, merkeze ulaşmanın sayısıdır yedi.

Yeni doğan Buda, bunun son doğuşu olduğunu ifade etmek için yedi uzun adım atar. Buda'nın adımı zamanı ve mekânı aşan yedi kozmik aşamanın yükselişini sembolize eder.

Buda, arınmayı yedi yıl boyunca arar ve meditasyon için oturmadan önce Buda ağacının çevresinde yedi tur atar. Son noktası Aşkın Kuzey'de biter ve nokta Buda'nın gerçekliğine ulaşır.

Ayrıca Budist cennetin yedi terası vardır. Ve inananlara yedi dinsel iş bu hayatta meyve verecektir."

Bunları anlattıktan sonra mola sırasında aldığı birkaç gazeteyi açıp okumaya başladı. Elindeki gazeteler aynı konuyu farklı açılardan eleştiriyordu. Farklı görüşlerin fikirlerini almak düşünce yapısının gelişmesi adına en iyisidir.

O gazetelerini okurken ben derin düşüncelere dalmıştım. Neler düşündüğümü şimdi hatırlayamıyorum. Belki garip bir trans halini almış olmalıydım. Belki de sıkılmıştım, onun anlatımını bekliyordum.

Ali, gazetelerini okumuştu. Bana doğru döndüğünde işte yine başlıyoruz dedim.

"Neo-spiritüalizm nedir biliyor musun?"

"Aslında hiç duymadım."

"Bak Ezgi, spiritüalizm, öte âlemcilik demektir. Latince 'ruh' anlamına gelen 'spiritus' sözcüğünün sıfatı 'spiritualis' türetilmiş ve ruhçuluk anlamında kullanılmaktadır. Türkçede 'tinselcilik' olarak da adlandırılmaktadır.

Neo-spiritüalizm ise spiritüalizm şekillerinden biri olan deneysel spiritüalizmin son şeklidir. Neo-spiritüalizm Dr. Bedri Ruhselman tarafından kurulmuş ve ona göre bu ne bir dindir ne de bir felsefedir.

Neo-spiritüalizme göre herkesin ruhsal gelişme gereksinimleri ve dolayısıyla bu yönde yürüyeceği yollar farklı farklıdır.

"Anladım. Peki, bunun yedi ile ne ilgisi var Ali?"

"İşte ona geliyorum. Neo-spiritüalizm de yedi sınavlı, yedi aşamalı eğitim sürecini ve bu aşamalarla ilgili çeşitli bilgileri simgeler.

Spiritüalizmdeki bu aşamalar 'nefis terbiyesinin yedi aşaması' olarak kabul edilir. Bu aşamalar Mevlevilikte 'yedi selam', Bektaşilikte 'yedi erkân', Ahilikte ise 'yedi ad yedi şart' adlarıyla bilinir.
Söz konusu aşamalarda yedi realite ya da yedi şuur halinin açılımı söz konusudur. Şuur yedi kademede açılarak, aydınlanma gerçekleşir.

Aynı zamanda da yedi sistemler, yedili diziler halinde oluşan periyodik değişim, tesir ve akımları ifade ettiği için yedi, değişimin kaçınılmaz sayısıdır. Yedi sayısıyla sık karşılaşan kişi mükemmelleşmeye giden yolda bu değişim sürecine girmiş ya da girmek üzeredir.

Neo-spiritüalizmde yedi sayısı, Dünya Ruhsal Organizasyonlarının da sayısıdır. İlahi irade ile gerçekleşen tüm ruhsal ve fiziksel organizasyonlar yedi sayısı ile sembolize edilir. Ve matematiksel bir bağ ile tüm organizasyon ağı birbirine bağlıdır."

Sonra derin bir nefes aldı ve “Ezoterizm nedir biliyor musun Ezgi?” diye sordu.

Bu sorusuna da çoğunlukla olduğu gibi olumsuz bir cevap verecektim ki otobüs savrulmaya başladı. Kalbim hızlı hızlı çarpmaya başladı. Ön koltuktaki yolcuların çığlıklarını duyuyordum. Korkuyordum. Ellerim titriyordu.

Sonra birden otobüs yan devrildi. Taklalar atmaya başladı. Herkes çığlık çığlığaydı. Herhangi bir yeri tutamıyordum. Başım bir yerlere çarpıyordu. Cam kırıkları koluma, bacağıma ve karnıma batıyordu. Ama gariptir ki ben acı hissetmiyordum. Sanırım bu vücudumun adrenalin pompalamasından kaynaklanıyordu.

Çok uzun bir süreymiş gibi geliyordu. Bitmesini istediğim anlardan biriydi. Allah’ım şimdi değil! Şu an ölmek istemiyorum.

Otobüs durduğunda her şey, herkes iç içeydi. Kimseye dönüp bakamıyordum. O kadar korkutucuydu ki…

Gözüm kapanıp açılıyordu. Bu duruma engel olamıyordum. Birden Ali’nin elini tuttuğumu gördüm. O hareketsizdi.

Göz kapaklarım ağırlaşıyordu. Başımda bir sıcaklık hissediyordum. Gözlerimi açamıyordum. Sesleri, çığlıkları, ağlayanları duymamaya başladım. Gözlerimle uğraşıyordum. Orada öylece, hareketsiz bir şekilde, gözlerimin kapanmamasına direniyordum.

Gözlerim kapanıyordu. Düşüncelerim ışık hızıyla hareket ediyordu. Üniversiteye başlayacaktım. Ailemin yarım kalmış hayalini gerçekleştirecektim. Sahi Ali neden hareketsiz duruyordu öyle?

Bir bağırabilsem, bir ağlayabilsem biraz olsun kendime gelebilecektim. Yapamıyordum. Allah’ım yardım et!

Bacaklarımı, kollarımı hissetmemeye başladım. Göz kapaklarım ağırlaşıyordu. Gözlerim kapanıyordu. Direnemiyordum.