Dünyanın En Yıkıcı Depremin de Yaşadığım KORKUNÇ SANİYELER
Deprem bölgesinde olduğum için aklıma deprem de yaşadığım anları sizlerle paylaşmak istiyorum şimdilik böyle başlamak istedim ilerleyen zaman da yeni konularla,eğlenceli,gelecek ve bilim üzerine yapmayı düşünüyorum. Daha fazla uzatmadan başlıyorum😟
Genellikle herkesin sevdiği haftanın yorgunluğunu atmak için muhteşem bir pazar günü.Aile ile güzel bir kahvaltı ardından kahvemizi de içtik.Aile büyüklerimizle oturduk sohbet muhabbet tabi aile de futbola düşkün bireyler varken o günün Hatayspor-Kasımpaşa maçı (Christian Atsu’nun 90+4 dakikada attığı gol ile muazzam bir sevinç yaşamıştık belki de son kez bu kadar sevinmiştik HATAY taraftarı olarak.Gol vuruşunu atan Atsu gol sevincinden dolayı o geceyi de or da yani Hatayda geçirmek istedi.Gecesi Fransa’ya gidişini iptal etmişti ve deprem anı binanın çökmesiyle hayatını kaybetmiştir 😔) Galatasaray-Trabzonspor maçını konuşmadan olma
Bir Galatasaraylı olarak maç saatini iple çekiyordum ve akşam yemeği derken maç saati gelmiş çerezler koyulmuş meyveler soyulmuş ve başlama düdüğü çalınmıştı
Hem Hatayspor’un hem de Galatasaray’ın galibiyetinden sonra rahat bir uyku çekilir dedik ve yatağa yatmaya geçtik saat 23:00 sularındaydı. Vee o an geldi saat 04:17
Gözlerimi bir an korkuyla açtım ev salıncak gibi sallanıyordu yavaştan ne yapacam diye düşünürken hızlanmaya başladı.Sonra öyle bir sert ve hızlı sallanmaya başladı ki ev tersine dönecek dedim bu son düşündüğümle kalacam dedim.Yer altında bir dev canavar varmış gibi gelen sesler binanın üstünden düşen depoların sesleri bomba patlar gibi evin içinde ki eşyalar yerle bir cam üstünde cam kalmamıştı çıkan sesler akıl alabilecek gibi değildi gelen çığlık sesleri yardım edin yardım edin 😔Ali kendine gel kalk dedim halen şoktayım elektrik yok telefon yerde hemen elimi atar atmaz telefonumu buldum.Telefonun ışığında babamla anneme bakmaya gittim tabi yaşadıkları korkuyla beni konuşturamadılar.Hadi kalkın dışarı çıkmamız lazım dedim o ara aklım üst katta abim ve yengem de kaldı üstelik yengem hamileydi biz dışarı çıkarken abim ve yengem ağlayarak aşağı iniyorlardı çok şükür dedim hemen dışarı çıktık ayağımız da çorap yok terlik yok ceket yok üşüyoruz ve ardından bir tane daha deprem oldu dışardan gelen çığlıklar koşuşturmalar bizimkileri kendilerine getirme çabası hemen ardından babaanneme ve amcama bakmaya gittim kapı da bekliyordu hemen aşağı indirdik amcamla.
Evin içine hızlı şekilde girip çorap ceket battaniye aldım yoksa soğuktan donardık tabi o ara yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyordu şimşek sesleri çok korkunç cehennemden bir andı benim için 😔Arabaları çıkardık ve sessizce oturup neler olduğunu ne yaşadığımızı sindirmeye çalışıyorduk dualar ediliyordu arabadayken oluşan artçı depremler aklımızı alıyordu herkes kıyamet o gün diye inanmıştı.
Şimdilik burda bitiriyorum bu yazıyı yazarken gözyaşlarıma hakim olamadım Allah kimsenin başına vermesin sağlıkla kalın .