Mi piediris
ili malhelpis ĝin per brutalaj muskoloj
agonio kaj kandelo - libroj de agonio,
La diluta karno estas sorĉanta sur via frunto
Magnolia de frapita ombra lito
en la mezo de la mordita momento, multaj fosforo-horloĝoj
vasta tago de botelo!
Ĉi tiu barbaza haŭta maro kaj trinka tritiko deformas min,
kun klaraj steloj kiel brako kaj lipoj,
kaj grizaj vojoj kiel piedfingro kaj roso
la dolĉa lumo, kiu estas lirika kaj soluta
Mi timigis lunojn.