เห็ดปลวกหรือเห็ดโคน 🍄🍄🍄🍄🍄

สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกคน

หลังจากที่ฝนตกติดต่อกันมาเป็นอาทิตย์แล้ว วันนี้ก็เริ่มมีแดด
แดดวันแรก แหม!เล่นเอาเกือบเป็นลมเลยเชียว
แต่อีกวันสองวันฝนก็จะตกอีก
วันนี้ก็ยังได้เลิกงานเร็วกว่าทุกวัน
พอดีน้องที่ทำงานก็ชวนไปเก็บเห็ดปลวก
ซึ้งอยู่ไม่ไกลจากหอพักมากปั่นจักรยานไม่ถึง5นาที
โทรศัพท์ก็ไม่ได้พกไปด้วยแบตหมดพอดี เลยไม่ได้เก็บภาพบรรยากาศมาเลย

นี้งัยเห็ดปลวกหรือเห็ดโคน เป็นเห็ดที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ เอาจริงๆก็เพิ่งเคยเห็นเพราะไม่รู้จักพวกเห็ดป่าเอาสะเลย
ลักษณะของเห็ดปลวกหรือเห็ดโคน
โคนขาเห็ดจะใหญ่ๆและมีสีขาว ดอกจะแหลมมีลักษณะคล้ายร่ม
แล้วทำไมต้องเรียกว่าเห็ดปลวกเคยสงสัยไหมค่ะ?
เราเองก็สงสัยเหมือนกันเรามีโรคอะไรหรือเปล่า
เพราะว่าเห็ดจะขึ้นตรงที่มีดินจอมปลวก

ศัตรูตัวฉกาจของเห็ดปลวกคือ หอยทากและกิ้งกือ
ป่าที่วันนี้ไปเก็บมาจะเจอแต่หอยทาก ดอกที่บานมากๆก็เสร็จเจ้าหอยทากไปเรียบร้อย เราไปแย่งอาหารหอยทากหรือว่าหอยทากแย่งเรา
เยอะมากๆเลยคงเป็นเพราะยังไม่ค่อยมีคนมาหากันเพราะทุกปีจะเห็นคนนั่นคนนี้ไปเก็บเห็ด
ตอนที่เก็บมาใหม่แทบจะมองไม่ออกเลยค่ะว่าเป็นเห็ด
เขาจะใช้ปลายมีดเสียบเข้าไปตรงโคนแล้วงัดออกมา
เราเองไม่เคยเก็บก็จะประมาณว่างัดมาทั้งดิน
พอตอนล้างลำบากกว่าคนอื่น โดนแซวอีกว่าเก็บดินมาทำไมเขาให้เก็บแต่เห็ดมา

ส่วนเมนูอาหารที่เกี่ยวกับเห็ดก็ยังไม่รู้เลยว่าจะทำยังงัยกับเห็ดปลวกดี บางคนว่าแกงใส่หน่อไม้ บางคนว่าซุปเห็ด

พูดถึงเรื่องเห็ดแล้วก็นึกถึงเมือสมัยเด็กๆ แม่กับพ่อจะชอบไปเก็บเห็ดที่ป่าแถว เขากระโดงเห็ดมีหลากหลายชนิดมีทั้งผักหลายชนิด เราก็อยากไปด้วยแต่ไม่เคยได้ไปสักที รบเร้าอยากตามไปด้วยจนพ่อทนไม่ไหวเลยให้มาด้วย ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ไปเคยหลงป่าเลยสักครั้ง
เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นเรามากับพ่อแม่ พ่อกับแม่เดินแยกกันหาเห็ดคนล่ะฝัง เราเลือกไปกับพ่อ ส่วนแม่ไปกับคนในหมู่บ้าน3-4คน
เราเดินไปกับพ่อเข้าไปในป่าความรู้สึกว่าเดินมาไม่ได้ไกลมาก แต่ก็เดินไปเรื่อย พอถึงเวลานัดกันกับแม่ เรากับพ่อก็พากันเดินกลับก็คิดว่าทางเก่านั่นล่ะ แต่ยิ่งเดินยิ่งไม่คุ้นทาง ทั้งส่งเสียงเรียก
พ่อหยุดฟังก็ได้ยินเหมือนเสียงรถวิ่ง ใช่แล้วมันต้องเป็นถนนใหญ่แน่ๆ
แต่เดินยังงัยก็ไม่ถึงสักที เวลาก็ผ่านไป2-3ชั่วโมง
ในความโชคร้ายก็มักจะเจอความโชคดีเช่นกัน
บังเอิญไปเจ กับตาแก่คนเลี้ยงวัว แกบอกให้พ่อเดินไปทางทิศใต้จะเจอถนนใหญ่ พร้อมกับชี้มือไปทางทิศใต้
เรามองหน้าพ่อ สรุปที่เราได้ยินเสียงรถนั่นคือเราอยู่ใกล้ถนนจริง
แต่เราเดินทางเส้นขนานกับถนนใหญ่ เราจะได้ยินเสียงรถวิ่งผ่านแต่เดินไม่ถึงสักที นี่ถ้าไม่เจอตาแก่คนเลี้ยงวัวเรากับพ่อจะเดินถคงไหนหนอ พอเจอถนนก็ใจชื้นขึ้นมาทีเดียว แต่ก็ต้องเดินย้อนกลับไปไกลมากๆๆ เราถามพ่อว่าเราเดินมาไกลขนาดนี้เลยหรือ พอไปถึงรถก็เจอแม่นั่งรออยู่แล้ว เรารีบบอกแม่ว่าหลงป่า
หลังจากนั้นเราไม่เคยได้ไปอีกเลยเพราะกลัวจะหลงป่าอีก
คราวนั้นถ้าไม่เจอกับตาคนเลี้ยงวัวก็ไม่รู้จะเดินไปไกลแค่ไหน
ต้องขอบคุณตาคนเลี้ยงวัว

ตามนี้ได้เลยนะคะhttps://steemit.com/thai/@tookta/pt-1

สุดท้ายท้ายสุดก็ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่ให้การสนับสนุนและช่วยเหลือค่ะ
ขอบคุณsteemit ที่ทำให้มีพื้นที่ได้แชร์เรื่องราวดีๆ