ළමයින්ට දුශ්ටකම් කරන්න එපා

_source
ඉතින් හැමෝම පරිස්සමෙන් ඇති කියලා හිතනවා.අද ලියන්න යන්නෙත් අපේ ජීවිත හා සම්බන්ධ වැදගත් කියලා හිතුන කතාවක්.සමහර වෙලාවට මේක කියවන ඔයත් පොඩි කාලෙ විවිධ මිනිස්සුන්ගේන් මානසික පීඩාවන්වලට ලක්වෙලා ඇති.සමහරවිට ඔබව කොන් කරන්න ඇති,අනිත් අය ඉස්සරහ ලැජ්ජාවට පත් කරන්න ඇති,අනිත් අයට ලැබෙන ආදරය ඔබට නොලැබෙන්න ඇති, මේ ඒවගෙන් කීපයක් පමණයි.ඉතින් ඔවුන් ඒක වැඩිය ගණන් ගන්නේ නැහැ මොකද ඔයා පොඩි නිසා, ඕව ලොකු වෙද්දි මතක හිටින්නේ නෑ කියලා ඔවුන් ඒක එච්චර ලොකුවට ගණන් ගන්නේ නෑ.ඇත්තටම ඒක එහෙමද? ඒ කිසි දෙයක් ඔයා ලොකු ඇති ඔයාට මතක තිබුණේ නැද්ද?

ඇත්තටම එහෙම නැහැ.මෙහෙමයි. සමහර සිද්දි කාලයත් එක්ක අමතක උනත් ,හිතට කාවදුණු ගොඩක් සිද්දි එහෙම අමතක වෙන්නේ නෑ.ඇත්තටම මේකට උදාහරණ මගේ ජීවිතේ නම් තියෙනවා.මම ප්‍රාථමික පන්තිවල ඉද්දි ,පන්තිභාර ගුරුවරයාගේ අමතර පන්ති වලට සහභාගී නොවීම නිසා , ඇය කරපු වෙනස්කම් මගේ හිතේ තාමත් තියෙනවා.ඉතින් කාලයත් එක්ක එහෙම ලේසියෙන් හිතට වැදුනු දේවල් අමතක වෙන්නේ නැහැ.මුහුනු පොතෙත් මේකට ගැලපෙන ලස්සන් කතාවක් මට කියවන්න ලැබුන. ඔයාලත් ඒක කියෙව්වනම් හොදයි කියල මට හිතුන.ඉතින් කියවල ඔයාලත් තීරණය කරන්න මේක කොච්චරක් දුරට ඇත්තද කියලා.

පොඩි කාලෙ මට ඇදුම් තිබුනෙ නෑ - අපි නැති බැරි පවුලක් නොවුනත් අපේ තාත්තල අපිට වියදම් කරේ ම නෑ - ඉතින් හිගපාඩු එමටයි -

ශිෂ්‍යත්වෙන් කොළඹ ආව ම අඩු පාඩු ඩබල් - ගමනක් යන්න අදින්න තිබුනෙත් සුදු ඇදුම් - පාට ඇදුමක් අදින්න මාර ආසයි -