Mother's sunset.

"ေမေမ"

ဖဝါးလက္ႏွစ္လံုး ပခံုးလက္ႏွစ္သစ္
အရြယ္ကတည္းကေန လူလားေျမႇာက္ေအာင္
ေက်ြးေမြးေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ျကတဲ့ အေဖနဲ႔အေမ့ကို ကန္ေတာ့ပါ၏။
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ေလာကႀကီးထဲမွာ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာခဲ့ရင္ အဆိုးအေကာင္း အနိမ့္အျမင့္ေတြနဲ႔ ဒြန္တြဲေနစျမဲပါ

ကြၽန္ေတာ္အူဝဲမေအာ္ခင္ အေမ့ဝမ္းတြင္း သေႏၶတည္ကတည္းက အေဖနဲ႔အေမရုန္းကန္ရွာေဖြခဲ့ျကတယ္ သားသမီးေတြ လူလားေျမာက္ေအာင္ ၊ လူပုံလယ္ၾကားမွာလူတမ္းေစ႕ေနႏိုင္ေအာင္ ေနစရိတ္ ၊ စားစရိတ္ ၊ ေက်ာင္းစရိတ္အျပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ညီကိုေမာင္ႏွမေတြ မိုက္မဲျဖဳန္းတည္းသမွ်အားလုံးကို ေနပူပူမွာ
ေျခပူခံၿပီး မိုးရြာလဲမနားႏိုင္
ေနပူလဲေခြၽးသုတ္လို႕အျပံဳးမပ်က္ဘဲ ႐ွာေဖြေကြၽးေမြးခဲ့တဲ့ အေမ့ပုံရိပ္ေလးေတြ
ျပန္ေတြးမိတိုင္း မ်က္ရည္ဝဲမိတယ္....

ကိုယ့္မွာ႐ွိတုန္းကေတ့ာ ႀကိဳက္သေလာက္စား ႀကိဳက္တာယူသြား ဘယ္အမ်ိဳးေတြဘဲလာလာ တစ္ခါမွမၿငိဳင္ျငင္ခဲ့ဘူးတဲ့ အေဖနဲ႔အေမ
အမ်ိဳးအရင္းေခါက္ေခါက္ထဲကေန စီးပြားလုယူသြားလို႔ ကိုယ့္မွာမ႐ွိေတ့ာတဲ့အခါ ဘယ္အမ်ိဳးကမွ မကူညီခဲ့တဲ့အျပင္ ဝိုင္းၿပီးပစ္ပယ္ခဲ့ၾကတယ္
ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ
အပစ္မျမင္ဘဲ နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးခဲ့တဲ့ အေမ....

ေလာကဓံက ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကမ္းတမ္းၾကမ္းတမ္း
ဘဝဆိုတဲ့ မ်ဥ္ေၾကာင္းေပၚမွာ
ဘယ္ေစာင္း ညာတိမ္းရင္း
ကိုယ္သာအငတ္ခံျပီး သားသမီးေတြကို ထၼင္းဝေအာင္ ႐ွာေဖြေကြၽးေမြးခဲ့တဲ့ အေမ....

စီးပြားေရးက်သြားလို႔ အေဖ႔မွာအရက္သမားလံုးလံုး ျဖစ္သြား႐ွာေပမယ့္ သားသမီးေတြအတြက္ မိန္းမသားတန္မဲ့ မႏိုင္ဝန္ထမ္းဳျပီးေတ့ာ
တစ္ခါမွမညီးညဴ ခဲ့ဖူးတဲ့ အေမ....

အရင္တစ္ခ်ိန္က အတိတ္မွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ႐ွိခဲ့႐ွိခဲ့ အဆင္မေျပတဲ့ေတ့ာ ပစၥဳပန္ကာလမွာ
သားငယ္ျဖစ္သူ ကြၽန္ေတ့ာ္ညီငယ္ေလးကို
သေႏၶသား ဝမ္းမွာလြယ္ သားဆိပ္တက္ၿပီး ေသမလိုျဖစ္ေနတာေတာင္မွ သားသမီးေတြ
မငတ္ဖို႔အေရး ႐ုန္းကန္႐ွာေဖြေကြၽးခဲ့တဲ့အေမ....

စီးပြားေရးေတြက်လို႔ အရက္သမားျဖစ္သြား႐ွာတဲ့ အေဖမွာ
အေမ့ကို ျပႆ နာမ႐ွိ ျပႆ ႐ွာၿပီး ႏိုပ္စက္ျပန္ေတ့ာ ဘယ္ေတ့ာမွလည္း အေဖ့အေပၚမွာ ၿငိဳျငင္မႈ႕မ႐ွိခဲ့ဘဲ
အျပံဳးမပ်က္ခဲ့တဲ့အေမ....

သာသမီးေတြအရြယ္ေရာက္လာေတ့ာလည္း ေကာင္းတဲ့သားသမီး႐ွိသလို ဆိုးတဲ့သားသမီးလည္း႐ွိျပန္ေတ့ာ သားသမီးဆိုးေတြရဲ႕ဒဏ္ကို
ေမတၱာတစ္စက္ေလးမွ် ေလ်ွာ့က်မသြားဘဲ
ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးနဲ႔ ခါးစီးခံခဲ့ရရွာတဲ့ အေမ....

ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ကတည္းက
ခ်ဳိခ်ဥ္ဖန္ခါး အစပ္မ်ားကို စားခ်င္ေပမယ့္လည္း ရင္ေသြးရတနာ သားသမီးအတြက္ မစားရက္ႏိုင္ ေရွာင္ခါရွားကာ ငါ့ရင္ေသြးမ်ား တစ္ခုခုၿဖစ္သြားမလား
စိုးရိမ္ပူပန္တတ္ခဲ့တဲ့ ေမေမ
ကိုးလလြယ္လို႔ ဆယ္လဖြား
သခၤ်ဳိင္းဝကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေၿခတဖက္ခ်လို႔
အသက္နဲ႔ရင္းကာ ေမြးဖြားသန္႔စင္
သားဘ၀ကို စတင္ထူေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ေမေမ.....

အုဝဲလို႔ေအာ္ျပီး လူရယ္လို႔ ၿဖစ္ကာစ
ကေလးဘ၀မွာ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ မသိတတ္တဲ့
ေမေမ ပတ္ထားတဲ့ အႏွီးထက္မွာ စြန္႔ပစ္ခဲ့ေပမယ့္
သားသမီးေတြကိုခ်စ္တဲ့ေဇာနဲ႔ မရြံရွာတတ္ခဲ့တဲ့
ေမေမ....

ေဖေဖ ေမေမ ကိုကို မမ ေခၚတတ္ေစဖို႔
စိတ္လက္ရွည္စြာ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့
သားရဲ့လက္ဦးဆရာ ေမေမ
ေကာင္းဆိုးႏွစ္ၿဖာ လူ႔သံသရာကို
ရင္ဆိုင္ၿဖတ္သန္း မေမာပန္းေအာင္
ညႊန္ၾကားၿပသ ဆံုးမခဲ့တဲ့ေမေမ
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အၿပံဳးမပ်က္ဘဲ
သားကိုအားေပးေနခဲ့တဲ့ေမေမ.....

အရာရာအတြက္ သားသမီးမ်ားေရွ့ကရပ္တည္ခဲ့တာ
ဇရာေတြေထာင္း ရာသီေတြေၿပာင္းေပမယ့္
မေဟာင္းပဲခ်စ္ခဲ့တဲ့ေမေမ....

အခုေတ့ာ အခုေတ့ာ အခုေတ့ာ....
ဒီဒဏ္ေတြကို မခံႏိုင္ေတ့ာလို႔
သားတို႔ကို ႏႈတ္မဆက္ဘဲ
ဒီေလာကႀကီးထဲကေန
အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြာသြားၿပီလား
ေမေမရယ္....

အေမ့သား လူမိုက္မဟုတ္ေပမယ့္
သားလိမၼာလည္း မျဖစ္ခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္
အေမမ႐ွိေတ့ာမွ
အေမ့ရဲ႕တန္ဖိုးေတြကို နားလည္ခဲ့တာ
အခုခ်ိန္မွာေတ့ာ အသိေနာက္က်ခဲ့ၿပီ
သားကို ခြင့္မလြတ္ပါနဲ႔

(အေမကိုခ်စ္တဲ့ သားသမီးမ်ား
အေမ မေသခင္ တန္ဖိုးထားႏိုင္ၾကပါေစ)

ဘဝတပါးသို႔ကူေျပာင္းသြား႐ွာေသာ မိခင္ႀကီးအား
ရည္စူး၍ ေရးဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္သည္

အခုလို Steemitမွာ ကြၽန္ေတ့ာ္ရဲ႕ ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ားကို ေရးသားေဖာ္ျပခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ား ႏွင့္ Steemitအဖြဲ႔သား
ညီအစ္ကိုေမာင္နွမမ်ား အားလံုးကို
ေက်းဇူးအထူးတင္႐ွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ....

ဆက္လ်က္ႀကိဳးစားပါဦးမည္။
Writer @KoLinn
MSC - 160