Ulog #2 ฝากลิงไว้กับลุง

สวัสดีครับ ขอนั่งพักเหนื่อยจากการซ่อมรถให้ลูกค้าก่อนแป็บ วันนี้มีงานยกช่วงล่างรถกระบะครับ วันนี้ก็เลยจำเป็นต้องเอาเด็กๆ ฝากให้ลุงเขาเลี้ยงก่อน เป็นคำนำหน้าที่พี่ผมมันยังปรับตัวไม่ได้เลยครับ เรียกทุกทีมันก็ส่ายหน้าทุกทีเลย

เมื่อวานนี้ถอดเฝือกให้กับพี่กัสจังแล้วละครับ แต่ก็ยังต้องเฝ้าระวังคอยดูอยู่ครับ ปล่อยให้คลาดสายตาไม่ค่อยจะได้เลย เพราะขนาดตอนที่ใส่เฝือกก็ยังกระโดดโลดเต้นเล่นเป็นลิงเป็นค่างอยู่เลยครับ เฝือกนี่ไม่ได้ช่วยอะไรให้คนหายซนลงไปได้เลยแม้แต่นิดเดียวครับ ไม่ถือว่าเป็นอุปสรรคต่อการเล่นของพี่กัสจังเลย

รูปถ่ายเมื่อวันก่อนครับ ดูซิครับ นั่นยังใส่เฝือกอ่อนอยู่เลย ดูสภาพนางซิครับนั่น น่าเป็นห่วงว่าจะได้แขนหักอีกรอบ ลุงมันนี่ก็ชอบจังเลย ไอ้การถ่ายรูปตอนกระโดดนี่ มันก็ไม่ได้ห่วงหลานเลยว่า จะล้มแขนหักอีกรอบ ลุงมันให้โดดถ่ายรูปจนเหนื่อยเลยละครับ

วันนี้ดีหน่อยที่ลุงก๊งมันมีงานอย่างอื่นต้องทำ ไม่งั้นมันก็คงพากระโดดถ่ายรูปทั้งวันแน่ๆ 555555 แต่ยังไงวันนี้ก็ต้องฝากเด็กๆ ให้อยู่กับลุงก่อน เพราะว่า รถที่ถอดล้อออกและค้ำขาตั้งไว้ ค่อนข้างอันตรายมาก ไม่อยากให้เด็กๆ มาเล่นใกล้ๆ

ยิ่งเจ้าตัวเล็กยิ่งน่าเป็นห่วง เพราะเมื่อก่อนปิดเทอมก็เกือบจะได้เย็บนิ้ว ไม่รู้เขามีปัญหาอะไรชอบเอานิ้วไปแหย่พัดลม แล้วพัดลมที่แหย่ก็ไม่ใช่พัดลมแบบบ้านๆ มันเป็นพัดลมดัดแปลงที่ซื้อมอเตอร์มาต่อเอง ดีที่คราวนั้นโดนเข้าไปแล้วแผลไม่ลึกก็เลยไม่ได้เย็บครับ แต่ว่าเขาก็ไม่เข็ดนะ ทุกวันนี้ยังเอานิ้วไปแหย่พัดลมเล่นอยู่ พอเราห้ามหรือเราเตือน เขาก็จะเอานิ้วทำท่าจะแหย่พัดลมแล้วก็หันมามองเราแบบยิ้มๆ อาการแบบนี้ลุงก๊งมันมักพูดเสมอๆ ว่า "กวนตีน" 5555555

พอเมื่อวานนี้หลังจากที่ไปรับกลับมาจากโรงเรียน ก็เลยถอดเฝือกอ่อนออกให้ ดูแล้วคงจะดีใจมากเลยทีเดียวครับ ตัดอุปสรรคในการเล่นออกไปอีกหนึ่งอย่าง

แต่ว่าวันนี้ก็บอกลุงก๊งมันไว้อยู่ว่า พี่กัสจังยังมีอาการเจ็บอยู่ งอแขนเข้ามากไม่ได้ ให้คอยดูด้วย ส่วนยาหมดแล้ว หมอก็ไม่ได้ให้ยาเพิ่มด้วย เลยไม่ต้องห่วงเรื่องกินยาก่อนอาหารหรือหลังอาหารครับ

แต่เดี๋ยวจะไปส่องดูสักพักหน่อยครับ ไม่รู้ว่าลุงมันทำงานได้สะดวกหรือไม่

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ ขอคุณทุกกำลังใจด้วยนะครับ ไปซ่อมรถให้ลูกค้าต่อแล้วครับ