Holy love of Mem u Zin / Memu Zin'in Kutsal Aşkı

In the time of Emir Zeynuddin, the son of Emir Abdal from Cizre province, Emir Zeynuddin came to the scene in 854, 1451. Amu Zin came to Cizre after 240 years from the death of Hakkâri Sheikh Ahmed-i Hani. he wrote.

In Badr, conscience, goodness, innocence, weakness and helplessness, collect in Memo and Zin's personalities. The real story has been widely known in Anatolia and especially in the Eastern and Southeastern Anatolia. Even in the case of people who were lost, , some parts of them are read in the form of an ode. They are constantly visited by local and foreign tourists. However, until this day, some of them have not been restored and looked up. Since Mirebdal Mosque protection and registration was taken by the Ministry of Culture, Ancient Works and Memorials Supreme Council, the part of Memu Zin which constitutes a part is also thus protected.

Cizre Bey, the son of Ebdal, Mir Zeynuddin, had two beautiful women in the names of ZİN and SİTİ. Zin was white and skinny, and Siti was like a virgin and a cypress. Tacdin was the son of Brain Divan Vezirin. Arif and Çeko. The sisters of Cacin, Ceko and Arif, were cunning, just like hawks, to snatch birds away. Memo, the main hero of the book, found fame with the Memanian name and was the son of the Divan clerk and brother of Tacdin He was friendly.

At that time, the people of Cizre broke out and the adorned young people saw each other in a way that was appropriate for İslam and liked them and they found their spouse. The caterers and the children used this holiday to forget the long winter days they participated in the fun.

Bey, when they let the hilarious fun, everyone dressed up. Mamo and Tacdin decorated themselves with girls and changed clothes and went out to the bazaar. While watching the people rushing across the street, they saw two men's clothes one at a time. After two hours, when Memo and Tacdin left, they saw that everyone had gone to their house and they were tired and stupid. "Where did they get sick? we are wounded in what kind of war. "

You AC,

"My brother, there is a gem in the hands of itself is a tinderbox, Ruby fired protects, shines like a torch that lit the dark night and the Z's name was engraved" You Tac to see the ring on dedi.memo the fingers of his hand stretched out, Memo priceless in his fingers priceless and on written skilful SIT diamond ring gördü.iki is that they are now they have done what Zin with Sita ones with this ring immediately, these two young girls in anladılar.bayra entertainment also realized that they change their clothes as they can.

is a wizard and witch view Heyzeb nanny named Siti and Zin such pale, seeing the color change, to learn about their cases:

"Why are you standing like this?"

Siti and Zin secretly narrated the event that happened to their heads. They showed their rings to their dads. The name was taken immediately to the fortune teller of the time, revealing the names of both men from the fortune teller. Afterwards, a doctor entered the sickle and drowned in the streets of Cizre in order to heal the sick. bosom several books, scalpels, bottles, pouches, almıştı.mahalle while visiting some medications, patients who saw her young friends and neighbors who did the Taj and Memo götürdüler.yabanc disguised as a woman in a doctor's Heyzeb:

"Please leave us alone", relatives and other young people in the room with you dedi.ora boşalttılar.heyzeb the Taj and Memi on both girls, saying they were in love like you,

He told them the situation and has sent back the beautiful language in order to believe in a ring you back istedi.tac changing ring as well, by making the ring Memo:

"I live with it," he said.

Memo and who love you so Tac and groaning every two daughters, nannies Heyzebun impatiently bekliyorlardı.da had narrated the story of Sita and the Zin situation was more love in return raged.

You Tac with Love, which reached its peak Memo, up by going to friends, adventures and situations from the beginning before the friends who heard them anlattılar.b some great Cizre scholars, especially for you Thaci, in judicial and taking a group of guys, when Cizre Mr. Mir Zeynuddin's presence So they wanted the Siti to Tacdin.
Bey:
He said, "You deserve what you deserve.
Tacdin's deputy, a sister kissing Czecho Bey's skirt, thanking all of kabullendi.b Bey on drums, Rubab, instruments began to be stolen wedding sherbet drink.
Then Gentlemen, gold and silver plates in a sky layer so wide and varied dining çekti.davul, flutes, oud, violin, drum, çeng, dulcimer with neyler çalındı.memo and dressed've Taj Mir Zeynuddin of kissing her hand joined the fun parliament when they entered the Taj thus demonstrates that you and sit for seven days and seven nights yapıldı.gerdeg a wedding, a true friend and friend, Memo, waited outside the door with them weapons, including one of Cizre region.
Soyca was not a botanist, but a man who was a mischievous, gossipy, mischievous, hypocritical man named Merguverli Bekir, a village that was originally in Iran now.
(Dergehv that), as well as in the coffee shop of idi.halk it Beko çağırırdı.b you Thaci knows the man's evil, Bey, how many times this man is not worthy of this door and the doorman söylerdi.ancak be diagnosed Gentlemen:

"The dog is turning with him, the dogs are the doorman".

Bekir, whose devil is always hidden in his heir, said one day to bring Bey to the sinner:

"Beyim, Siti'ın you have given a lot of waste.Kayser, Kisra, Fağfur wanted to do so quickly," he said.

He replied:

"O bedbaht, I will not change Tacdin and Memo to them. They bring us two hundred prisoners when they are in agony"

The ridiculous Bekir, who could not influence Bey, changed his mouth by designing other things.

"Sir, Tacdin gave Zin to Memo by himself"

Bey: "Why did not he ask me? Bekir: "Do not you know, my dear, that is it.Good, young, beyzadedir"
Bey: "In my heart I really had to honor Zin with Memo and give it to my souls. I will not give Zin to Memo as a wife.

There was a large garden between Cizre Castle and Dicle River where there were various kinds of trees, pets and wild animals and they were nourished. This garden was called Beybahçesi (Rezimiran). So many trees, they would not see each other inside.

One day, Bey and Cizre all go to hunting for hunting and hunting.Memo goes to the garden of Mir Zeynuddin, the ruler of the ruler, Zin is not inseparable on that day. Memo following Zin at a time, seeing Zin enter the garden, Zin, who is a coherent person, suddenly collapses when he sees Memo.Memo sees him at this time, watching roses and reyans, saying:

"O rose, though you are also nazenin,

Where are you, where is the color of Zin's face?

O rose, though you have good fragrance,

Reyhan has a black face for you.

But you do not look like a half-soul.

You are both cheeky and free.

O nightingale, though you are the man of love,

You're the red pearl of red rose.

My Zin'an is better than your red roses.

My fortune is also darker than your fortune.

I am the big nightingale.

Why are you doing yourself badly for nothing?

Rose gardens in the spring

Not one, they give hundreds of thousands of roses.

Places with a lot of similarities

Even Huri and the angel

Cause they are nowhere

Because they are found everywhere

If it's one, it's unique and unique

If he is like Zin and behind the scenes like Ankara
What does lover then find comfort with?

Without patience, without death, what is his cry? "

Unaware of the situation, Memo sees Zin, whom two of the people have done, and rolls around. Zin's feet are piled up in front of him. When Memo's feet touch Zin, Zin is resting. When he sees Memo, Is it a dream? Am I dreaming, or is it true? As Zin takes Memo-nun's hands in his hand, Memo stands out from the smell of his zululites. With the first hand signs, then the tongues are unraveled.

When he returns from the battlefield, he is met by drums-zurnalar.

he sees the fox door unlocked. He sees that the door is unlocked, and he suspects and enters. The one who is hugged and hugged in the garden is now unaware who is close to learning the gardening point and sees Memo.

"My dear, you know I am a patient. When I heard that you were on the hunt, I was bored too.

Bey says:

"Did you hire something in the garden?"

Memo: "I found a gazelle in this garden. The color is black, the smell is beautiful,

It was clear that it did not come in. "

When Tadin heard these words, he realized that Zin was hidden under his abacus. He told Memo that he was sick and sarcastic, and then he went to the parliament and set up a divan. After deceiving Mr. Macdon and taking the parliament,

"My brother is what it is" he asks.He also shows Zin's hair braids under his abasin.

Tacdin immediately rushes home when he sees this situation.Karısı Siti'ye Kur'an-ı Kerim and gold cradle

Memo and Zin tell the children that they are in a difficult situation.Tacdin gave the house fire and raised the field.When the tribes and the tribes and everyone were running to the fire, the Bey and the servants went to the fire by emptying the palace and the garden.With Memo and Zin, He saved Tacdin's house for his salvation and true friendship. An example of an unprecedented friendship.

Beginning to learn about the love of Zin and Memo, Bekir immediately reaches out to Bey and tells what happened. He also calls for a call of duty to learn about it.

"The lord plays chess with himself. If you beat me, I get what you want, and you say it.

Secretly calls Memo to the garden. Fingers and fruit are prepared, eaten, and drunk.

A gentleman to Memo:

"This day we have a struggle with you:

Get up and go

Surely I will fight with you

O alnia is open to you with your condition:

He wants to know what you want, for us. "

Thinking that the result of this test would be bad, Bey's very beautiful and valiant son GIRGIN ran to Tacdin immediately after hearing them. Tacdin comes with Czecho and Arif.

As they play three handed chess together, Memo is a terrific chess player, defeats Emir Zeynuddin three hands. Bekir, the evil spirit who sees him, tells Bey to change their positions. Memo's face changes to the spot, because the window where Zin is sitting is forgotten. Memo tells Memo who he is and what he will bring to the table, and he will surely bring it. Since Teko is precautionary, he immediately puts his finger on the vermilion of the vagina. and a tattooed, black-eyed arab daughter. Memo blushes and loses conscience:

"Never, as Bekir said, the daughter of the sultan is courtier, clean noble and the name is Zin."

When he hears this, he immediately tells them to kill the servants. But there they are ready Tacdin, Ceko and his brothers shout, stopping the servants, saying:

Until you guys arrest Memo,

Three hundred people will be hurt.

And as long as you do not tear us apart

You can not do anything to Memo.

However, it is bound to the front of the head.

Here is the throat, here is the hand, the foot and the Chain in it. "

Bey sends Memo's hands to his dungeon. Memo stays in his office for a year. After a while Tacdin and his brothers send a precious old man to Bey and tell Memo to let him go. he enters and says:

"Sir, if you want to get rid of them, you have to give Memo a poison or send Zin to the dungeon. He is true love lover.

Emir Zeynuddin does not want to poison him for his religious feelings. But he does not go to his brother Zin's room at night to perform this plan. He sees Zin Bey as he sees fit to the Beys. He does not hit the Memo hadith until Zin's face. The noble and the saddened, he faints and heaps up. The blood flows from his mouth and nose. Mr. Bey sees the situation and he falls into a great sadness. He walks to the head of his sister till the time is past. The people of the house come to the door with curiosity to learn the situation of Cizre Beyi, who is delayed for hours. They see that Zin is unconscious in the place and is crying in the blood, in the head. Or did you kill him? At that moment a secret sound is heard from the outside.

"Memo killed"

Zin, who is unconscious of this voice, wakes up and hears it, and uses it as a sign of many wonders to the brother, who is an elder brother. The fact that the love of Zin with the song is not a material love affair,

Emir Zeynuddin learns that love is a spiritual love and gives up the plan that he founded with Bekir. Zin is also giving affirmation to Allah by giving you now to Memo and apologizing for the anguish that he has done until this day. , he does not learn his brother's true thoughts, immediately adorns him and asks the Bey to see Memo.

Zin goes to the dungeon with a nanny and his sister Siti to face him. He describes Memo at the end and tells him that he will meet with him. The prisoners inside say:

"Memo was with us until yesterday. After only seeing a green, yellow light community on his body from the window last night, he did not speak." The chin who hears this goes down into the dungeon, leaving his side.

Memo says:

"You are not here to see me.

Zin = Let's get rid of the chains and get to the presence of the Bey.

Memo = The man who is dead is not a gentleman.

Tacdin rushes and comes across Bekir in the face of death as the news spreads to the court and the city

He says to Bekir

He tells you that he will escape the sadness of Tacdin's sadness and escape from other accidents. Tacdin is chained.
The people of Cizre, who were totally distressed by this pathetic love affair, took a law with the death of Memo. Hath, curtains, veils, veils, napkins and everyone were dressed up for mourning. While there was no black bed sheet before that, the practice of wearing black sheets was revealed from that day.

In the meantime, washing and blooming of Memo is finished and is removed from the palace.

When Tacdin looks from above and sees Memo's coffin on the hand of the whole city, he breaks the chains and rushes towards the dead. He carries the ones carrying the dead and he leaves to the funeral. At that time Zen gets saddened by the funeral of his sadness.Bey Tacdin's anger goes to sleep, for one thing demez.memo the Abdalis Madrasah after a Burial in their preparations, moved by a few people who saw the dead wood depends on two görülür.b brought there right Emir Zeynud you angry:

"This grave is the grave of the Muslims.

Zin, who is divine love, goes to his brother's:

Guys do not deprive my Memon found that the etme.biz Bakr martyrdom that dog will protect it from the doorway until doomsday for us korudu.biz that dog. "Der.bek is in favor of Beqiri use dynamic beautiful sentences are buried in a corner.

Zin keeps going home and nails at the grave and says:

"O my body and my possessions of my soul

I am a gardener, you are a gardener
Your garden is unaccompanied

What would they do if you were not

What are eyebrows, eyes, impurities

Zülfümü wire wire drawing

Then you half see me maybe different

The best is to keep them all in place

Hakka emanetim to deliver "

He gives his life in the grave stone, which he stuck with. He opens the grave of Memo, the burial of Zin, and as Zin turns, he calls out:

• "Memo! Al comes to you. "Sound comes from the body of Memo's memoir three times. It sounds:

• "Hello," he ascends.

It is Allah's mercy to MEMO and ZIN with real love, divine love.

SOURCE: Abdullah YAŞIN

(From his book Cizre in All Directions)

Cizre vilayetinin Padişaklarından Emir Abdal oğlu Emir Zeynuddin zamanında hicri 854,miladi 1451 yılında olay meydana gelmiştir.Mem u Zin gerçek aşk hayat hikayesini Hakkarili Şeyh Ahmed-i Hani manzum bir şekilde kaleme almıştır.Vefatlarından 240 yıl sonra Cizre’ye gelmiş ve eserini 1690 yılında yazmıştır.
Kötülüğü, ikiyüzlülüğü, koğuculuğu, fitne ve fesatçılığı,dalkavukluğu Bekir’de toplamıştır.Doğruluğu,iyiliği,suçsuzluğu,zayıflığı ve çaresizliği de Memo ve Zin’in şahıslarında toplamıştır. Zamanın yaşantısını,sosyal durumunu ve kültürünü büyük bir ustalıkla işlemiştir.Eser,Türkçe,Farsça,Arapça,Fransızca ve Rusça’ya tercüme edilmiştir.Bu gerçek hikaye Anadolu’muzda ve özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da halk arasında çok tanınmıştır.Okumamış kimseler dahi,bazı bölümlerini ezbere kaside şeklinde okumaktadırlar.Ayrıca yerli ve yabancı turistler tarafından türbeleri devamlı ziyaret edilmektedir.Ancak bu güne kadar türbeleri restore edilmemiş ve bakılmamıştır.Kültür Bakanlığı,Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu Başkanlığı tarafından Mirebdal Camii korunma ve tescile alınmış olduğundan,bu caminin bir bölümünü teşkil eden Mem u Zin kısmı da böylece korunmaya alınmaktadır.
Cizre Beyi,Ebdal oğlu Mir Zeynuddin’in ZİN ve SİTİ adlarında çok güzel iki bacısı vardı.Zin beyaz tenli ve beyin canciğeri gibiydi,Siti ise,esmerimsi ve bir selvi gibiydi.Tacdin,Beyin Divan Vezirinin oğluydu.Tacdin’in babası İskender’in iki oğlu daha vardı.Bunlara Arif ve Çeko denirdi.Tacdin’in kardeşleri Çeko ve Arif,tıpkı şahinler gibi kuşları kapıp kaçıracak şekilde kurnazdılar.Hikayenin ana kahramanı Memo ise,Memıalan lakabıyla şöhret bulmuş olup,Divan katibinin oğlu ve Tacdin’in kardeşi ve ahiret dostuydu.

O zamanlar baharın müjdecisi olan Mart ayında eğlence ve bayram günleri tertip edilirdi.Senenin bu gününde Cizre halkı çoluk-çocuk kıra çıkar, süslenen gençler birbirlerini İslama uygun bir şekilde görür,beğenir ve böylece eş bulurlardı.İhtiyarlar ve çocuklar uzun kış günlerini unutmak için bu bayram eğlencelerine katılırlardı.

Bey ,kır eğlencelerine izin verince,herkes giyinip gitti.Memo ile Tacdin kendilerine kızlar gibi süs verip kıyafet değiştirerek çarşıya çıktılar.Çarşıda gezip çalkalanan insanları seyrederlerken,bir anda iki erkek kıyafetli insan gördüler.Onları görür görmez,ikiside yere düşüp bayıldılar.Siti ile Zin bu bayan kıyafetli iki erkeği iyice süzerek,onlar sezmeden her ikisi kendi yüzüklerini onların parmaklarına geçirip oradan yabancıların gelmesi ile onları terk edip ayrıldılar.Bir iki saat sonra Memo ile Tacdin ayrıldıklarında herkesin evine gitmiş olduklarını ve kendilerinin bezgin ve sersem olduklarını gördüler.”Acaba nerede hastalandık biz.Hangi savaşta yaralandık biz” diye birbirlerine bu başlarına gelen olayı anlatırlarken;
Tacdin,

“Kardeşim,elinde bir mücevher var ki;kendisi bir çıra,Yakutu ateş koru,karanlık gecede yakılan bir meşale gibi parlıyor ve üzerinde de ZİN adı kazılmış” dedi.Memo’nun parmağındaki yüzüğü görmek için Tacdin elini uzatınca,Memo da onun parmağında bulunan paha biçilmez ve üzerinde maharetle SİTİ yazılmış bir elmas yüzük gördü.İkisi de hemen kendilerine bu yüzük sahipleri olan Siti ile Zin’in ne yapmış olduklarını derhal anladılar.Bayram eğlencelerinde bu iki genç kızın da onlar gibi kıyafet değiştirdiklerini anladılar.

Bir sihirbaz ve cadı görünümünde olan Heyzebun adlı dadılar Siti ve Zin’i böyle solgun yüzlü,renklerinin değiştiğini görünce,onların hallerini öğrenmek amacıyla:

“Niçin böyle duruyorsunuz?” dedi.

Siti ile Zin başlarına gelen olayı gizlice dadıya anlattılar.Onların yüzüklerini de dadılarına gösterdiler.Dadı,hemen yüzükleri alıp,zamanın falcısına giderek falcıdan her iki erkeğin adlarını ortaya çıkarttı.Daha sonra bir hekim kılığına girerek,hastaları şifaya kavuşturmak amacıyla Cizre’nin sokaklarına daldı.Koynuna birkaç kitap,neşter,şişe,kese,bazı ilaçlar almıştı.Mahalleleri gezerken,onu gören gençler arkadaşları ve komşuları olan hasta Tacdin ve Memo’ya götürdüler.Yabancı bir doktor kadın kılığında olan Heyzebun:

“Bizi lütfen yalnız bırakınız”,dedi.Orada bulunan akrabaları ve diğer gençler odayı boşalttılar.Heyzebun Tacdin ve Memi’ye her iki kızında sizin gibi aşık olduklarını söyleyerek,

güzel bir dille durumlarını onlara anlattı ve değişen yüzükleri bir daha geri istedi.Tacdin inanmaları amacıyla yüzüğünü geri gönderdiyse de,Memo yüzüğünü vermeyerek:

“Bununla yaşıyorum ben” dedi.
Memo ve Tacdin kadar aşık olan ve inleyen her iki kız,dadıları Heyzebun’u sabırsızlıkla bekliyorlardı.Dadı dönüşte Siti ve Zin’e durumlarını anlatınca aşkları daha fazla alevlenmiş oldu.

Aşkları had safhasına ulaşan Memo ile Tacdin,kalkıp arkadaşlarına giderek,başlarına gelen macera ve halleri onlara anlattılar.Bunu duyan arkadaşları önce Tacdin için olmak üzere bazı büyük Cizre alimleri,adliyecileri ve beylerden birer grup alarak,zamanın Cizre Bey’i Mir Zeynuddin’in huzuruna dönür olarak çıktılar.Böylece Siti’yi Tacdin’e istiyorlardı.
Bey de:
“Layık gördüğünüz üstündür,vekil kimse gelip otursun” dedi.
Tacdin’in vekili olan kardeşi Çeko Bey’in eteğini öperek,kabullendi.Bunun üzerine hepsi Bey’e teşekkür ederek,davullar,rubablar,çalgılar çalınarak düğün şerbeti içilmeye başlandı.
Sonra Bey,altın ve gümüş tabaklar içinde bir gök tabakası kadar geniş ve zengin bir sofra çekti.Davul,zurna,ud,keman,tanbur,çeng,santur ile neyler çalındı.Memo ve Tacdin giyinmiş olarak Mir Zeynuddin’in elini öperek eğlence meclisine katıldılar.Böylece Tacdin ve Siti için yedi gün yedi gece düğün yapıldı.Gerdeğe girdiklerinde,gerçek dost ve arkadaşı olan Memo,Cizre yöresinin bir adeti olmak üzere dış kapıda onları silahıyla bekledi.
Soyca Botanlı olmayıp,aslen şimdi İran’da bir köy olan Merguverli Bekir adında fitneci,dedikoducu,fesat aldatıcı,ikiyüzlü olan bir adam vardı.Bu Bekir hem Bey’in kapıcısı
(Dergehvan),hem de kahvecisi idi.Halk bunu Beko olarak da çağırırdı.Bu adamın kötülüklerini bilen Tacdin,Bey’e kaç sefer bu adamın bu kapıya layık olmadığını ve kapıcılık tan alınmasını söylerdi.Ancak Bey :

“Değirmenimiz onunla dönüyor.Köpekler de kapıcıdırlar”,derdi.

Huylarında daima şeytanlık gizli olan Bekir,Bey’i sinire getirmek için bir gün söyle dedi:

“Beyim,Siti’yi siz çok telef verdiniz.Kayser,Kisra,Fağfur isteseydi böyle çabuk vermezdiniz”dedi.

Bey şöyle cevap verdi:

“Ey bedbaht,Tacdin ve Memo’yu onlara değişirmiyim.Savaş olduğunda bize ikiyüz esir getiriyorlar”

Bununla da Bey’e tesir edemeyen dedikoducu Bekir,artık başka şeyler tasarlayarak ağız değiştirdi.

“Efendim,Tacdin kendi tarafından Zin’i Memo’ya vermiş”

Bey:”Neden bana sormadı acaba.Benden kalmamış mı korkusu? Bekir:”Bilmiyormusunuz Beyim,orası öyledir.Yiğittir,gençtir,beyzadedir”
Bey:”Gönlümde gerçekten Zin’i Memo ile şereflendirip vermek vardı.Artık atalarım Hz.Halid-in ruhlarına and içerim ki;Zin’i karı olarak Memo’ya vermiyeceğim.Başından bezmiş olan varsa,işte Zin,istesin bakalım”dedi.

Cizre Kalesi ile Dicle Nehri arasında kalan yerde büyük bir bahçe bulunurdu ki;bu bahçede türlü türlü ağaçlar,evcil ve yabani hayvanlar bulunur ve beslenirdi.Bu bahçeye Beybahçesi olmak üzere (Rezimiran) denilirdi.O kadar ağaçlar,güller çeşit çeşit bitkiler sıktı ki,insanlar içinde birbirlerini görmezlerdi.

Bir gün Bey ve Cizre halkının tamamı kıra ve av avlamaya giderler.Memo o gün bir yere ayrılmaz,Zin ise,hükümdar olan ağabeyi Mir Zeynuddin’in bahçesine gider.Çoktandır Zin’i takip eden Memo,Zin’in bahçeye girdiğini görünce,gizliden kendisi de bahçeye dalar.Kabahatlı olan Zin,Memo’yu görünce birden yıkılıverir yere.Memo bu sırada onu görmez gül ve reyhanları seyrederek şöyle der:
“Ey gül;Gerçi sen de nazeninsin,

Sen nerde,Zin’in yüzünün rengi nerde?

Ey gül!Gerçi senin güzel kokun var,

Reyhan senin için kara yüzlü olmuş.

Fakat siz yarimin zülfüne benzemezsiniz.

İkiniz de arsız ve hazversiniz.

Ey bülbül!Gerçi sen de aşk adamısın,

Kırmızı gül mumunun pervanesisin.

Benim Zin’im senin kırmız gülanden daha şendir.

Benim bahtım da senin talihinden daha karadır.

Ey sonucu iyi olan büybül!Asıl bülbül benim.

Boşuna kendini niçin kötü adlı yapıyorsun.

İlkbaharda gül bahçeleri

Bir değil,yüzbinlerce gül verirler.

Benzerleri çok olan yerler

Huri ve melek bile olsalar

Sebep olmaz onlar hiçbir yerde

Çünkü bulunurlar her yerde

Bir tane olsa,eşsiz ve emsalsiz olsa

O da Zin gibi ve Ankara gibi perde arkasında olsa
Aşık o zaman neyle teselli bulur?

Sabretmeden,ölmeden,çaresi nedir onun?”

Durumdan habersiz olarak Memo böyle söylenirken,ikiyüz kişinin nedimeliğini yaptığı Zin’i görür ve dayanamayıp yere yuvarlanır.Zin’in ayakları önüne yığılır,kalır.Yere düşünce,Memo’nun ayakları Zin’e değdiğinden,Zin ayılır.Yanında Memo’yu görünce acep hayal midir?Gerçek mi? Rüya mı görüyorum,yoksa hakikat mı? diye telaşa düşer.Zin,Memo-nun ellerini avucuna alırken,Memo onun zülüflerinin kokusundan ayılır.Önce el işaretleri ile,sonra dilleri çözülünce konuşurlar.Üzerlerinden geçen kazaları yeniden binlerce sünnetle eda ederler.

Bey,avdan döndüğünde,davul-zurnalarla karşılanır.Yakaladıkları ceylanları,kurtları,

tilkileri bahçeye salmalarını emreder.Bahçe kapısının kilitli olmadığını gören Bey,şüphelenir ve girer.Bakar ki ,biri abaya sarılıp oturmuş bahçeye.Benden habersiz kimdir bu zamanda bahçeme gireni öğrenmek için biraz yaklaşır ve Memo’yu görür.Memo şöyle der:

“Beyim,biliyorsunuz ben hastayım.Sizin ava gittiğinizi duyunca benim de canım sıkıldı.Sonra kendimi burda buldum” der.
Bey der ki:

“Bari bahçede birşeyler avladın mı”

Memo : “Ben bu bahçede bir ceylan buldum.Zülüfleri siyah,kokusu güzel,sen geldiğin için

Gizlendi.Sen gelmezden o açıktaydı”

Tacdin bu sözleri işitince,yanında abasının altında Zin’in gizlendiğini anladı.Bey’e Memo’nun hasta ve saralı olduğunu söyleyip,oradan meclise gidip divan kurarlar.Tacdin Bey’i aldatıp meclise götürdükten sonra,Memo’ya gelip:

“Kardeşim ne haldir” diye sorar.O da abasının altından Zin’in saç örgülerini gösterir.

Tacdin bu durumu görünce hemen eve koşar.Karısı Siti’ye Kur’an-ı Kerim ve altın beşikteki

Çocuğu alıp çıkmasını söyler.Memo ile Zin zor durumda olduklarını karısına anlatır.Tacdin bu sırada evini ateşe verdi.Feryadını yükseltti.Kabileler,aşiretler ve herkes yangın söndürmeye koşarlarken,Bey ve hizmetçiler de saray ve bahçeyi boşaltarak yangına doğru gittiler.Böylece Memo ile Zin’in kurtuluşu ve gerçek dostluk için Tacdin evini feda etti.Emsali görülmemiş bir dostluk örneğidir.

Zin ve Memo’nun aşkından haberder olan Bekir hemen Bey’e uluşarak olup bitenleri anlatır.Bey de,bunu öğrenmek için bir hal çaresi aramasını emreder.Bekir der ki:

“Beyim kendisiyle satranç oynayın.Satranca davette eğer beni yenersen istediğini alırım.diye söylersiniz.Böylece esas amaç belli olur”

Gizlice Memo’yu bahçeye çağırtır.Meşrusatlar ve meyveler hazırlanır,yiyilir,içilir.

Bir ara bey Memo’ya:

“Bu gün bizim seninle savaşımız vardır:

Kalk da karşıma geç

Şüphesiz seninle savaşacak olan benim

Ey alnı açık seninle şartımız:

Sen ne istersen,bizim için de gönül dileği” der.

Bu sınavın sonucunun kötü olacağını düşünen Bey’in çok güzel ve yiğit olan oğlu GIRGİN bunları duyunca hemen Tacdin’e koşup haber verir.Tacdin de Çeko ve Arif’i yanına alarak gelir.

Emir Zeynuddin dini duyguları için onu zehirlemek istemez.Ancak bu planını gerçekleştirmek için hiç gitmediği kardeşi Zin’in odasına geceleyin gider.Zin Bey’i görünce Beylere yakışacak şekilde edeple oturur.Bu güne kadar Memo hadisesini Zin’in yüzüne vurmayan Bey,artık olayı anlatmaya başlar.Zin utancından ve üzüntüsünden yüzüstü bayılıp yere yığılır.Ağzından ve burnundan kanlar akar.Bu durumu gören Bey büyük bir üzüntüye dalar.Geç vakitlere kadar bacısının baş ucunda ağlar.Ev halkı saatlerce geciken Cizre Beyi’nin durumunu öğrenmek amacıyla ,merakla kapıya gelirler.Bakarlar ki;Zin yerde baygın ve kanlar içinde,Bey’de başucunda ağlamaktadır.Yoksa öldürdünüz mü? Diye sorarlar.İşte tam bu sırada dışarıdan bir gizli ses duyulur.
“Memo öldü”

Bu sesi baygın olan Zin işitir işitmez kalkar ve oturup,ağabeyşi olan Bey’e bir çok keramet nevinden cümleler kullanır.Mem ile Zin’in aşklarının maddi bir aşk olayı olmadığını,

bu aşkın manevi bir aşk olduğunu öğrenen Emir Zeynuddin,Bekir’le beraber kurmuş olduğu plandan vazgeçer.Zin’e de artık seni Memo’ya verdiğimi,düğününüzü bu günlerde yapacağını ve bu güne kadar çektirdiği acılar için özür dileyerek,Allah tan affını diler.Zin,ağabeyisinin bu gerçek düşüncesini öğrenir öğrenmez,hemen süslenerek Bey’den Memo’yu görme izni ister.

Zin yanına dadısı ve kız kardeşi Siti ile yüz nedimeyi alarak zindana doğru gider.Kapıda Memo’yu tarif ederek,onunla görüşeceklerini söyler.İçerideki mahpuslar birlikte şöyle anlatırlar:

“Memo düne kadar aramızdaydı.Yalnız dün akşam pencereden vücudu üzerine bir yeşil,bir sarı ışık topluluğunun geldiğini gördükten sonra,konuşmaz olmuş.” Bunu duyan zin,yanındakilerini bırakarak zindanın içine iner.Ayağıyla Memo’yu dürterek.biraz konuşturur.

Memo şöyle der:

“Sen beni görmek için değil.tatlı canımı almak için gelmişsin”

Zin =Hadi kalk zincirlerini çözüp,Bey’in huzuruna çıkalım,iznimizi verdi.

Memo=Ölümü olan bey,bey değildir.Biz beylerbeyinin huzuruna çıktık”diyerek ölür

Ölüm haberi saraya ve şehre yayılınca Tacdin koşup gelir ve Bekir’i karşısında bulur

Bekir’e şöyle seslenir:
“Ey maksatları meneden,Memo ölürde sen hayatta yeryüzünde mi gezeceksin” der ve kılıcını çekerek leşini yere serer.Halk Bekir’in öldürülmesini Bey’e ulaştırarak,Tacdin’in üzüntüsünden aklını kaçırabileceğini ve başka kazaların elinden çıkabileceğini söyler.Tacdin zincirlenir.
Bu acıklı aşk olayına tümüyle üzülen Cizre halkı,Memo’nun ölümüyle bir yasa bürünmüşlerdi.Hatunlar,perdeliler,örtülüler,fesliler,peçeliler ve herkes matem için karalar giydiler.Hatta daha öncesi siyah çarşaf yokken,o günden itibaren çarşafları siyah giyme adeti ortaya çıkarıldı.

Bu sırada,Memo’nun yıkanması ve kefelenmesi bitmiş,saraydan çıkarılmaktadır.

Tacdin üstten bakıp Memo’nun tabutunu tüm şehrin eli üzerinde görünce,hıncından zincirleri kırıp,koşarak ölüye doğru gider.Ölüyü taşıyanları iteleyerek,cenazeyi başına bırakır.Bu sırada Zin üzüntüsünden cenaze ile mezara gitmektedir.Bey Tacdin’in öfkesinin yatışıp yerine sabrın geldiğine kanaat getirdiği için,bir şey demez.Memo’yu Abdaliye Medresesi’ne götürüp Gömme hazırlıkları yaptıkları bir sırada,iki oduna bağlı bir ölünün birkaç insan tarafından taşınıp oraya doğru getirildiği görülür.Bunu gören Emir Zeynuddin sinirlenerek:

“Bu mezar müslümanların mezarıdır.O köpeği aramıza almayın” DER.

İlahi aşka varan Zin,ağabeyisinin yanına giderek:

Bey’im Memo’nun bulunduğu şehitlikten Bekir’i sakın mahrum etme.Bizi o köpek Bizi o köpek korudu.Bizi kıyamete kadar kapı eşiğinde o koruyacaktır.” der.Bekir lehinde güzel cümleler kullanır.Böylece Bekir’i bir köşeye gömerler.

Zin eve dönmeyerek devamlı mezar başında ağlar ve şöyle der:

“Ey vücudumun ve canımın mülkümün sahibi
Ben bahçeyim,sen de bahçıvan
Senin bahçen sahipsizdir

Sen olmazsan onlar neye yarar

Kaşlar,gözler,zülüfler neyedir

Zülfümü tel tel çekeyim

Sonra yarim sen beni belki değişik görürsün

En iyisi hepsi yerinde kalsın

Hakka emanetim teslim edeyim”

Diyerek yapıştığı mezar taşında canını verir.Bey,Zin’in naşını gömülü olan Memo’nun mezarını açtırarak Zin’i sarktığı sırada şöyle seslenir:

-“Memo! Al sana yar” der.Mezardan Memo’nun cesedinden üç defa ses gelir.O ses:

-“Merhaba” diye yükselir.

Gerçek aşktan ilahi aşka varan MEMO ve ZİN’e Allah rahmet eylesin.

KAYNAK: Abdullah YAŞIN

(Bütün Yönleriyle Cizre adlı kitabından)

kaynak link
http://www.sirnakkulturturizm.gov.tr/TR,56428/mem-u-zin.html

.