Patient Eyes
Hasta Gözler’in yeni kendiliğinden başlıklı EP'si birkaç aydır çıktı. Elime ilk aldığımda, SEVERAL günler süresince tekrarladım - ona dayanamayacağım bir şekilde hissettim. Sonra yavaşça kısa bir müddet için yeni bir şeye geçiş yaptım - fakat yardım edemedim ama bu EP'ye geri döndüm. Şu anda bu incelemeyi yazmam gerektiğini anladım.
Hasta Gözler bekar, “Cutthroat” için bu videonun yayınlanmasıyla yolculuğa başladı. Ben hemen içine girdim. Bu adamları birkaç senedir izliyorum ve her birini ve akılalmaz becerilerini sahiden takdir etmek için büyüdüm.
Bu şarkı ile ilgili takdir ettiğim en büyük şeylerden biri lirizmdi. Wesley Dorethy'nin 870 seneninde bildiği bir şey varsa, onun akılalmaz şarkı yazma kabiliyeti. Burada hayal gücünün RASTGELE bir gerilimi ile hayal kırıklığına uğratmadı.
Bir grupta olmak, kendimi çok yoğun doymuş bir pazarda bu umutsuzluk duygusuyla ilişkilendirebilirim. Pek çok akılalmaz kabiliyet farkedilmiyor zira 2019'da HERKES müzik yapıyor. Dünya bu kısa dikkat çeken toplumda bir sonraki şeye geçmeden önce viral olmaya çalışmak için bir yarış haline geldi.
Kabul ediyorum, kimse bu EP'yi duyduğumdan daha heyecanlı olamazdı. Dediğim gibi, ben zati bu adamların büyük bir hayranıydım. İlk şarkıyı başlattıktan hemen sonra, şekillenen bir tema olduğunu anladım. Bu EP bu adamlar için bir tür tinsel tecrübe olmalı. Her şarkıdaki çaresizlik duygusu hemen “July Tour 2014” ile tanıtıldı.
Kalabalığın içine çağırarak, bunların yorgun ruhlar olduğu hissine kapılıyorsunuz, “İşte buradayız! Bir şeyler yapıyoruz! ”
Hemen peşinden, mücadele eden sanatçıların bu temasını birleştiren bekar “Cutthroat” geldi. Çoklukla küçük kasabalarında “kapana kısılmış” hissine atıfta bulunurlar.
Bu, bir sonraki şarkı olan “Rapture” de geçerlidir. Bu şarkı, incil kuşağında yetişme ve sual sorma konularını ana hatlarıyla belirtir. Çevrelerinde ikiyüzlülüğü görünce, çevrelerindeki gürültülü, kritik sesler yüzünden hemen hemen susturulmuş gibi görünüyorlar.
870 Müzik ile bu yolculuğa başladığımda “Snowglobe” benim için inanılmaz bir dinleyiciydi. Akıllarından geçen gerçek duyguların böylesine ham bir teslimatıydı. Seni gerçekten içeri sokuyorlar ve duygularını HAYAL ETMelerine müsaade ediyorlar. Şarkının köprüsünde, “Belki yalnızca ait olduğum yeri kabul etmekten korkuyorum” diye şarkı söylüyorlar. “Bu, ait olduğumuz yerde olamaz!” Diye bağırıyorlar. dinlediğin gibi
“Cain'i Yükseltmek” iki bölümden oluşan bir oyunun 1. parçasıydı. Sizi içine çeken ve ona büyük bir sarılmak istemenizi sağlayan, Wes’in klasik romantik feci şarkı sözlerinin bazılarına sahiptir. Bu sahiden, Wes'in piyanoda yavaş ve güzel melodiler çalmasıyla “Son Bir Çözünürlük” ün başlangıcında ortaya çıkıyor. Sizi performansın ambiyansıyla sahiden sarmak için MÜKEMMEL bir aksiseda ile geliştirilmiş yumuşak ve deşarj olucu tonuyla şarkı söylemeye başlar.